Światło w środku nocy

Książka “Światło w środku nocy” została oparta na prawdziwych wydarzeniach, a dokładnie na projekcie działającym w latach 1935-1943. “Pack Horse Library” to program konnych bibliotekarek, składający się z 30 bibliotek i obsługujący ponad 100 tysięcy ludzi. Ich celem było dostarczenie książek, a tym samym pomoc w edukacji i wzbogaceniu życia ludzi, którzy mieszkali w odległych zakątkach Kentucky. Kobiety-bibliotekarki jeździły konno obładowane książkami wiele mil, często przy niesprzyjającej pogodzie, aby dotrzeć do domów i rodzin w górach. Przyjeżdżały ponownie w następnym tygodniu, aby odebrać te książki i wymienić je na inne. Na początku spotykały się z nieufnością i podejrzliwością, ale kobiety były cierpliwe, miłe i wyrozumiałe. Z czasem dowiedziały się, co lubią/potrzebują ich "klienci", np. książki z przepisami, książki obrazkowe dla najmłodszych czytelników czy klasyki takie jak "Małe kobietki".<br> <br> Ponadto kobiety, które zgłosiły się na płatne stanowiska w bibliotekach objazdowych, doświadczyły w swoim życiu nieszczęść lub trudnych wyzwań. Alice pochodząca z Anglii, była nie tylko zdezorientowana w nowym otoczeniu w górach Kentucky, ale także musiała mieszkać z charakternym teściem, który w swoich poglądach na temat kobiet zatrzymał się w XIX wieku. Mąż Alice był przystojny jak gwiazda Hollywood i nieskazitelnie zadbany, ale po kilku miesiącach małżeństwa wciąż nie zaznali miłości małżeńskiej. Poznajemy również czarnoskórą Sophie, która wcześniej była bibliotekarką w sąsiednim mieście, Izzy, która utykała na skutek przebytego w dzieciństwie polio, Beth, Kathleen oraz przywódczynię projektu biblioteki, Margery, która była znana z tego, że żyła wbrew zasadom, tak jak lubiła, mimo że inni uważali, że jej życie wkroczyło na złą drogę. Wszystkie te kobiety na wiele sposobów spełniały się w tej wyjątkowej roli wędrownych bibliotekarek. Cieszyły się naturą, samowystarczalnością, nawiązywaniem znaczących relacji z rodzinami i świadomością, jak ważną rolę odgrywają w życiu ludzi. Ich "klienci" z tygodnia na tydzień dawali im znać, jak bardzo te książki ich uszczęśliwiają, a nawet poszerzają wiedzę dzieci. W jednej z bardzo wzruszających sytuacji młoda żona i matka trójki dzieci miała umierającego męża, który był przykuty do łóżka. Poprosiła jedną z podróżujących bibliotekarek, aby weszła do środka i przez chwilę poczytała jej mężowi, co było dla niego bardzo terapeutyczne.<br> <br> W książce było też wiele problemów związanych ze szczęściem w związkach miłosnych. Alice bardzo pociągała i kochała swojego męża, ale po kilku miesiącach małżeństwa, ku jej zakłopotaniu i smutkowi, nie doszło do skonsumowania małżeństwa. Kathleen była wdową i matką trójki małych dzieci, która przysięgła sobie, że już nigdy nie wyjdzie za mąż, a jej serce było pogrążone w żałobie. Margery i Sven zdawali się mieć wszystko, łącznie z tym, że mogą cieszyć się małżeńską miłością, nie będąc małżeństwem.<br> <br> Ta książka miała wiele zalet, takich jak sympatyczni bohaterowie, wyzwania życiowe, którym trzeba sprostać z odwagą i odpornością, silne poczucie wspólnoty... ale przede wszystkim przyjaźń. Ta mała biblioteka była bezpiecznym schronieniem przed problemami świata zewnętrznego, gdzie można było wypić filiżankę kawy, rozpalić ognisko, porozmawiać o swoich problemach, zamknąć drzwi przed nieproszonymi gośćmi lub po prostu poczytać w spokoju książkę. Było to również miejsce, w którym kilka kobiet mogło zbudować poczucie własnej wartości, poczuć się produktywnymi i nadać sens swojemu życiu.