Tylko jedno spojrzenie

Mąż Grace, Jack, jest fotografem w rodzinie, zawsze pstrykającym zdjęcia, jakby to był jego obowiązek jako ojca. Tego dnia, jak wiele razy wcześniej, Grace wzięła do ręki zdjęcia, zawsze z radosnym oczekiwaniem na to, co znajdzie. Wybrali się na wycieczkę do Chester na zbieranie jabłek. Pierwsze zdjęcie przedstawia jej ośmioletnią córkę, Emmę, i sześcioletniego syna, Maxa, z policzkami czerwonymi od wiatru i zimna, podczas przejażdżki na sianie. Grace jest zawsze nieco zaskoczona pierwotnym i ewolucyjnym matczynym ciepłem, jakie wywołują zdjęcia jej dzieci.<br> "Tak właśnie było z dziećmi. To były małe rzeczy, które cię poruszały".<br> <br> Kiedy przegląda pozostałe zdjęcia, natrafia na jedno, które najwyraźniej przez pomyłkę zostało pomieszane z jej zdjęciami. A przynajmniej tak jej się początkowo wydaje. Kiedy przygląda się bliżej, zauważa, że zdjęcie jest nieco rozmazane i pozbawione żywych kolorów, jak pozostałe. Wygląda jakoś staro. Dwóch mężczyzn i trzy kobiety wyglądają na studentów. Ich stroje, włosy, makijaż również wyglądają na przestarzałe. Gdy Grace wpatruje się w obraz, nagle czuje małe ukłucie w klatce piersiowej. Wydaje jej się, że jeden z nich to jej mąż. Jak to możliwe? Nie rozpoznaje nikogo z pozostałych osób na zdjęciu.<br> Grace postanawia pokazać je Jackowi, kiedy wróci do domu. Gdy tylko Jack na nie patrzy, spina się, ale tylko na chwilę. Po prostu się w nie wpatruje. Potem próbuje to zignorować, mówiąc nonszalancko, że nie wie, kim są ci ludzie, łącznie z tym, który według Grace jest nim. Mówi, że to nie on.<br> Podczas gdy wszyscy są gotowi do spania, Jack nagle ubiera się i odjeżdża bez słowa i spojrzenia w kierunku Grace. Jack zniknął na całą noc. Nie zadzwonił. Grace nie jest w stanie się z nim skontaktować. To nie jest Jack. Nie zrobiłby tego, bez słowa do niej i do dzieci. Nie ma mowy. W głębi duszy Grace wie, że Jack jest w niebezpieczeństwie. Coś jest bardzo, bardzo nie w porządku.<br> <br> Grace zaczyna drążyć temat. Kim są ci ludzie na zdjęciu? Jest pewna, że Jack jest jednym z tych młodych mężczyzn. Ale dlaczego Jack temu zaprzeczył? I kim są pozostali?<br> <br> Im głębiej Grace kopie, tym więcej ma pytań. Wkrótce dowiaduje się, że nie tylko ona jest zainteresowana tym zdjęciem. Niektórzy bardzo niebezpieczni ludzie również chcą mieć to zdjęcie. Wśród nich jest Eric Wu, sadystyczny zabójca, który jest bardzo zainteresowany starym zdjęciem i nie cofnie się przed niczym, by utrzymać w tajemnicy zawarte na nim sekrety. Chodzi mu tylko o własne przetrwanie. Ale wydaje mu się, że wszystko jest pod kontrolą, dopóki nie otrzymuje telefonu, który wszystko zmieni.<br> <br> To jest jedna przerażająca, wciągająca powieść o tajemnicach, kłamstwach, zemście, samozachwycie i czystym złu.<br> Złożone postacie i zawiłe szczegóły, niekończące się pytania wymagające odpowiedzi sprawiły, że przewracałam kolejne strony i potykałam się o słowa, bo tak bardzo chciałam się dowiedzieć, gdzie i jak to wszystko się skończy.<br> Prawda wydawała się być gdzieś pośród wielu kawałków, ludzi i wydarzeń otaczających zdjęcie. Wszystko poskręcane, a potem rozdzielone, jak w kalejdoskopie obrazów tak ulotnych i wymieszanych, że nie można wyłowić obrazu prawdy na tyle długo, by mózg zdążył zrozumieć, co widzą oczy.<br> Harlan Coben ma wrodzoną umiejętność wciągania czytelnika w bardzo skomplikowaną sieć, nie tracąc przy tym zdolności do utrzymania tempa i zrozumienia wszystkich elementów w grze! Jego czytelnicy kończą się złapani w sieć bardzo dużego pająka! A jednak, nie można odwrócić wzroku!

