Rzeźnik

“Rzeźnik” to pierwsza książka Maxa Czornyja, którą miałam okazję przeczytać. Książka jest bardzo tajemnicza, trzymająca w napięciu, akcja toczy się niespecjalnie szybko, nie ma nagłych zwrotów akcji, ale wszystko wciąga, sprawia, że chce się sięgać raz po raz po tę książkę i pożerać kolejne strony. Dawno nie miałam takiej ochoty, by bez reszty zatracić się w powieści i by nigdy się ona nie skończyła.

Książka oparta jest na prawdziwych wydarzeniach i osobowości Józefa Cyppka, tzw. “rzeźnika z Niebuszewa”. Autor starał się stworzyć “pamiętnik” Cyppka, w którym odda przeżycia tego bohatera i jego stan wewnętrzny. I szczerze mówiąc zadziałało na mnie to w dobry sposób. Szczegóły dotyczące historii z “Rzeźnika” można bez problemu znaleźć w internecie - dlatego świetnie, że Czornyj zdecydował się pójść dalej. Szczerze mówiąc, nie wiedziałam wcześniej nic o tej sprawie, więc na początku poczułam lekkie zagubienie, ale na szczęście dzięki tym artykułom udało mi się usystematyzować informacje zawarte w książce i ułożyć puzzle w całość.

Poznajemy jego losy w sposób bardzo niechronologiczny, skacząc między datami, mieszając teraźniejszość z bliską i odległą przeszłością. Choć z tych różnych opowieści często wyłania się postać człowieka pokrzywdzonego, ale całkiem normalnego, to Cyppek nie był zwykłym człowiekiem. Z pewnością był upośledzony (dziś powiedzielibyśmy: chory psychicznie) i z tego też powodu popełniał zabójstwa. Odbierał życie dorosłym, odbierał życie dzieciom. Ale co takiego się stało, że zmienił się w potwora? Jak sobie z tym radził?

Zabijał bez planu, spontanicznie. Był zdecydowany pomścić swój los. Nie tolerował pogardy, jaką obarczało go społeczeństwo. Musiał działać - niespodziewanie, nagle, z pełną brutalnością. Tak jak oni działali wobec niego…

Max Czornyj doskonale wie jak napisać świetny thriller psychologiczny. Udowodnił to zresztą nieraz, udowodnił to również w “Rzeźniku”. Już od pierwszego rozdziału autor zabiera nas w głąb głów swoich bohaterów, a ich życie, myśli i dialogi wciągają w akcję od samego początku. I choć początkowo wydaje nam się, że fabuła będzie się ciągnąć.... to napięcie jest budowane tak szalenie sprytnie, że w pewnym momencie jesteśmy tak przerażeni, że choć boimy się tego, co dalej będzie, to jednak desperacko chcemy poznać zakończenie.

Duży plus za pomysł, który zakończył się pokrętnie i obrzydliwie. Nadal nie mogę oderwać swoich myśli od tej książki i uwierzyć, jak Max Czornyj genialnie to wszystko przemyślał.  Jedno co mogę powiedzieć z pełną odpowiedzialnością to to, że "Rzeźnik" jest książką, obok której nie można przejść obojętnie i pozostanie w mojej pamięci na bardzo długo. A to najlepsza rekomendacja jaką mogę dać.

Ci, którzy czytali już książki Maxa Czornyja, wiedzą jak wciągające i emocjonujące są jego historie. Ci, którzy jeszcze nie czytali jego twórczości, będą żałować, że tak długo zwlekali. Tym razem, ten autor przekracza wszelkie granice swoją przerażającą powieścią o tytule “Rzeźnik”.

Max Czornyj, najbardziej znany z serii detektywistycznej o inspektorze Deryło, tym razem zaproponował nam coś zupełnie nowego. Napisał on niemal biograficzną opowieść o Józefie Cyppku, rzeźniku z Niebuszowa, który został skazany i stracony w 1952 roku. Zabijał swoje ofiary, przerabiał je na mięso, a później sam je zjadał. Nawet jak teraz to piszę, to zbiera mi się na wymioty…

Jak wspomniałem wyżej, powieść "Rzeźnik" inspirowana jest życiem seryjnego mordercy z Niebuszewa - Józefa Cyppka. Życiem pełnym trudów, okrucieństwa i smutku. Życie niepełnosprawnego człowieka skonfrontowane z tragedią, pogardą, wykluczeniem i niedocenieniem. Swoje ofiary, głównie dzieci, zabijał na różne sposoby i przerabiał na mięso, które zjadał z rozkoszą. Max Czorny napisał dobrą książkę, bo możemy dowiedzieć się, co kryje się w głowie takiego potwora jak Cyppek. Książka napisana jest na podstawie faktów - Czornyj podobno korzystał z wszelkich śladów medialnych, jakie kiedykolwiek Cyppek pozostawił w przestrzeni publicznej. Oczywiście jest tu mnóstwo miejsca na fikcję i próbę dociekań na temat tego, co mogło się stać, że jego życie przyjęło tak brutalny, dowiadujemy się, dlaczego został rzeźnikiem z Niebuszewa. Jego syn zginął na wojnie, żona zginęła podczas bombardowań, on sam również stracił na froncie nogę. Miejsce, w którym mieszkał rzeźnik jest nadal niezamieszkane. W momencie skazania na śmierć zupełnie nie okazywał skruchy.

Jestem całkowicie przybita po lekturze tej książki. Dlaczego? Bo wiemy, że ta bestia istniała naprawdę i że może nawet współcześnie grasują po świecie tacy brutalni ludzie. Cyppek był potworem pozbawionym ludzkich odruchów. Do końca nie wykazywał żadnych skrupułów, żadnych wyrzutów sumienia. Jest dumny z tego, że ma niewiele do udowodnienia. Przerażająca postać. A w głowie czytelnika pozostaje milion pytań o to, czego zabrakło, co się stało w jego życiu, że popełnił tak straszne czyny, że nie czuje współczucia, nie ma wyrzutów sumienia.

Nie zaprzeczę, że jest to najlepsza jak dotąd powieść autora. Polecam ją fanom “true crime”, którzy uwielbiają mocno podkreślone akcenty psychologiczne w powieściach kryminalnych. W mojej subiektywnej opinii “Rzeźnik” jest powieścią, która warta jest przeczytania.