Tertium datur. Jerzy Grotowski we włoskich świadectwach, relacjach i komentarzach

Jerzy Grotowski spędził swoje ostatnie lata we Włoszech, gdzie poświęcił się finalnemu projektowi swojego życia pod nazwą "Sztuka jako Wehikuł". W Polsce postrzegany jest jako wyjątkowa postać, ale jak wygląda odbiór jego osoby i twórczości wśród Włochów? Jak oceniali jego pracę i jak interpretowali jego teksty? Katarzyna Woźniak zebrała kluczowe włoskie teksty o Grotowskim, tworząc zbiór, który rzuca światło na włoski punkt widzenia. Autory brylujące w tej kompilacji to uznane nazwiska ze świata nauki, takie jak Ferdinando Taviani, Mirella Schino i Marco De Marinis. Znalazło się tam również miejsce dla najbliższych współpracowników Grotowskiego, w tym jego spadkobiercy Mario Biagini, oraz znanej postaci teatru Eugenio Barby, twórcy Odin Teatret i Międzynarodowej Szkoły Antropologii Teatru. Carla Pollastrelli, określana jako "strażniczka pieczęci", również odegrała istotną rolę jako osoba, która umożliwiła Grotowskiemu pracę w pobliżu Pontedery. Katarzyna Woźniak, pełniąc funkcję zarówno selekcjonerki tekstów, jak i tłumaczki, maluje wielowymiarowy obraz włoskiej recepcji Grotowskiego, wskutek czego dzieło staje się bardziej fascynujące w swojej złożoności. Autor tej refleksji, Tadeusz Kornaś, podkreśla, że taki różnorodny obraz jest wyjątkowo interesujący.