Wichrowe Wzgórza (pocket)

Emily Bronte w powieści „Wichrowe Wzgórza” szalenie umiejętnie maluje portret złożonych postaci, których pasje i obsesje są tak silne, że ostatecznie prowadzą do wielkiego upadku! Przyglądanie się temu procesowi jest zarówno fascynujące, jak i tragiczne, a reakcja na powieść często odzwierciedla nasze własne, indywidualne doświadczenia i zrozumienie tych uniwersalnych ludzkich emocji.

Heathcliff, główny bohater powieści, jest zarówno ofiarą, jak i sprawcą wielu trudnych emocji i doświadczeń dla pozostałych bohaterów książki „Wichrowe Wzgórza”. Jego historia jest niewiarygodnie poruszająca, a jego przemiana z niewinnego chłopca w mężczyznę ukierunkowanego na popełnienie zemsty jest iście wstrząsająca! Wydaje się, że najważniejszą lekcją, jaką można wynieść z tej powieści, jest ta, że nienawiść rodzi tylko nienawiść, a zemsta prowadzi tylko do więcej cierpienia. Bohaterowie książki są niewolnikami swoich emocji, z którymi nie potrafią sobie poradzić, co ostatecznie prowadzi do ich zguby. Bronte zręcznie pokazuje, jak niewiele trzeba, aby stworzyć światełko w tunelu do lepszego jutra - odpuścić, zapomnieć, zrobić drobny gest… Ważna lekcja! 

„Wichrowe Wzgórza” to mroczna, ale jednocześnie niezwykle wciągająca powieść, która pokazuje najgorsze cechy ludzkie uwypuklone przez diabelskie uczucia. Lektura powieści jest doświadczeniem, które jest zarówno poruszające, jak i prowokujące do refleksji. Ta książka to bez wątpienia arcydzieło, które każdy miłośnik literatury powinien przeczytać! :-)

Powieść „Wichrowe Wzgórza” Emily Brontë, po raz pierwszy wydana w 1847 roku, uchodzi za jeden z największych klasyków literatury światowej. Pierwsze wrażenie, jakie może wywołać ten tytuł, to przekonanie, że mamy do czynienia z romantyczną historią miłości, ale gdy zdecydujemy się na kontynuację lektury, okaże się, że to powieść mroczna, pełna skomplikowanych emocji i postaci, które nie zawsze są sympatyczne, zawsze jednak wydają się wyraziste i warte zapamiętania! :-) 

Historia rozgrywa się na tle malowniczej, ale surowej i dzikiej angielskiej krainy, a jej głównymi bohaterami są Heathcliff i Catherine, dwoje dzieci z dwóch różnych rodów, których skomplikowane relacje stanowią rdzeń fabuły. Chociaż miłość między nimi jest silna, z czasem robi się również szalenie toksyczna. Z czasem powoduje to festiwal nieprzewidzianych konsekwencji i skutecznie napędza fabule powieści „Wichrowe Wzgórza”. 

Pomimo że „Wichrowe Wzgórza” uznaje się za romans, głębokie uczucie między dwójką głównych bohaterów jest trudne do zauważenia. Często czuje się, jakby było naciągane i przerysowane, co może być frustrujące dla współczesnego czytelnika. Niektóre postacie, takie jak Catherine, mogą być irytujące swoim sztucznym poczuciem wyższości i niedojrzałym zachowaniem. Niemniej jednak trzeba pamiętać, że powieść powstała prawie 200 lat temu, i niewątpliwie wpływa na jej styl i charakteryzacje wspomnianej wyżej młodej damy. 

Mimo to powieść ma swoje zalety. Heathcliff, mimo że jest antagonistą, jest postacią skomplikowaną, złożoną i … szalenie prawdziwą. Warto dodać, że pomimo że Brontë nie rozwodzi się nad opisami przyrody, jej sugestywne opisy są skuteczne i przekonujące, nadając powieści momentami charakter mroczny i budzący grozę! 

Polskie wydanie „Wichrowych Wzgórz” również zasługuje na uznanie. Piękna, hipnotyzująca okładka i jasny, przejrzysty układ wewnątrz książki sprawiają, że jest to jeden z najlepiej wydanych tytułów w polskiej literaturze. Podsumowując, „Wichrowe Wzgórza” to klasyk, którego warto przeczytać, nawet jeśli nie jest to typowa romantyczna powieść. Mimo swoich wad jest to powieść złożona, fascynująca i pełna niespodzianek :-)