Rewizja. Joanna Chyłka. Tom 3

Pamiętam moje pierwsze spotkanie z twórczością Remigiusza Mroza: rok 2015 przyniósł nam wyraźne ożywienie na literackim rynku prawniczych kryminałów. Dałem się wówczas wciągnąć tej historii na stronach kolejno "Kasacji" i "Zaginięcia". Od tamtej pory minęło sporo czasu, przez moje ręce przewinęło się sporo książek i powrót do tej serii przy okazji "Rewizji" uznaje za udany, może potrzebowałem czasu aby docenić na nowo koszt autora? <br> Przejdźmy do konkretów: tłem dla wydarzeń przedstawionych w trzecim tomie historii mecenas Joanny Chyłki i młodego aplikanta, Kordiana Oryńskiego jest okrutna zbrodnia, dokonana na dwóch kobietach pozostających w relacji matka - córka. Ich - odpowiednio - mąż i ojciec nie może liczyć na spokój w żałobie, ani nawet na wypłatę sporej kwoty z tytułu polisy na życie, ponieważ w ocenie towarzystwa ubezpieczeniowego jest głównym podejrzanym zbrodni morderstwa. Motyw ten znajduje również uzasadnienie w oczach prokuratora: śmierć bliskich osób jest dla mężczyzny dopiero początkiem jego kłopotów. Jego nadzieja związana jest z przypadkowym spotkaniem w jednej z galerii znanej adwokat, Joanny Chyłki, która w międzyczasie popadła w alkoholizm, co nie pozostaje bez związku z jej kłopotami natury zawodowej. Pikanterii dodaje fakt, że Chyłka nie może skorzystać jak dotychczas z pomocy Oryńskiego: w omawianej części ich losów stają bowiem nie po jednej stronie barykady, lecz po jej przeciwnych stronach. <br> Spośród trzech pierwszych tomów tej serii, „Rewizja” budzi mój najmniejszy zachwyt - akcja tego utworu ani nie biegnie na łeb na szyję, ani nie trzyma mocno w napięciu. Wprawdzie szybko mi się ją czytało i byłem ciekawy zakończenia (jest mocne, ale w porównaniu z Kasacją czy Zaginięciem wypada blado). Autor posługuje się prostym i lekkim językiem. Dialogi nie są wolne od wulgaryzmów, niemniej czytelnik po dwóch pierwszych częściach serii powinien wiedzieć, na co się pisze - same przekleństwa nadają wiarygodności postaciom występującym na kartach tej powieści, ich ilość nie przekracza granicy dobrego smaku. <br> Czytelnik może być zaskoczony, że obok elementów właściwych dla Mroza, budujących napięcie w świecie prawniczych zawiłości, dostaje również coś ekstra: walor edukacyjny, który stanowi problem nietolerancji i uprzedzeń wobec Romów. W naszym kraju sporo osób wciąż podchodzi z dużym dystansem do mniejszości etnicznych, z góry oceniając ich jako winnych morderstw , kradzieży czy innych zbrodni i występków. Remigiusz Mróz rozprawia się z tymi stereotypami, przybliżając historię Romów, ich codzienność i uprzedzeń z jakimi przychodzi im się mierzyć w naszym kraju. Jest to bez wątpienia jeden z ciekawszych wątków "Rewizji".<br> W tym miejscu pragnę również zwrócić uwagę na krytyczne głosy w stosunku do przedstawionej historii, związane przede wszystkim z brakiem spójności i dość nieprawdopodobnymi wydarzeniami będącymi ważną częścią powieści. Mam na myśli https://******.