<br> <br> Jojo Moyes pisze z pasją i werwą w tej nienagannie skonstruowanej powieści, pełnej szczegółów i bogatych opisów epoki historycznej. Kobiety stanowią zróżnicowaną grupę niekonwencjonalnych, wyróżniających się, złożonych postaci, które są dobrze rozwinięte i w które się wczułam. To wspaniała lektura, która zanurza czytelnika w tym okresie historii Stanów Zjednoczonych oraz w ówczesnych normach, oczekiwaniach i postawach, a dramatyzm potęguje piękna lokalizacja i dzika przyroda. Porusza kwestie rasizmu, klasy, wyzysku i ciężkiego życia, a jej poruszająca i chwytająca za serce narracja współbrzmi z naszym współczesnym światem, w którym ciężko wywalczone prawa kobiet nie mogą być już traktowane jako coś oczywistego. Ponadto książka ta przypomina, jak wielki wpływ mogą mieć książki na jednostki i świat - świat, w którym nasze biblioteki są dziś zamykane i stale zagrożone. Gorąco polecam wszystkim tę ujmującą za serce i piękną książkę.

Bardzo się wahałam, czy sięgnąć po tę książkę. Czytałam tylko jedną inną książkę Jojo Moyes, “Zanim się pojawiłeś”, i byłam nią absolutnie rozczarowana. Nie dlatego, że była to zła książka, wręcz przeciwnie, była niesamowicie wciągająca i wprowadziła kilka postaci, na których bardzo mi zależało. Ale czułam się tak emocjonalnie zmanipulowana zakończeniem, że poważnie rozważałam spalenie swojego egzemplarza. Nie zrobiłam tego, bo uważam palenie książek za świętokradztwo, ale moim zdaniem zakończenie, na które zdecydowała się Moyes, sprawiało wrażenie, jakby zostało wybrane nie dlatego, że służyło fabule, ale dlatego, że było szokujące i zapadało w pamięć. Nienawidziłam go całą swoją istotą. Nie uważam się za czytelnika, który domaga się szczęśliwych zakończeń, ale ostatnie sceny “Zanim się pojawiłeś” były dla mnie jak mocne uderzenie.<br> <br> Ponieważ miałam tak silną reakcję na jedyną książkę Moyes, którą przeczytałam, założyłam, że w przyszłości będę trzymać się od jej twórczości tak daleko, jak to tylko możliwe. Nie spodziewałam się jednak, jak bardzo zaintryguje mnie streszczenie książki Moyes - "Światło w środku nocy". Uwielbiam historie, w których bohaterowie starają się jak mogą, by książki trafiły do rąk innych. Uwielbiam też historie rozgrywające się w zaściankowych miejscach i obserwowanie, jak ci, którzy przywykli do bardziej kosmopolitycznego otoczenia, przystosowują się do tak odmiennego stylu życia. Surowe piękno jest zawsze pociągające, podobnie jak bohaterki, które przeczą normom społecznym i podążają własną drogą, jednocześnie nawiązując przyjaźnie z innymi kobietami o podobnych poglądach i zachęcając je do odnalezienia tej samej wolności. Ze streszczenia tej książki wynikało, że znajdę w niej wszystko to, co wyżej wymienione, a nawet więcej. Pomimo traumatycznych przeżyć związanych z książką “Zanim się pojawiłeś”, postanowiłam spróbować jeszcze raz. I bardzo się cieszę, że tak się stało. Powieść "Światło w środku nocy" była piękna, zabawna i wzruszająca. Uwielbiałam każdą jej stronę.