Tajemnica gwiazdkowego puddingu

Zabawny zbiór zagadek kryminalnych rozwiązanych przez Herkulesa Poirota i dodatkowo jeden rozwiązany przez pannę Marple. Niestety tylko jedno opowiadanie w zbiorze zostało rzeczywiście osadzone w czasie Bożego Narodzenia, więc nie było tak "świątecznie", jak miałem nadzieję, że będzie. Ogólnie rzecz biorąc, historie są dobrze skonstruowane jak na takie krótkie teksty, a zagadki są ujawniane i rozwiązywane w charakterystycznym dla Christie dramatycznym stylu. Podobnie jak w przypadku innych powieści Christie, ogólny seksizm w całości, przeszkadzał mi. Rozumiem, że było to coś, co dominowało w czasach Christie, która pisała głównie z myślą o swojej zamierzonej publiczności, jednak elementy seksistowskie są podkreślane niemal w każdej opowieści.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli szukasz świątecznej kolekcji kryminałów do czytania w okresie świątecznym, z pewnością znajdziesz bardziej adekwatne zbiory. Dla miłośników Poirota i Marple te małe opowieści z późniejszych czasów z pewnością okażą się interesujące.

1. "Tajemnica gwiazdkowego puddingu"- Tytułowa opowieść zaczyna się od kradzieży biżuterii, kochanki, księcia z nieokreślonego obcego kraju i zaproszenia na Boże Narodzenie w angielskim domu na wsi. Scena jest przygotowana na morderstwo, a w domu jest tylko ograniczona liczba osób, które mogłyby popełnić zbrodnię. Tytuł wydaje się dziwnie niezwiązany z fabułą.

2. "Zagadka hiszpańskiej skrzyni"- Mąż zostaje znaleziony martwy wewnątrz dużej skrzyni, gdzie został ukryty, podczas gdy jego żona i najbliżsi przyjaciele nieświadomie spożywają posiłek w tym samym pokoju. Zazdrość, intryga, każdy z motywacją do czynu.

3. "Popychadło"- Najdłuższa z całego zbioru, licząca niespełna 80 stron, najbardziej złożona historia. Podobnie jak dwie pierwsze opowieści, dotyczy gospodarstwa domowego, w tym przypadku zamordowano ojca. Policja dokonała aresztowania, ale żona zamordowanego upiera się, że popełniła błąd. Poirot zostaje w domu, by przeprowadzić śledztwo, poznając życie i dziwactwa wszystkich domowników, a także by sprawdzić swoje teorie, zachowując się coraz bardziej niekonsekwentnie. Podobała mi się ta historia, nawet jeśli temat "represjonowania niższe klasy" pojawiał się dość często.

4. "Dwadzieścia cztery kosy"- krótka i pomysłowa opowieść, w której jedzenie zawiera wskazówki. Ekscentryczny staruszek jada w tej samej restauracji, dwa razy w tygodniu, w te same dni i o tej samej porze. Aż pewnego tygodnia jada w inny dzień, a potem znika. Poirot musi rozwikłać wskazówki dotyczące zwyczajów żywieniowych, aby rozwiązać zagadkę zniknięcia.

5. "Sen" - Prawdopodobnie najbardziej irytująca z całej szóstki, a na pewno najmniej lubiana przeze mnie. Ekscentryczny miliarder kontaktuje się z Poirotem, prosząc o pomoc w interpretacji powtarzającego się snu o popełnieniu samobójstwa o określonej porze dnia. Uważam, że cała ta historia jest niedorzeczna i nie podobała mi się żadna z wprowadzonych postaci.

6. "Szaleństwo Greenshawa"- Ta malutka opowieść przypomniała mi w pewien sposób "Wielkie nadzieje" Dickensa, starsza kobieta mieszkająca w rozpadającej się starej rezydencji ze służącym, a następnie kontrowersje związane z jej testamentem. Ponieważ jest to opowieść o pannie Marple, styl jest nieco inny niż w w reszcie opowiadań z tej kolekcji, a ona, jak zawsze, po prostu znajduje się we właściwym miejscu i czasie, aby pomóc w interpretacji dziwnych wydarzeń, które mają miejsce.