** moment spotkania Chyłki z Żelaznym - ma ono w mojej ocenie dość dziwny przebieg, inny od tego, jakiego mogliby oczekiwać znający pierwsze dwie części sagi czytelnicy. Decyzja jaką Artur podejmuje jest do niego niepodobna i ja osobiście tego nie kupuję. Nie mogę wam powiedzieć dokładnie o co mi chodzi, bo byłby to spoiler - kto ciekaw, sięgnie sam i znajdzie odpowiedź. Druga sytuacja rozegrała się pod koniec tej powieści.. Wówczas Chyłka spotkała się z pewnym jegomościem i wynik tego spotkania również wydaje się zupełnie abstrakcyjny, ale to już indywidualna sprawa czytelnika, czego oczekuje po bohaterach ksązkii, która zawładnie jego wyobraźnią. Część moich znajomych nie podziela tej opinii, co tylko pokazuje, jak wielką przestrzeń w odbiorze swojej twórczości prezentuje Remigiusz Mróz. <br> "Kasację" i "Zaginięcie" czytało mi się szybko i nie mogłem się od nich oderwać. Odniosłem wrażenie, że w "Rewizji" ta cała sprawa morderstwa zeszła gdzieś na bok, a na pierwszy plan wysunęły się wątki obyczajowe, które nie ukrywam chwilami trochę mnie nużyły. Zakończenie utworu jest świetne i nie mogę się doczekać, aż sięgnę po czwarty tom, ale za bardzo nie zmienia ono tego, co myślę na temat samej powieści w jej trzeciej odsłonie.<br> Jeszcze słowo na temat samej bohaterki powieści, Joanny Chyłki. Bez wątpienia trzecia część serii pozwala zobaczyć w końcu słabość u odnoszącej wcześniej liczne sukcesy zawodowe pani mecenas: jej profesjonalizm i klasa ustąpiły na rzecz pociągu do alkoholu i zagubieniu w życiu. Zmianie nie ulega jednak jej stosunek do innych: wciąż jest chamska, ma niewyparzony język i zawsze musi mieć ostatnie zdanie. Ten dysonans w przedstawianiu głównej postaci serii powoduje, że wszystko do czego przywykł fan serii wystawione jest na próbę: Ci, którzy do tej pory nie lubili Chyłki za jej sposób bycia, mają szansę poddać refleksji dotycz sowy odbiór jej osoby, a Ci, którzy ją pokochali wcześniej... pokochają ją jeszcze bardziej, lub znienawidzą, gdy zobaczą w niej człowieka. Minusem utworu też jest to, że na temat życia prywatnego Kordiana znajdziemy mało informacji, wiemy za to więcej o Joannie, co może ucieszyć ale i zdziwić z uwagi na to, że wcześniej wyraźnie była przedstawiona jako bastion własnych tajemnic i sekretów, niechętnie poddając ekspresji swoje życie wewnętrzne. "Rewizja" to zmienia, choć sama relacja Zordona i Chyłki została słabo przedstawiona. Natomiast postać Langera jest plusem, bo nadaje tajemniczości, a niekiedy wywołuje dreszcze. To taki dodatkowy smaczek.<br> Podsumowując: "Rewizja" to trzecia cześć sagi, inna - nie znaczy gorsza - niż dwie poprzednie, na pewno warto usiąść do niej z otwartą głową, Remigiusz Mróz daje bowiem okazje spojrzeć na prawniczy thriller nieco pod innym kątem, zadając chwilami pytania natury egzystencjalnej. Czyżby autor postawił sobie za cel nie tylko bawić i dostarczać rozrywki, ale również wzbudzać w czytelniku głębokie refleksje? Efekty oceńcie sami :-)<br> Daje 4 gwiazdki i czekam na weekend, wcześniej nie zabiorę się za "Immunitet" bo wiem jak to się skończy: wciągnie mnie i nie przygotuje się na kolejne zajęcia na uczelni!