<br> <br> Alice jest Brytyjką, która zbyt szybko skorzystała z możliwości rozpoczęcia życia z dala od swojej osądzającej rodziny i wyszła za mąż za pierwszego lepszego przystojnego mężczyznę. Jej mąż, syn bogatego właściciela kopalni w Kentucky, nie jest tym, kim miała nadzieję, że będzie, a uczucie to wydaje się być odwzajemnione. Kiedy w okolicy powstaje konna biblioteka, do której zgłaszają się kobiety gotowe jeździć na długich trasach, aby dostarczać książki tym, którzy są daleko od cywilizacji, Alice natychmiast zgłasza się na ochotnika. I w tym przypadku jest to najlepsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjęła. Zakładając płaszcz bibliotekarki, Alice odnajduje siebie i zyskuje grono prawdziwych przyjaciół wśród koleżanek bibliotekarek i innych mieszkańców odległych zakątków tej społeczności. Ona i inne kobiety muszą stawić czoła wielu próbom i trudnościom, ale wsparcie, jakiego udzielają sobie nawzajem na tej drodze, pozwala im przetrwać.<br> <br> Nie będę się zagłębiać w fabułę, ani nawet w to, co czułam w związku z zakończeniem. Powiem tylko, że nigdy nie czułam się emocjonalnie manipulowana. Każda okoliczność była prawdziwa i wydawała się rozsądnym rozwinięciem fabuły, a nie zwrotem akcji, który miał tylko zaszokować czytelników. Być może zbyt surowo oceniłam Moyes za książkę “Zanim się pojawiłeś”. Chociaż nie każda decyzja miała sens, a wiele problemów można było rozwiązać o wiele szybciej, gdyby ludzie po prostu porozumiewali się ze sobą, książka "Światło w środku nocy" była głęboka i poruszająca, a przy tym zabawna i przyjazna w obliczu prawdziwych trudności. W tej powieści czuło się nadzieję nawet w najciemniejszych czasach, a tego właśnie moim zdaniem brakowało w "Zanim się pojawiłeś”. Podsumowując, książka naprawdę mi się podobała i z chęcią przeczytam kolejne dzieła Moyes, jeśli będą podążać podobną ścieżką. To była wspaniała książka, którą z radością polecam każdemu, kto szuka odrobiny romansu w fabule, która nie jest pozbawiona głębi.

Książka “Światło w środku nocy” została oparta na prawdziwych wydarzeniach, a dokładnie na projekcie działającym w latach 1935-1943. “Pack Horse Library” to program konnych bibliotekarek, składający się z 30 bibliotek i obsługujący ponad 100 tysięcy ludzi. Ich celem było dostarczenie książek, a tym samym pomoc w edukacji i wzbogaceniu życia ludzi, którzy mieszkali w odległych zakątkach Kentucky. Kobiety-bibliotekarki jeździły konno obładowane książkami wiele mil, często przy niesprzyjającej pogodzie, aby dotrzeć do domów i rodzin w górach. Przyjeżdżały ponownie w następnym tygodniu, aby odebrać te książki i wymienić je na inne. Na początku spotykały się z nieufnością i podejrzliwością, ale kobiety były cierpliwe, miłe i wyrozumiałe. Z czasem dowiedziały się, co lubią/potrzebują ich "klienci", np. książki z przepisami, książki obrazkowe dla najmłodszych czytelników czy klasyki takie jak "Małe kobietki".