Biorąc udział w wyzwaniu, polegającym na przeczytaniu książek autorów na każdą literę alfabetu, zdecydowałam się na Coben'a, wiedząc, że jeszcze nigdy mnie nie zawiódł, a jego książka z pewnością sprawi mi przyjemność.<br> <br> Zwykłe zdjęcie sprawia, że świat matki rozpada się w jednej chwili. Po odebraniu dwójki małych dzieci ze szkoły, Grace Lawson przegląda nowo wywołany zestaw fotografii. W paczce znajduje dziwną fotografię: tajemnicze zdjęcie sprzed dwudziestu lat, przedstawiające czworo obcych ludzi, których nie potrafi zidentyfikować. Ale jest tam jedna twarz, którą rozpoznaje - twarz jej męża, z czasów zanim go znała. Kiedy jej mąż widzi zdjęcie, opuszcza dom i odjeżdża bez wyjaśnienia. Nie wie dokąd jedzie, ani dlaczego odjeżdża. Ani czy kiedykolwiek wróci. Nie zdaje sobie też sprawy, jakie niebezpieczeństwa na niego czekają. Jego osoba, jak również samo zdjęcie, interesuje różnych ludzi, w tym Eric'a Wu, dzikiego, cichego zabójcę, który nie da się powstrzymać przed odnalezieniem swojej ofiary, bez względu na to, kto i co stanie mu na drodze. W świecie, wywróconym do góry nogami, wypełnionym wątpliwościami co do niej samej i małżeństwa, Grace musi zmierzyć się z ciemnymi zakamarkami własnej tragicznej przeszłości, z którymi walczy, by poznać prawdę, odnaleźć męża i ocalić rodzinę.<br> <br> Bardzo podobała mi się fabuła. Uważam historię za bardzo interesującą i im więcej czytałam, tym bardziej intrygująca się stawała. "Tylko jedno spojrzenie" nie cechuje się większym stopniem skomplikowania niż inne książki Cobena. Nie ma też wiele oddzielnych wątków. Mimo tego książka i tak wzbudza dużą ciekawość, a czas przy niej płynął niezwykle przyjemnie. Moje zastrzeżenia budzą pytania, na które nie uzyskaliśmy odpowiedzi. Być może to celowy zabieg. Otwarte pytania sprawiają, że dłużej pozostajemy z historią, nawet tuż po jej przeczytaniu. Poza tym, na pewno należy podkreślić mnóstwo dużych zwrotów akcji. Wiele bohaterów wydało mi się intrygującymi. Każdy z nich został bardzo dobrze opracowany. Podobało mi się również, jak niektórzy z nich pozostawali jednostkami tajemniczymi przez całą książkę. Bohaterowie stwarzali wrażenie realistycznych i możliwe było utożsamianie się z nimi. Grace była prawdopodobnie moją ulubioną postacią oraz najmądrzejszą.<br> <br> Podsumowując: świetna historia napisana przez bardzo utalentowanego autora. Polecam dla każdego, kto ceni sobie dobry kryminał, kto ceni sobie autora, kto szuka dobrej zabawy.