Środek grudnia, za oknem pada śnieg, ja czytam zbiór opowiadań Agathy Christie "Tajemnica gwiazdkowego puddingu". Takie wyjątkowe połączenia zdarzają się raz na długie lata, podczas których możemy wspominać przyjemne emocje towarzyszące miłej lekturze w ciepłym domu, gdy za oknem mróz. Zbiór opowiadań Agathy Christie sprawia dużo radości, a dają ją Herkules Poirot oraz panna Marple.
Jest to zbiór 5 opowiadań zaczynających się od "Tajemnicy gwiazdkowego puddingu", który, jak się okazuje, jest jedyną świąteczną historią w książce. Poirot odwiedza wiejski dom po kradzieży cennego rubinu. Troje nastolatków postanawia spłatać mu figla, udając, że znaleźli martwe ciało, a potem w trakcie tej sztuczki odkrywają prawdziwe ciało! Czy to morderstwo ma związek z zaginionym klejnotem? Opowiadanie podobało mi się, choć rozwiązanie okazało się bardzo przewidywalne. Dodatkowo na plus trzeba zaliczyć towarzyszącą tajemnicy atmosferę. W "Zagadce hiszpańskiej skrzyni" Arnold Clayton, który miał wziąć udział w wieczornym przyjęciu, zostaje wezwany do Szkocji, aby załatwić sprawę z ziemią. Rankiem po przyjęciu jego ciało zostaje znalezione w hiszpańskiej skrzyni w pokoju, w którym odbywało się przyjęcie. Herkules zostaje wezwany do zbadania sprawy. Historia pozbawiona odpowiedniego tempa i napięcia. Rozwiązanie wydawało się zbyt oczywiste. Podczas wizyty w Greenshaw's Folly, Miss Marple i gospodyni zostają zamknięte w swoich pokojach i są świadkami jak właściciel ginie od strzały w ogrodzie. Wszyscy obecni mają alibi, ale dowody wskazują na młodego ogrodnika. Ale jak mógł ją zamordować, skoro był w pubie i pił? W opowiadaniu podążamy za różnymi bohaterami, a nie wyłącznie za detektywem. Intryga i napięcie idzie w parze z absurdalnością i zaskoczeniem.

Jestem wielką fanką panny Marple i coraz bardziej zbliżam się do Herkulesa Poirota. To było interesujące móc porównać dwa style dochodzeń. Herkules jest drobiazgowy, precyzyjny, czasami trudny, wspaniałym powiernikiem dla strapionych pań, uspokajającym, przyjaznym i zachęcającym do zwierzeń. Jednocześnie potrafi być twardy i nieugięty. Panna Marple, z drugiej strony, opiera się na założeniu, że ludzie uważają ją za gadatliwą "starą babkę" Porównuje podejrzanych do ludzi z St Mary's Mead, wszystkich o podejrzanych naturach i zdolnych do popełnienia najcięższych zbrodni.

Lubię czytać Agatha Christie, ale czułem się trochę rozczarowana, że z wyjątkiem Przygody "Tajemnicy gwiazdkowego puddingu", nie były to historie świąteczne.! Zbrodnie są podstępne i zawsze mam wielką frajdę próbując odgadnąć, kto jest mordercą.

Zabawny zbiór zagadek kryminalnych rozwiązanych przez Herkulesa Poirota i dodatkowo jeden rozwiązany przez pannę Marple. Niestety tylko jedno opowiadanie w zbiorze zostało rzeczywiście osadzone w czasie Bożego Narodzenia, więc nie było tak "świątecznie", jak miałem nadzieję, że będzie. Ogólnie rzecz biorąc, historie są dobrze skonstruowane jak na takie krótkie teksty, a zagadki są ujawniane i rozwiązywane w charakterystycznym dla Christie dramatycznym stylu. Podobnie jak w przypadku innych powieści Christie, ogólny seksizm w całości, przeszkadzał mi. Rozumiem, że było to coś, co dominowało w czasach Christie, która pisała głównie z myślą o swojej zamierzonej publiczności, jednak elementy seksistowskie są podkreślane niemal w każdej opowieści.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli szukasz świątecznej kolekcji kryminałów do czytania w okresie świątecznym, z pewnością znajdziesz bardziej adekwatne zbiory. Dla miłośników Poirota i Marple te małe opowieści z późniejszych czasów z pewnością okażą się interesujące.

1. "Tajemnica gwiazdkowego puddingu"- Tytułowa opowieść zaczyna się od kradzieży biżuterii, kochanki, księcia z nieokreślonego obcego kraju i zaproszenia na Boże Narodzenie w angielskim domu na wsi. Scena jest przygotowana na morderstwo, a w domu jest tylko ograniczona liczba osób, które mogłyby popełnić zbrodnię. Tytuł wydaje się dziwnie niezwiązany z fabułą.

2. "Zagadka hiszpańskiej skrzyni"- Mąż zostaje znaleziony martwy wewnątrz dużej skrzyni, gdzie został ukryty, podczas gdy jego żona i najbliżsi przyjaciele nieświadomie spożywają posiłek w tym samym pokoju. Zazdrość, intryga, każdy z motywacją do czynu.

3. "Popychadło"- Najdłuższa z całego zbioru, licząca niespełna 80 stron, najbardziej złożona historia. Podobnie jak dwie pierwsze opowieści, dotyczy gospodarstwa domowego, w tym przypadku zamordowano ojca. Policja dokonała aresztowania, ale żona zamordowanego upiera się, że popełniła błąd. Poirot zostaje w domu, by przeprowadzić śledztwo, poznając życie i dziwactwa wszystkich domowników, a także by sprawdzić swoje teorie, zachowując się coraz bardziej niekonsekwentnie. Podobała mi się ta historia, nawet jeśli temat "represjonowania niższe klasy" pojawiał się dość często.