<br> <br> Ponadto kobiety, które zgłosiły się na płatne stanowiska w bibliotekach objazdowych, doświadczyły w swoim życiu nieszczęść lub trudnych wyzwań. Alice pochodząca z Anglii, była nie tylko zdezorientowana w nowym otoczeniu w górach Kentucky, ale także musiała mieszkać z charakternym teściem, który w swoich poglądach na temat kobiet zatrzymał się w XIX wieku. Mąż Alice był przystojny jak gwiazda Hollywood i nieskazitelnie zadbany, ale po kilku miesiącach małżeństwa wciąż nie zaznali miłości małżeńskiej. Poznajemy również czarnoskórą Sophie, która wcześniej była bibliotekarką w sąsiednim mieście, Izzy, która utykała na skutek przebytego w dzieciństwie polio, Beth, Kathleen oraz przywódczynię projektu biblioteki, Margery, która była znana z tego, że żyła wbrew zasadom, tak jak lubiła, mimo że inni uważali, że jej życie wkroczyło na złą drogę. Wszystkie te kobiety na wiele sposobów spełniały się w tej wyjątkowej roli wędrownych bibliotekarek. Cieszyły się naturą, samowystarczalnością, nawiązywaniem znaczących relacji z rodzinami i świadomością, jak ważną rolę odgrywają w życiu ludzi. Ich "klienci" z tygodnia na tydzień dawali im znać, jak bardzo te książki ich uszczęśliwiają, a nawet poszerzają wiedzę dzieci. W jednej z bardzo wzruszających sytuacji młoda żona i matka trójki dzieci miała umierającego męża, który był przykuty do łóżka. Poprosiła jedną z podróżujących bibliotekarek, aby weszła do środka i przez chwilę poczytała jej mężowi, co było dla niego bardzo terapeutyczne.<br> <br> W książce było też wiele problemów związanych ze szczęściem w związkach miłosnych. Alice bardzo pociągała i kochała swojego męża, ale po kilku miesiącach małżeństwa, ku jej zakłopotaniu i smutkowi, nie doszło do skonsumowania małżeństwa. Kathleen była wdową i matką trójki małych dzieci, która przysięgła sobie, że już nigdy nie wyjdzie za mąż, a jej serce było pogrążone w żałobie. Margery i Sven zdawali się mieć wszystko, łącznie z tym, że mogą cieszyć się małżeńską miłością, nie będąc małżeństwem.<br> <br> Ta książka miała wiele zalet, takich jak sympatyczni bohaterowie, wyzwania życiowe, którym trzeba sprostać z odwagą i odpornością, silne poczucie wspólnoty... ale przede wszystkim przyjaźń. Ta mała biblioteka była bezpiecznym schronieniem przed problemami świata zewnętrznego, gdzie można było wypić filiżankę kawy, rozpalić ognisko, porozmawiać o swoich problemach, zamknąć drzwi przed nieproszonymi gośćmi lub po prostu poczytać w spokoju książkę. Było to również miejsce, w którym kilka kobiet mogło zbudować poczucie własnej wartości, poczuć się produktywnymi i nadać sens swojemu życiu.<br> <br> Jojo Moyes pisze z pasją i werwą w tej nienagannie skonstruowanej powieści, pełnej szczegółów i bogatych opisów epoki historycznej. Kobiety stanowią zróżnicowaną grupę niekonwencjonalnych, wyróżniających się, złożonych postaci, które są dobrze rozwinięte i w które się wczułam. To wspaniała lektura, która zanurza czytelnika w tym okresie historii Stanów Zjednoczonych oraz w ówczesnych normach, oczekiwaniach i postawach, a dramatyzm potęguje piękna lokalizacja i dzika przyroda. Porusza kwestie rasizmu, klasy, wyzysku i ciężkiego życia, a jej poruszająca i chwytająca za serce narracja współbrzmi z naszym współczesnym światem, w którym ciężko wywalczone prawa kobiet nie mogą być już traktowane jako coś oczywistego. Ponadto książka ta przypomina, jak wielki wpływ mogą mieć książki na jednostki i świat - świat, w którym nasze biblioteki są dziś zamykane i stale zagrożone. Gorąco polecam wszystkim tę ujmującą za serce i piękną książkę.