Mąż Grace, Jack, jest fotografem w rodzinie, zawsze pstrykającym zdjęcia, jakby to był jego obowiązek jako ojca. Tego dnia, jak wiele razy wcześniej, Grace wzięła do ręki zdjęcia, zawsze z radosnym oczekiwaniem na to, co znajdzie. Wybrali się na wycieczkę do Chester na zbieranie jabłek. Pierwsze zdjęcie przedstawia jej ośmioletnią córkę, Emmę, i sześcioletniego syna, Maxa, z policzkami czerwonymi od wiatru i zimna, podczas przejażdżki na sianie. Grace jest zawsze nieco zaskoczona pierwotnym i ewolucyjnym matczynym ciepłem, jakie wywołują zdjęcia jej dzieci.<br> "Tak właśnie było z dziećmi. To były małe rzeczy, które cię poruszały".<br> <br> Kiedy przegląda pozostałe zdjęcia, natrafia na jedno, które najwyraźniej przez pomyłkę zostało pomieszane z jej zdjęciami. A przynajmniej tak jej się początkowo wydaje. Kiedy przygląda się bliżej, zauważa, że zdjęcie jest nieco rozmazane i pozbawione żywych kolorów, jak pozostałe. Wygląda jakoś staro. Dwóch mężczyzn i trzy kobiety wyglądają na studentów. Ich stroje, włosy, makijaż również wyglądają na przestarzałe. Gdy Grace wpatruje się w obraz, nagle czuje małe ukłucie w klatce piersiowej. Wydaje jej się, że jeden z nich to jej mąż. Jak to możliwe? Nie rozpoznaje nikogo z pozostałych osób na zdjęciu.<br> Grace postanawia pokazać je Jackowi, kiedy wróci do domu. Gdy tylko Jack na nie patrzy, spina się, ale tylko na chwilę. Po prostu się w nie wpatruje. Potem próbuje to zignorować, mówiąc nonszalancko, że nie wie, kim są ci ludzie, łącznie z tym, który według Grace jest nim. Mówi, że to nie on.<br> Podczas gdy wszyscy są gotowi do spania, Jack nagle ubiera się i odjeżdża bez słowa i spojrzenia w kierunku Grace. Jack zniknął na całą noc. Nie zadzwonił. Grace nie jest w stanie się z nim skontaktować. To nie jest Jack. Nie zrobiłby tego, bez słowa do niej i do dzieci. Nie ma mowy. W głębi duszy Grace wie, że Jack jest w niebezpieczeństwie. Coś jest bardzo, bardzo nie w porządku.<br> <br> Grace zaczyna drążyć temat. Kim są ci ludzie na zdjęciu? Jest pewna, że Jack jest jednym z tych młodych mężczyzn. Ale dlaczego Jack temu zaprzeczył? I kim są pozostali?<br> <br> Im głębiej Grace kopie, tym więcej ma pytań. Wkrótce dowiaduje się, że nie tylko ona jest zainteresowana tym zdjęciem. Niektórzy bardzo niebezpieczni ludzie również chcą mieć to zdjęcie. Wśród nich jest Eric Wu, sadystyczny zabójca, który jest bardzo zainteresowany starym zdjęciem i nie cofnie się przed niczym, by utrzymać w tajemnicy zawarte na nim sekrety. Chodzi mu tylko o własne przetrwanie. Ale wydaje mu się, że wszystko jest pod kontrolą, dopóki nie otrzymuje telefonu, który wszystko zmieni.<br> <br> To jest jedna przerażająca, wciągająca powieść o tajemnicach, kłamstwach, zemście, samozachwycie i czystym złu.<br> Złożone postacie i zawiłe szczegóły, niekończące się pytania wymagające odpowiedzi sprawiły, że przewracałam kolejne strony i potykałam się o słowa, bo tak bardzo chciałam się dowiedzieć, gdzie i jak to wszystko się skończy.<br> Prawda wydawała się być gdzieś pośród wielu kawałków, ludzi i wydarzeń otaczających zdjęcie. Wszystko poskręcane, a potem rozdzielone, jak w kalejdoskopie obrazów tak ulotnych i wymieszanych, że nie można wyłowić obrazu prawdy na tyle długo, by mózg zdążył zrozumieć, co widzą oczy.<br> Harlan Coben ma wrodzoną umiejętność wciągania czytelnika w bardzo skomplikowaną sieć, nie tracąc przy tym zdolności do utrzymania tempa i zrozumienia wszystkich elementów w grze! Jego czytelnicy kończą się złapani w sieć bardzo dużego pająka! A jednak, nie można odwrócić wzroku!

