Tego lata stałam się piękna

Ponownie zostałam uwięziona przez niesamowity styl pisania Jenny Han. Jest jedną z tych autrorek, które wiedzą, jak stworzyć chwytliwą historię, która sprawi, że poczujesz wiele rzeczy. Myślę, że jej książki są łatwe do czytania, są świetnie.<br> Moje pierwsze doświadczenie z Jenny było z książką „Burn for Burn”, która bardzo mi się spodobała, jest oryginalne i łatwe do czytania. Muszę skończyć tę trylogię, ale myślę, że zrobię to wkrótce, ponieważ jestem nią bardzo zainteresowana.<br> Wracając do "Tego lata stałam się piękna" – jest to książka opowiadająca o dziewczynie imieniem Belly, która kocha lato, tak bardzo, że w zasadzie opowiada swoje życie przez całą porę roku. Akcja dzieje się w domu na plaży najlepszej przyjaciółki jej matki, na którą wybrała się wraz z matką i jej bratem. Bohaterami są także synowie koleżanki - Conrad i Jeremiah. Wyjazdy na wakacje na plażę są tradycją, którą ich rodziny kultywują każdego lata, odkąd Belly skończyła chyba 10 lat.<br> Fabuła jest opowiadana w pierwszej osobie przez Belly, która oprócz tego, że opowiada nam swoją teraźniejszość i to, co się dzieje, opowiada nam również swoją przeszłość. Bardzo podoba mi się łączenie czasów, bardzo dobrze wprowadza nas w sytuacje i bardziej rozumiemy zachowanie, decyzje i myśli bohaterów.<br> Naprawdę lubię Belly - główną bohaterkę ale nie byłam całkowicie przekonana jeśli chodzi o jej zachowanie w trakcie opowieści. Po skończeniu książki uważam, że dziewczyna jest przedstawiona jako „normalna” dziewczyna, z którą każdy może się utożsamić. <br> Mówiąc o innych postaciach, bardzo lubię Jeremiaha, jest super słodki, uważny i zabawny. Polubiłam go od początku, jest ciepłą osobą, przyjemnie się o nim czyta, jego dialogi są zawsze szczere, świetne i zabawne. <br> Oprócz oczywistego romansu w fabule ta książka dotyka innych kwestii, takich jak znaczenie rodziny, przyjaźni i choroby tak poważnej, jak rak. „Tego lata stałam się piękna” jest jak rollercoaster, który odczujecie czytając tą rewelacyjną książkę. <br> Mamy momenty wesołe, poważne również, smutne i wzruszające, myślę, że różnorodność emocji, które mnie dopadły były tak silne, a jednocześnie nie utknie się w lekturze na zawsze i mogłam całkiem sprawnie przejść do kolejnego rozdziału.<br> Polecam ją bardzo tym, którzy chcą cieszyć się letnią lekturą, romantyczną, z wieloma przyjaciółmi i zabawą, dla tych, którzy nie boją się uronić kilku łez, ponieważ doświadczenie jakie niesie za sobą ów książka mocno wami potrząśnie, da do myślenia i w wielu miejscach zainspiruje:-)

Ponownie zostałam uwięziona przez niesamowity styl pisania Jenny Han. Jest jedną z tych autrorek, które wiedzą, jak stworzyć chwytliwą historię, która sprawi, że poczujesz wiele rzeczy. Myślę, że jej książki są łatwe do czytania, są świetnie.<br> Moje pierwsze doświadczenie z Jenny było z książką „Burn for Burn”, która bardzo mi się spodobała, jest oryginalne i łatwe do czytania. Muszę skończyć tę trylogię, ale myślę, że zrobię to wkrótce, ponieważ jestem nią bardzo zainteresowana.<br> Wracając do "Tego lata stałam się piękna" – jest to książka opowiadająca o dziewczynie imieniem Belly, która kocha lato, tak bardzo, że w zasadzie opowiada swoje życie przez całą porę roku. Akcja dzieje się w domu na plaży najlepszej przyjaciółki jej matki, na którą wybrała się wraz z matką i jej bratem. Bohaterami są także synowie koleżanki - Conrad i Jeremiah. Wyjazdy na wakacje na plażę są tradycją, którą ich rodziny kultywują każdego lata, odkąd Belly skończyła chyba 10 lat.<br> Fabuła jest opowiadana w pierwszej osobie przez Belly, która oprócz tego, że opowiada nam swoją teraźniejszość i to, co się dzieje, opowiada nam również swoją przeszłość. Bardzo podoba mi się łączenie czasów, bardzo dobrze wprowadza nas w sytuacje i bardziej rozumiemy zachowanie, decyzje i myśli bohaterów.<br> Naprawdę lubię Belly - główną bohaterkę ale nie byłam całkowicie przekonana jeśli chodzi o jej zachowanie w trakcie opowieści. Po skończeniu książki uważam, że dziewczyna jest przedstawiona jako „normalna” dziewczyna, z którą każdy może się utożsamić. <br> Mówiąc o innych postaciach, bardzo lubię Jeremiaha, jest super słodki, uważny i zabawny. Polubiłam go od początku, jest ciepłą osobą, przyjemnie się o nim czyta, jego dialogi są zawsze szczere, świetne i zabawne. <br> Oprócz oczywistego romansu w fabule ta książka dotyka innych kwestii, takich jak znaczenie rodziny, przyjaźni i choroby tak poważnej, jak rak. „Tego lata stałam się piękna” jest jak rollercoaster, który odczujecie czytając tą rewelacyjną książkę. <br> Mamy momenty wesołe, poważne również, smutne i wzruszające, myślę, że różnorodność emocji, które mnie dopadły były tak silne, a jednocześnie nie utknie się w lekturze na zawsze i mogłam całkiem sprawnie przejść do kolejnego rozdziału.<br> Polecam ją bardzo tym, którzy chcą cieszyć się letnią lekturą, romantyczną, z wieloma przyjaciółmi i zabawą, dla tych, którzy nie boją się uronić kilku łez, ponieważ doświadczenie jakie niesie za sobą ów książka mocno wami potrząśnie, da do myślenia i w wielu miejscach zainspiruje:-)