"Rewizja" autorstwa Remigiusza Mroza to powieść, która wciąga: czyta się ją szybko, przyjemnie, a po odłożeniu na półkę trudno za nią tęsknic, ponieważ w kolejce czekają już następne tomy tej serii. Pomimo to, zdecydowałam się sięgnąć po tę pozycję ponownie, na potrzebę napisania tej recenzji i była to dobra decyzja: wielowątkowa akcja i wielopoziomowa struktura osobowości przedstawionych bohaterów przy okazji kolejnego spotkania pozwalają sięgnąć znacznie głębiej w świat stworzony przez Remigiusza Mroza. Warto przyjrzeć się bliżej wykreowanym przez niego bohaterom, z Joanną Chyłką i Koriadnem Oryńskim na czele. Poniżej przedstawiam moje wrażenia :-)<br> „Rewizja” Remigiusza Mroza to w mojej ocenie dość specyficzna książka. Bynajmniej nie chodzi mi o treść, sposób narracji, rozwinięcie akcji, czy też zaskakujące zakończenie - znak firmowy tej serii. Mam nieodparte wrażenie, że gdybym ów recenzje napisała po pierwszym spotkaniu z tą powieścią, moja ocena, i wnioski byłyby inne. Skąd tej dualizm? W trzeciej serii przygód Chyłki i Zordona, dostajemy ponownie znane i lubiane motywy literackie: dwójka naszych ulubionych bohaterów stoi w obliczu konieczności spełnienia swoich zawodowych obowiązków broniąc człowieka, któremu ubezpieczyciel odmawia wypłaty pieniędzy, wskazując przy tym, że to pogrążony w żałobie mężczyzna zamordował swoją rodzinę. Nowością jest tło dla tej historii, wątek kulturowy: Romowie jako mniejszość etniczna stanowią hermetyczną grupę ludzi i osadzenie akcji w takim klimacie spodoba się i zaskoczy wielu fanów twórczości Mroza. Pomysł na fabułę muszę pochwalić, szybko wciągnęła mnie ta historię. <br> <br> Aby jednak nie było tak cukierkowo, mam kilka refleksji nad wadami przedstawionej historii: mimo wszystko mam wrażenie, że ta powieść nie jest tak dobra jak poprzednie tomy tej serii. Dlaczego? Otóż wkradła się tutaj pewna schematyczność - mniej więcej wiemy, w których momentach książki akcja rozwija się szybciej i gdzie może dojść do przewidywanego zwrotu akcji. Plusem jest to, że pomimo tego, iż domyśliłam się GDZIE może spaść na mnie największe zaskoczenie – nadal nie wiem CO mnie zaskoczyć. „Weszła do domu i odłożyła wódkę do szafki. Wystarczy na jeden dzień. Czas wziąć się za tequilę.” Postać Joanny Chyłki, choć nadal uważam, że jest to jedna z najlepiej wykreowanych postaci żeńskich w literaturze, tym razem zaczęła mi działać na nerwy. Myślę, że z każdym kolejnym tomem prawniczka nie jest już tą samą niezależną i silną kobietą, choć w tym momencie wiele osób może się ze mną nie zgodzić. Być może w następnych tomach tej serii będzie inaczej i Chyłka wróci do formy. W książce ponownie dominuje niespodziewane zakończenie, jednak tym razem jest to dla mnie odrobinę za mało. O ile po przeczytaniu tej książki, męczyłam znajomych, by koniecznie po nią sięgnęli – tak teraz z perspektywy czasu - myślę, że moja fascynacja książką, była zbyt duża i potrzebuję chwili odpoczynku zanim sięgnę po "Immunitet". <br> Ode mnie 4 gwiazdki, czyli dobry wciąż dobry poziom, ale czekamy na więcej Pani Mróz!