4. "Dwadzieścia cztery kosy"- krótka i pomysłowa opowieść, w której jedzenie zawiera wskazówki. Ekscentryczny staruszek jada w tej samej restauracji, dwa razy w tygodniu, w te same dni i o tej samej porze. Aż pewnego tygodnia jada w inny dzień, a potem znika. Poirot musi rozwikłać wskazówki dotyczące zwyczajów żywieniowych, aby rozwiązać zagadkę zniknięcia.

5. "Sen" - Prawdopodobnie najbardziej irytująca z całej szóstki, a na pewno najmniej lubiana przeze mnie. Ekscentryczny miliarder kontaktuje się z Poirotem, prosząc o pomoc w interpretacji powtarzającego się snu o popełnieniu samobójstwa o określonej porze dnia. Uważam, że cała ta historia jest niedorzeczna i nie podobała mi się żadna z wprowadzonych postaci.

6. "Szaleństwo Greenshawa"- Ta malutka opowieść przypomniała mi w pewien sposób "Wielkie nadzieje" Dickensa, starsza kobieta mieszkająca w rozpadającej się starej rezydencji ze służącym, a następnie kontrowersje związane z jej testamentem. Ponieważ jest to opowieść o pannie Marple, styl jest nieco inny niż w w reszcie opowiadań z tej kolekcji, a ona, jak zawsze, po prostu znajduje się we właściwym miejscu i czasie, aby pomóc w interpretacji dziwnych wydarzeń, które mają miejsce.

Środek grudnia, za oknem pada śnieg, ja czytam zbiór opowiadań Agathy Christie "Tajemnica gwiazdkowego puddingu". Takie wyjątkowe połączenia zdarzają się raz na długie lata, podczas których możemy wspominać przyjemne emocje towarzyszące miłej lekturze w ciepłym domu, gdy za oknem mróz. Zbiór opowiadań Agathy Christie sprawia dużo radości, a dają ją Herkules Poirot oraz panna Marple.
Jest to zbiór 5 opowiadań zaczynających się od "Tajemnicy gwiazdkowego puddingu", który, jak się okazuje, jest jedyną świąteczną historią w książce. Poirot odwiedza wiejski dom po kradzieży cennego rubinu. Troje nastolatków postanawia spłatać mu figla, udając, że znaleźli martwe ciało, a potem w trakcie tej sztuczki odkrywają prawdziwe ciało! Czy to morderstwo ma związek z zaginionym klejnotem? Opowiadanie podobało mi się, choć rozwiązanie okazało się bardzo przewidywalne. Dodatkowo na plus trzeba zaliczyć towarzyszącą tajemnicy atmosferę. W "Zagadce hiszpańskiej skrzyni" Arnold Clayton, który miał wziąć udział w wieczornym przyjęciu, zostaje wezwany do Szkocji, aby załatwić sprawę z ziemią. Rankiem po przyjęciu jego ciało zostaje znalezione w hiszpańskiej skrzyni w pokoju, w którym odbywało się przyjęcie. Herkules zostaje wezwany do zbadania sprawy. Historia pozbawiona odpowiedniego tempa i napięcia. Rozwiązanie wydawało się zbyt oczywiste. Podczas wizyty w Greenshaw's Folly, Miss Marple i gospodyni zostają zamknięte w swoich pokojach i są świadkami jak właściciel ginie od strzały w ogrodzie. Wszyscy obecni mają alibi, ale dowody wskazują na młodego ogrodnika. Ale jak mógł ją zamordować, skoro był w pubie i pił? W opowiadaniu podążamy za różnymi bohaterami, a nie wyłącznie za detektywem. Intryga i napięcie idzie w parze z absurdalnością i zaskoczeniem.

Jestem wielką fanką panny Marple i coraz bardziej zbliżam się do Herkulesa Poirota. To było interesujące móc porównać dwa style dochodzeń. Herkules jest drobiazgowy, precyzyjny, czasami trudny, wspaniałym powiernikiem dla strapionych pań, uspokajającym, przyjaznym i zachęcającym do zwierzeń. Jednocześnie potrafi być twardy i nieugięty. Panna Marple, z drugiej strony, opiera się na założeniu, że ludzie uważają ją za gadatliwą "starą babkę" Porównuje podejrzanych do ludzi z St Mary's Mead, wszystkich o podejrzanych naturach i zdolnych do popełnienia najcięższych zbrodni.

Lubię czytać Agatha Christie, ale czułem się trochę rozczarowana, że z wyjątkiem Przygody "Tajemnicy gwiazdkowego puddingu", nie były to historie świąteczne.! Zbrodnie są podstępne i zawsze mam wielką frajdę próbując odgadnąć, kto jest mordercą.