Tajemnica szopy nad Wigrami

Józefinka spędza każde lato pod namiotem nad malowniczym jeziorem Wigry, gdzie razem z przyjaciółmi doświadcza niezliczonych przygód. Tego roku ich wyprawa zapowiada się szczególnie emocjonująco. Pewnego poranka, w pobliskim lesie, dzieci natrafiają na tajemniczy budynek pozbawiony okien i drzwi. Wkrótce z jego okolicy zaczynają dochodzić mrożące krew w żyłach odgłosy, a miejscowi twierdzą, że niegdyś znajdował się tam cmentarz dawno poległych jaćwieskich wojowników. Mimo że młodzi odkrywcy są nieco zaniepokojeni możliwością spotkania z duchami, sytuacja staje się poważniejsza, gdy niespodziewany intruz kradnie im wszystkie słodycze. Zdeterminowani, postanawiają rozwiązać zagadkę i zastawiają pułapkę na złodzieja.

Jednocześnie, w innej części historii, Teoś usiłuje przekonać swoją mamę o korzyściach z biologicznego odnawiania Józefinki. Podczas gdy ona jest sceptyczna, on wskazuje na pijawki wijące się na ciele Józefinki jako najnowszy trend w regeneracji, który miał okazję zaczerpnąć podczas wizyty na plaży. Mama chłopca jest wyraźnie zaniepokojona, ale Teoś zapewnia ją, że to tylko nowoczesna metoda odnowy biologicznej.