Zabrałam się do czytania tej książki, nie wiedząc o niej nic poza tym, że ma ładną okładkę i główną bohaterkę o najdziwniejszym imieniu, jakie kiedykolwiek słyszałam. :) Coś w opisie książki sprawiło, że pomyślałam, że nie będzie podobna do żadnej innej lektury dla dziewczyn, jaką kiedykolwiek czytałam. Mówi o rzeczach, o których pisano już setki razy: dziewczyna w końcu zostaje zauważona, gorący bracia, może nawet trójkąt miłosny. Dla mnie fabuła wydawała się niejednoznaczna ze streszczenia, do tego stopnia, że musiałam ją przeczytać, żeby się przekonać.<br> Po przeczytaniu książki "Tego lata stałam się piękna" zmieniłam zdanie na temat tego, co na początku o niej uważałam. Uświadomiło mi, że nie wszystkie lektury dla nastolatek są o miłości ale także o poznaniu swojej tożsamości i odnajdywaniu siebie.<br> Belly, której imię na początku mi się nie podobało, a potem pokochałam je do ostatniego rozdziału. Dziewczyna jest niesamowitą bohaterką. Opowieść toczy się od teraźniejszości do retrospekcji z poprzednich wakacji, które budują fundamenty jej uczuć wobec domku letniskowego i jego mieszkańców. Belly jest miła, mądra, czasami niedojrzała. Jest doskonałym przykładem tego, jak to jest być nastolatką. Jej dialogi rozśmieszały mnie i przemawiały do mnie jako czytelnika.<br> Fabuła nie jest porywająca, ale dzięki temu, że postacie zostały tak dobrze nakreślone i uformowane w repliki ludzi, z którymi mogę się utożsamić, zsynchronizowałam się ze wszystkim. Czułam każdy wybój na drodze, każdy wstrząs w sercu. Jenny jest wyjątkową autorką i nie mogę się doczekać, aż jej twórczość doczeka się uznania i pochwał, na które zasługuje. Ta książka trafiła na listę moich ulubionych. Podkochuję się w Jenny Han i nie boję się do tego przyznać - czy ktoś tutaj ma podobnie?:-)

Zabrałam się do czytania tej książki, nie wiedząc o niej nic poza tym, że ma ładną okładkę i główną bohaterkę o najdziwniejszym imieniu, jakie kiedykolwiek słyszałam. :) Coś w opisie książki sprawiło, że pomyślałam, że nie będzie podobna do żadnej innej lektury dla dziewczyn, jaką kiedykolwiek czytałam. Mówi o rzeczach, o których pisano już setki razy: dziewczyna w końcu zostaje zauważona, gorący bracia, może nawet trójkąt miłosny. Dla mnie fabuła wydawała się niejednoznaczna ze streszczenia, do tego stopnia, że musiałam ją przeczytać, żeby się przekonać.<br> Po przeczytaniu książki "Tego lata stałam się piękna" zmieniłam zdanie na temat tego, co na początku o niej uważałam. Uświadomiło mi, że nie wszystkie lektury dla nastolatek są o miłości ale także o poznaniu swojej tożsamości i odnajdywaniu siebie.<br> Belly, której imię na początku mi się nie podobało, a potem pokochałam je do ostatniego rozdziału. Dziewczyna jest niesamowitą bohaterką. Opowieść toczy się od teraźniejszości do retrospekcji z poprzednich wakacji, które budują fundamenty jej uczuć wobec domku letniskowego i jego mieszkańców. Belly jest miła, mądra, czasami niedojrzała. Jest doskonałym przykładem tego, jak to jest być nastolatką. Jej dialogi rozśmieszały mnie i przemawiały do mnie jako czytelnika.<br> Fabuła nie jest porywająca, ale dzięki temu, że postacie zostały tak dobrze nakreślone i uformowane w repliki ludzi, z którymi mogę się utożsamić, zsynchronizowałam się ze wszystkim. Czułam każdy wybój na drodze, każdy wstrząs w sercu. Jenny jest wyjątkową autorką i nie mogę się doczekać, aż jej twórczość doczeka się uznania i pochwał, na które zasługuje. Ta książka trafiła na listę moich ulubionych. Podkochuję się w Jenny Han i nie boję się do tego przyznać - czy ktoś tutaj ma podobnie?:-)