Rynek literacki dostarcza nam wielu ciekawych pozycji, trudno jednak znaleźć serie książek, które traktują o losach tych samych bohaterów i.... trzymają równy poziom na przestrzeni kolejnych części. "Rewizja" to już trzecia odsłona cyklu o losach mojego ulubionego duetu, czyli Joanny Chyłki i Kordiana Oryńskiego. Czy warto i tym razem sięgnąć po książkę Remigiusza Mroza? <br> <br> Przewrotnie zacznę od Kordiana - popularnego "Zordona" - jak nazywa go sama Chyłka. Młody aplikant radzi sobie co raz lepiej w prawniczym świecie, awansował. Natomiast jego była patronka, Joanna Chyłka wchodzi w rolę bohatera upadłego: po licznych sukcesach w poprzednich częściach, tym razem popada w alkoholizm. Udziela porad prawnych w mniej prestiżowych miejscach jak galeria handlowa, a ludzie, którzy do tej pory wybaczali jej opryskliwy sposób bycia, ewidentnie się od niej odwracają w obliczu jej kłopotów. Pewnego dnia w jednej z galerii spotyka robotnika z Ursynowa, który chwilę wcześniej dowiedział się o tragicznej śmierci swojej żony i córki. Kobiety zostały zgwałcone, a następnie brutalnie zamordowane. Ich polisa na życie jest tak duża, że towarzystwo ubezpieczeniowe nie śpieszy się z jej wypłaceniem. Co więcej, ubezpieczyciel reprezentowany przez kancelarię Żelazny&McVay, odmawia wypłaty odszkodowania twierdząc, że to robotnik zamordował rodzinę. W następstwie tych dramatycznych wydarzeń, prokurator stawia pogrążonemu w żałobie mężczyźnie zarzut popełnienia kwalifikowanej postaci zabójstwa, a on sam stoi w obliczu wyboru: poddania się lub.... walki o dobre imię i pamięć swoich bliskich, a także - własną niewinność. I to na pomoc spieszy niezastąpiona i jedyna w swoim rodzaju - Joanna Chyłka.<br> Bez wątpienia Remigiusz Mróz rozkręca się z każdą kolejną częścią swojej serii: znów serwuje nam intrygującą, ciekawą i trzymającą w napięciu historię, która zaskoczyła mnie kolejnymi zwrotami akcji, co powoli stanowi znak firmowy autora. To z kolei sprawia, że nie ma co stawiać sobie samemu obietnic w stylu "to już ostatnia strona...". Dobry autor książek wie, kiedy czytelnik chce iść spać i zupełnie niespodziewanie właśnie w obliczu takich postanowień stawia go przed dylematem: iść spać czy odkryć rozwiązanie kolejnej zagadki? Książkę czytałam w zapartym tchem i z wypiekami na twarzy, i mówiąc szczerze naprawdę trudno mi było się od niej oderwać. Ciekawy jest nie tylko wątek kryminalny, ale także obyczajowy, czyli relacja Chyłki i Zordona oraz alkoholizm kobiety. W książce znajdziemy również wiele intryg, sprzecznych wskazówek, które dodają kryminałowi „tego czegoś” - nikt nie potrafi tego nazwać, ale każdy tego szuka. Książka skończyła się w sposób działający na wyobraźnię - nie mogę się doczekać, kiedy w moje ręce trafi kolejna część serii czyli „Immunitet”.<br> Na koniec przypomnę, że "Rewizja" została bardzo ciepło przyjęta przez krytyków i samych czytelników, zwyciężając w plebiscycie w kategorii kryminał/sensacja/thriller niedługo po swoim debiucie na rynku literackim. Moim zdaniem jest to jak najbardziej zasłużona nagroda!<br> Bez wątpienia jest to unikatowa książka z wielu powodów, ale to co w mojej opinii wysuwa się na pierwszy plan to poczucie humoru i cięte riposty Joanny Chyłki: tego brakuje większości kryminałów, gdzie intrygi i mroczne, często psychopatyczne osobowości bywają przytłaczające: tutaj tego nie ma. Czuć oczywiście, że w tle rozgrywa się ludzki dramat, a sprawcą zbrodni jest człowiek o wyjątkowo podłym usposobieniu, całość jednak wzbogacona jest o błyskotliwe, często zabawne dialogi i to wielki plus tej pozycji! Nie czytałam do tej pory książki podobnej do tej, który jednocześnie byłby tak ciekawa pod względem fabuły oraz w taki specyficzny i oryginalny sposób skonstruowana pod względem językowym. Mróz zdecydowanie trafił w dziesiątkę z tą serią, wśród moich znajomych panuje podobna opinia:-)<br> Podsumowując: "Rewizja" to kolejna z obowiązkowych pozycji dla fanów polskich kryminałów, - Remigiusz Mróz rozkręca się w swojej twórczości podobnie jak bohaterowie jego powieści i Ci spośród was, których zachwycił jego styl będą znów zakopani pod kocem czytać książkę z wypiekami na twarzy póki jej nie skończą. Dla tych, którym dopiero przyjdzie poznać losy Joanny Chyłki ostrzeżenie: nie każdy chciałby się z nią zaprzyjaźnić, ale każdy chciałby iść z nią na drinka, panią mecenas albo się kocha, albo nienawidzi - trudno przejść obok niej obojętnie. 4.5 gwiazdki!

