Tułacze dzieci

Pośród niezmierzonych przestrzeni Azji, rządzonych żelazną ręką NKWD, znajdowały się polskie dzieci, które utraciły rodziców lub zostały rozdzielone z rodzinami. Te małe istoty, zmagające się z głodem i chorobami, podróżowały w zamkniętych wagonach towarowych, a często przemierzały pieszo śniegi i błota. Przemykały niepostrzeżenie przez zaniedbane dworce, zmuszone do kradzieży w imię przetrwania. Jednak w mieście Taszkent istniała grupa ludzi, której przyświecał cel uratowania jak największej liczby tych dzieci, wywiezienia ich poza granice ZSRR oraz zapewnienia im warunków do życia. Opis ich losów oraz walki opiekunów z sowieckimi władzami przedstawiła Ordonka w książce "Tułacze dzieci", wydanej w 1948 roku w Bejrucie pod pseudonimem Weronika Hort. Autorka, znana również jako Hanka Ordonówna Tyszkiewiczowa, ukazała w niej poruszającą historię dzieci, które choć młode wiekiem, doświadczyły cierpień ścigających wielką tragedię XX wieku.