Smilla w labiryntach śniegu

Smilla posiada niecodzienną umiejętność analizy lodu i jego różnorodnych form, co jest jej największą pasją. Jednakże poza tym nie jest za bardzo zaangażowana w inne dziedziny. Pochodząca z Grenlandii, osiadła w Danii, czuje się wyobcowana w społeczeństwie o odmiennych wartościach. Często odczuwa brak przynależności, aż do chwili, kiedy spotyka Esajasa, współplemieńca, który staje się dla niej symbolicznym połączeniem z domem. Ich bliskość zostaje brutalnie przerwana, gdy Esajas ginie po upadku z dachu. Smilla, która troszczyła się o niego, odrzuca oficjalne wyjaśnienia jego śmierci. Jej przekonanie, że to nie było przypadkowe, opiera się na wiedzy, iż Esajas cierpiał na lęk wysokości i sam nigdy nie wybrałby się na dach. Podejrzewając, że mogło to być morderstwo, decyduje się na własne dochodzenie, wykorzystując swoją zdolność analizy śladów w śniegu jako kluczowy element rozwikłania zagadki. „Smilla w labiryntach śniegu” to nie tylko kryminał, ale także opowieść o alienacji i próbie przynależności w społeczeństwie zachodnim przez osoby zanurzone w tradycyjnych kulturowych wartościach. Książka jest złożona w swej konstrukcji, podobnie jak misternie utkany płatek śniegu.