Wędrowny Sokół

Tor Baz, przez niektórych znany jako Czarny Sokół, jest niezwykłą postacią, której przygody rozgrywają się w surowych, ale malowniczo opisanych regionach Pasztunów w Pakistanie, Iranie i Afganistanie. Jego wędrówka przywodzi go do spotkań z mężczyznami różnorako zaangażowanymi w miejscowe konflikty oraz z kobietami, które żyją z świadomością, że jedno wykroczenie przeciwko surowym zasadom honorowym ich społeczności może je wiele kosztować. Jakie wyzwania stawia przed nim przeznaczenie i gdzie zaprowadzi go jego podróż?

Ta książka spotkała się z szerokim uznaniem krytyków i była finalistką nagrody Man Asian Prize w 2011 roku. Jej poetycki styl i porywające krajobrazy przywodzą na myśl magiczne opowieści z kolekcji baśni. Autor z niezwykłą biegłością maluje portret ludzi, których życie kształtuje ciężkie, konfliktowe środowisko, w którym honor i prawo mają kluczowe znaczenie. Narracja wciąga czytelnika w bezkresne przestrzenie gór i pustyń, ukazując piękno, ale i brutalność życia w tej części świata.

Książka zyskała także liczne pochwały w renomowanych publikacjach. The Sunday Times określił ją jako "niezwykłą" i "głęboko poruszającą", a Jeremy Paxman nazwał ją "zniewalającą" i jedną z najniezapomnianych lektur roku. The Financial Times opisał ją jako "fantastyczną, porażającą", co podkreśla jej mocny wpływ na czytelników. The Pakistan Daily Times zauważył, że opowieści te stanowią swoisty łańcuch historii, które są zarazem ponadczasowe i aktualne.

Dla wielu krytyków książka jest wyjątkowym debiutem, a The Economist nazwał ją "cudowną". The Independent zwrócił uwagę na prostotę narracji, która nadaje jej niemal baśniowy charakter, mimo elegijnego tonu, który nie osądza lecz opłakuje losy bohaterów. Specyficzny sposób łączenia szacunku dla tradycji z realistycznym spojrzeniem na jej okrucieństwa został dostrzeżony i pochwalony przez The Observer. W wielu opiniach podkreśla się też dźwięczny, klarowny styl, który odkrywa prawie nieznany świat, co potwierdza m.in. The Sunday Times.

Mohsin Hamid komplementuje autora za umiejętność ofiarowania czytelnikom niezwykłej perspektywy oraz przyjemności z lektury, a The Times docenia nowatorski aspekt opisu życia plemion, które wcześniej nie były tematem literackich rozważań. The Guardian dodaje, że książka jest jednym z najlepszych zbiorów opowiadań, które dotarły z regionu południowej Azji, ukazując życie tamtejszych mieszkańców z niezwykłą empatią i głębokością. Na koniec, The Metro podkreśla wciągający, autentyczny i poetycki charakter tej opowieści.