<p>„Tylko jedno spojrzenie” Harlana Cobena to arcydzieło pełne tajemnic zwrotów akcji i emocji, które sprawi, że nie będziecie chcieli przestać czytać tej książki.</p><p>Jedno spojrzenie to wszystko, czego czasem potrzeba, by twój świat zmienił się na zawsze.</p><p>Mąż Grace, Jack, jest fotografem, i wykonuje fotografie z zamiłowaniem, dokumentując życie rodzinne. Grace odbiera pewnego dnia zdjęcia z zakładu fotograficznego, jak wiele razy wcześniej. Tym razem są to zdjęcia rodzinne z wycieczki do Chester. Pierwsze zdjęcie przedstawia jej ośmioletnią córkę, Emmę, i sześcioletniego syna, Maxa, z policzkami czerwonymi od wiatru i zimna, na przejażdżce na sianie. Zdjęcia jej dzieci zawsze grzeją jej serce i wzbudzają wiele uczuć.</p><p>Gdy sortuje pozostałe fotografie, natrafia na jedno, które najwyraźniej dostało się do pliku przez pomyłkę. Tak jej się wydaje na początku. Kiedy przygląda się bliżej, zauważa, że zdjęcie jest nieco zamazane i ma wyblakłe kolory. Wygląda dość staro. Na zdjęciu jest dwóch mężczyzn i trzy kobiety, które wyglądają jak studenci, ich stroje, włosy, makijaż też wyglądają jakby pochodziły sprzed wielu lat. Jedna osoba do złudzenia przypomina jej męża. Jak to możliwe? Kobieta nie rozpoznaje jednak żadnej z pozostałych osób na zdjęciu.</p><p>Grace postanawia pokazać zdjęcie swojemu mężowi. Jack nieco spięty wpatruje się dłuższą chwilę w zdjęcie. Po czym stwierdza, że nie zna żadnej z osób z fotografii. Na sugestię żony, że jedna z osób jest łudząco do niego podobna, zaprzecza.</p><p>Podczas gdy rodzina szykuje się do snu, Jack nagle ubiera się i odjeżdża bez żadnego słowa. Mężczyzna znika na całą noc i Grace nie jest w stanie się z nim skontaktować również kolejnego dnia. Kobieta nie wierzy, że jej ukochany mógłby odejść. Nie ma mowy. Ma głębokie przeczucie, że Jack jest w niebezpieczeństwie. Coś jest bardzo, bardzo nie tak.</p><p>Bez wsparcia policji, Grace zaczyna poszukiwania. Kim są ci ludzie na zdjęciu? Niedługo później jest już pewna, że Jack jest jednym z tych młodych mężczyzn. Ale dlaczego zaprzeczył? I kim są pozostali?</p><p>Im głębiej Grace kopie, tym więcej ma pytań. Wkrótce dowiaduje się, że nie tylko ona jest zainteresowana zdjęciem. Niektórzy bardzo niebezpieczni ludzie również chcą mieć je w swoich rękach. Wśród nich jest Eric Wu, sadystyczny morderca, który jest bardzo zainteresowany starą fotografią i nie cofnie się przed niczym, aby zachować tajemnice, które ona skrywa.</p><p>Mam nadzieję, że moje krótkie streszczenie przyciągnęło waszą uwagę i zdecydujecie się sięgnąć po tę książkę - naprawdę warto! “Tylko jedno spojrzenie” to klasyczna książka Harlana Cobena, jednak mam wrażenie, że jest ona najwybitniejszym dowodem na jego niezwykły pisarski talent.</p>