Bardzo się wahałam, czy sięgnąć po tę książkę. Czytałam tylko jedną inną książkę Jojo Moyes, “Zanim się pojawiłeś”, i byłam nią absolutnie rozczarowana. Nie dlatego, że była to zła książka, wręcz przeciwnie, była niesamowicie wciągająca i wprowadziła kilka postaci, na których bardzo mi zależało. Ale czułam się tak emocjonalnie zmanipulowana zakończeniem, że poważnie rozważałam spalenie swojego egzemplarza. Nie zrobiłam tego, bo uważam palenie książek za świętokradztwo, ale moim zdaniem zakończenie, na które zdecydowała się Moyes, sprawiało wrażenie, jakby zostało wybrane nie dlatego, że służyło fabule, ale dlatego, że było szokujące i zapadało w pamięć. Nienawidziłam go całą swoją istotą. Nie uważam się za czytelnika, który domaga się szczęśliwych zakończeń, ale ostatnie sceny “Zanim się pojawiłeś” były dla mnie jak mocne uderzenie.<br> <br> Ponieważ miałam tak silną reakcję na jedyną książkę Moyes, którą przeczytałam, założyłam, że w przyszłości będę trzymać się od jej twórczości tak daleko, jak to tylko możliwe. Nie spodziewałam się jednak, jak bardzo zaintryguje mnie streszczenie książki Moyes - "Światło w środku nocy". Uwielbiam historie, w których bohaterowie starają się jak mogą, by książki trafiły do rąk innych. Uwielbiam też historie rozgrywające się w zaściankowych miejscach i obserwowanie, jak ci, którzy przywykli do bardziej kosmopolitycznego otoczenia, przystosowują się do tak odmiennego stylu życia. Surowe piękno jest zawsze pociągające, podobnie jak bohaterki, które przeczą normom społecznym i podążają własną drogą, jednocześnie nawiązując przyjaźnie z innymi kobietami o podobnych poglądach i zachęcając je do odnalezienia tej samej wolności. Ze streszczenia tej książki wynikało, że znajdę w niej wszystko to, co wyżej wymienione, a nawet więcej. Pomimo traumatycznych przeżyć związanych z książką “Zanim się pojawiłeś”, postanowiłam spróbować jeszcze raz. I bardzo się cieszę, że tak się stało. Powieść "Światło w środku nocy" była piękna, zabawna i wzruszająca. Uwielbiałam każdą jej stronę.<br> <br> Alice jest Brytyjką, która zbyt szybko skorzystała z możliwości rozpoczęcia życia z dala od swojej osądzającej rodziny i wyszła za mąż za pierwszego lepszego przystojnego mężczyznę. Jej mąż, syn bogatego właściciela kopalni w Kentucky, nie jest tym, kim miała nadzieję, że będzie, a uczucie to wydaje się być odwzajemnione. Kiedy w okolicy powstaje konna biblioteka, do której zgłaszają się kobiety gotowe jeździć na długich trasach, aby dostarczać książki tym, którzy są daleko od cywilizacji, Alice natychmiast zgłasza się na ochotnika. I w tym przypadku jest to najlepsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjęła. Zakładając płaszcz bibliotekarki, Alice odnajduje siebie i zyskuje grono prawdziwych przyjaciół wśród koleżanek bibliotekarek i innych mieszkańców odległych zakątków tej społeczności. Ona i inne kobiety muszą stawić czoła wielu próbom i trudnościom, ale wsparcie, jakiego udzielają sobie nawzajem na tej drodze, pozwala im przetrwać.<br> <br> Nie będę się zagłębiać w fabułę, ani nawet w to, co czułam w związku z zakończeniem. Powiem tylko, że nigdy nie czułam się emocjonalnie manipulowana. Każda okoliczność była prawdziwa i wydawała się rozsądnym rozwinięciem fabuły, a nie zwrotem akcji, który miał tylko zaszokować czytelników. Być może zbyt surowo oceniłam Moyes za książkę “Zanim się pojawiłeś”. Chociaż nie każda decyzja miała sens, a wiele problemów można było rozwiązać o wiele szybciej, gdyby ludzie po prostu porozumiewali się ze sobą, książka "Światło w środku nocy" była głęboka i poruszająca, a przy tym zabawna i przyjazna w obliczu prawdziwych trudności. W tej powieści czuło się nadzieję nawet w najciemniejszych czasach, a tego właśnie moim zdaniem brakowało w "Zanim się pojawiłeś”. Podsumowując, książka naprawdę mi się podobała i z chęcią przeczytam kolejne dzieła Moyes, jeśli będą podążać podobną ścieżką. To była wspaniała książka, którą z radością polecam każdemu, kto szuka odrobiny romansu w fabule, która nie jest pozbawiona głębi.