W niewoli pożądania

Po śmierci matki, która należała do XIX-wiecznej klasy wyższej w Anglii, Gabrielle Brooks wyrusza na Karaiby, by odnaleźć ojca, którego dawno nie widziała. Tak naprawdę ledwo go zna, gdyż od wielu lat jest poza domem i zajmuje się handlem. Gabrielle odkrywa, że jej ojciec jest w rzeczywistości piratem i postanawia zostać i żyć z nim na wyspie St Kitts. Trzy lata później, jej ojciec decyduje, że nadszedł czas, aby znaleźć je męża i że zasługuje na trochę odpoczynku w Londynie, tak jak jej matka miała zamiar i prosi o sponsorowanie pobytu przez Jamesa Malory'ego, który winien mu jest szczególną przysługę. Jej “polowanie na męża” to pasmo porażek, jednak niezaprzeczalnie pociąga ją Drew Anderson, szwagier Malory'ego. I tak zaczyna się przygoda, której w ogóle po tym opisie się nie spodziewacie. Nie chcę jej zdradzać, ale zaskakująco dużo w tej powieści zwrotów akcji i przygód, więc zaufajcie mi i ją przeczytajcie. Z pewnością nie będziecie się nudzić.

“W niewoli pożądania” to idealna lekka lektura. Jeśli miałabym ją do czegoś przyrównać to stwierdziłabym, że jest to energiczne dziecko "Dumy i uprzedzenia" Austen oraz filmu "Piraci z Karaibów". Fabuła jest całkiem solidna, wciągająca, chociaż było kilka momentów, w których musiałam odwrócić swój wzrok perfekcjonistki (chodzi o pewne nielogiczności). Szczególnie doceniłam to, że chociaż jest to oczywiście jedna książka z serii to wszystkie postaci, które wcześniej pojawiły ię w książkach Johanny Lindsey, zostały dobrze opisane i  wprowadzone i nigdy nie czułam, że muszę przeczytać poprzednie powieści, aby zrozumieć cokolwiek w tej historii. Jak można się zatem poniekąd domyśleć, to moje pierwsze spotkanie z książkami z serii “Rodzina Malory”, ale pewnie nie ostatnie. Bardzo zaintrygowali mnie James i Georgina, więc pewnie sięgnę też po “Czułego drania”, w którym to ich historia została szerzej przedstawiona.

Ekscytujące morskie przygody, czuły romans, wspaniali bohaterowie - czego można chcieć więcej? “W niewoli pożądania” to świetna książka na letnie długie wieczory, pełne leniwego wypoczynku w hamaku. Wtedy można rozbujać się, sięgnąć po książkę i wciągnąć się w przygody pary głównych bohaterów. Polecam, nie tylko fankom powieści Lindsey.

“W niewoli pożądania” Johanny Lindsey to dość dobra książka, ale zdecydowanie nie tak dobra jak niektóre z poprzednich książek z serii o rodzinie Malory. Uwielbiam twórczość tej autorki i nawet jeśli odrobinę się zawiodłam tą książką, to na pewno sięgnę po kolejne książki Lindsey. Po śmierci mamy Gabrielle Brook szuka swojego ojca i dowiaduje się, że jest on piratem. Przez 3 lata mieszka na morzu z ojcem szukając skarbu i nadrabiając stracony czas razem. Potem nadchodzi dzień, w którym jej ojciec decyduje, że musi wrócić do Anglii i znaleźć mężczyznę, którego będzie mogła poślubić. Nie chce rezygnować z życia na morzu, ale robi to, by uszczęśliwić ojca.

James i Georgina Malory (znani z trzeciego tomu z serii) sponsorują jej wyprawę, ponieważ James jest winien ojcu Gabrielle przysługę za uratowanie mu życia wiele lat temu. Kiedy Gabrielle poznaje brata Georginy, Drew Andersona, nie może oderwać od niego wzroku. Zawsze, gdy jest w jego pobliżu jej serce zaczyna mocniej bić. Gabrielle widzi w nim potencjalnego męża, ale Drew uważa, że żadne małżeństwo nie wchodzi w grę! On nigdy nie planuje się ożenić, ale zamiast tego cieszy się każdą kobietą, która przewija się przez jego łóżko. Mamy więc typowy dla tej serii motyw, kobieta chce zdobyć mężczyznę, ale on nie chce się dla niej ustatkować (wiadomo jednak, że pod koniec powieści zmieni swoje zdanie).

Uważam książkę za wspaniałą, ale jednak miałam ochotę udusić obojga głównych bohaterów. Gierki, w które pogrywali przeciągały się za bardzo i były dziecinne. Książka momentami się dłużyła i wydawała się, że nie dąży do niczego specjalnego. Było też sporo dziur logicznych. Ale w końcu bohaterowie schodzą się ze sobą i jest to dość uroczy moment. Lindsey umie wykreować pojedyncze sceny, które chwytają za serce. Oprócz tego, powieść jest dowcipna, dialogi między postaciami żywe i zabawne, a cała otoczka historyczna dodaje jej smaczku. Tak jak podkreślałam wcześniej, nie uważam, by “W niewoli pożądania” było najlepszą książką Johanny Lindsey, ale bez wątpienia jest godna polecenia. Ja bawiłam się przy niej dość dobrze, dlatego daję cztery gwiazdki.