<p>„Tylko jedno spojrzenie” to przerażająca i wciągająca powieść o sekretach, kłamstwach, zemście i czystym złu. Harlan Coben po raz kolejny skonstruował wybitną powieść, która mną wstrząsnęła do głębi. Złożone postacie i zawiłe ich losy, niekończące się pytania wymagające odpowiedzi sprawiły, że przewracałam strony nie mogąc się oderwać, ponieważ tak bardzo chciałam się dowiedzieć, gdzie i jak to wszystko się skończy.Prawda wydawała się być gdzieś pośród wielu strzępków informacji, między ludźmi i wydarzeniami otaczającymi zdjęcie. Harlan Coben ma wrodzoną umiejętność wplątywania czytelnika w bardzo skomplikowaną sieć przerażających wydarzeń A jednak, pomimo strachu, nie można się od niej oderwać!&nbsp;</p><p>Zdecydowałam się przeczytać „Tylko jedno spojrzenie” ponieważ uwielbiam Harlana Cobena i jeszcze nie zawiodłam się na niczym, co napisał. Naprawdę podobała mi się ta książka tak samo jak pozostałe, z którymi miałam do czynienia. Lektura jego książek jest po prostu przyjemnością. Zwykłe zdjęcie sprawia, że świat matki dwójki dzieci w jednej chwili się rozpada. Po odebraniu pociech ze szkoły Grace Lawson przegląda nowo opracowany zestaw fotografii. W paczce znajduje dziwne, tajemnicze zdjęcie sprzed około dwudziestu lat, przedstawiające cztery nieznajome osoby, których nie potrafi zidentyfikować. Ale jest jedna twarz, którą rozpoznaje - twarz jej męża, z czasów zanim go znała. Kiedy mąż widzi zdjęcie, opuszcza dom i odjeżdża bez wyjaśnienia. Kobieta nie ma pojęcia gdzie Jack znika, ani czy kiedykolwiek wróci. Nie zdaje sobie też sprawy, jak niebezpieczne będą jego poszukiwania. Bo przeszłością jej męża, jak i tym zdjęciem zainteresowani są inni, w tym Eric Wu, cichy zabójca, którego nic nie powstrzyma przed odnalezieniem swojej ofiary, bez względu na to, kto lub co stanie mu na drodze. Świat Grace zostaje wywrócony do góry nogami. Wypełniona wątpliwościami dotyczącymi jej samej i małżeństwa, Grace musi zmierzyć się z ciemnymi zakamarkami własnej tragicznej przeszłości, z którymi walczy, by poznać prawdę, odnaleźć męża i ocalić rodzinę.</p><p>Bardzo podobała mi się fabuła tej powieści. Uważam, że jest bardzo interesująca i im bardziej się w nią zagłębiałam, tym bardziej mnie intrygowała. Tylko jedna rzecz trochę mi nie pasowała, wydawało mi się, że historia jest trochę niedokończona, ponieważ kończy się pytaniem, na które nie ma odpowiedzi. Poza tym, uwielbiam tę historię, jest tam wiele wspaniałych zwrotów akcji i tajemnic.</p><p>Znalazłam w tej książce wiele postaci, które były bardzo intrygujące. Każda z nich była bardzo dobrze rozwinięta. Podobało mi się również, że niektóre z nich były raczej tajemnicze i pozostały takie przez całą historię. Były one realistyczne i łatwo można się z nim utożsamiać. Grace była prawdopodobnie moją ulubioną postacią i jedną z mądrzejszych jakie do tej pory poznałam. Jest to kobieta która dokonywała naprawdę przemyślanych wyborów.</p><p>Ogólnie rzecz biorąc, to była świetna historia napisana przez bardzo utalentowanego autora. Polecam „Tylko jedno spojrzenie” każdemu, kto lubi tajemnice i każdemu, kto lubi styl pisarski Cobena. Ta książka to prawdziwa uczta!</p>