Pamiętam moje pierwsze spotkanie z twórczością Remigiusza Mroza: rok 2015 przyniósł nam wyraźne ożywienie na literackim rynku prawniczych kryminałów. Dałem się wówczas wciągnąć tej historii na stronach kolejno "Kasacji" i "Zaginięcia". Od tamtej pory minęło sporo czasu, przez moje ręce przewinęło się sporo książek i powrót do tej serii przy okazji "Rewizji" uznaje za udany, może potrzebowałem czasu aby docenić na nowo koszt autora? <br> Przejdźmy do konkretów: tłem dla wydarzeń przedstawionych w trzecim tomie historii mecenas Joanny Chyłki i młodego aplikanta, Kordiana Oryńskiego jest okrutna zbrodnia, dokonana na dwóch kobietach pozostających w relacji matka - córka. Ich - odpowiednio - mąż i ojciec nie może liczyć na spokój w żałobie, ani nawet na wypłatę sporej kwoty z tytułu polisy na życie, ponieważ w ocenie towarzystwa ubezpieczeniowego jest głównym podejrzanym zbrodni morderstwa. Motyw ten znajduje również uzasadnienie w oczach prokuratora: śmierć bliskich osób jest dla mężczyzny dopiero początkiem jego kłopotów. Jego nadzieja związana jest z przypadkowym spotkaniem w jednej z galerii znanej adwokat, Joanny Chyłki, która w międzyczasie popadła w alkoholizm, co nie pozostaje bez związku z jej kłopotami natury zawodowej. Pikanterii dodaje fakt, że Chyłka nie może skorzystać jak dotychczas z pomocy Oryńskiego: w omawianej części ich losów stają bowiem nie po jednej stronie barykady, lecz po jej przeciwnych stronach. <br> Spośród trzech pierwszych tomów tej serii, „Rewizja” budzi mój najmniejszy zachwyt - akcja tego utworu ani nie biegnie na łeb na szyję, ani nie trzyma mocno w napięciu. Wprawdzie szybko mi się ją czytało i byłem ciekawy zakończenia (jest mocne, ale w porównaniu z Kasacją czy Zaginięciem wypada blado). Autor posługuje się prostym i lekkim językiem. Dialogi nie są wolne od wulgaryzmów, niemniej czytelnik po dwóch pierwszych częściach serii powinien wiedzieć, na co się pisze - same przekleństwa nadają wiarygodności postaciom występującym na kartach tej powieści, ich ilość nie przekracza granicy dobrego smaku. <br> Czytelnik może być zaskoczony, że obok elementów właściwych dla Mroza, budujących napięcie w świecie prawniczych zawiłości, dostaje również coś ekstra: walor edukacyjny, który stanowi problem nietolerancji i uprzedzeń wobec Romów. W naszym kraju sporo osób wciąż podchodzi z dużym dystansem do mniejszości etnicznych, z góry oceniając ich jako winnych morderstw , kradzieży czy innych zbrodni i występków. Remigiusz Mróz rozprawia się z tymi stereotypami, przybliżając historię Romów, ich codzienność i uprzedzeń z jakimi przychodzi im się mierzyć w naszym kraju. Jest to bez wątpienia jeden z ciekawszych wątków "Rewizji".<br> W tym miejscu pragnę również zwrócić uwagę na krytyczne głosy w stosunku do przedstawionej historii, związane przede wszystkim z brakiem spójności i dość nieprawdopodobnymi wydarzeniami będącymi ważną częścią powieści. Mam na myśli https://******.** moment spotkania Chyłki z Żelaznym - ma ono w mojej ocenie dość dziwny przebieg, inny od tego, jakiego mogliby oczekiwać znający pierwsze dwie części sagi czytelnicy. Decyzja jaką Artur podejmuje jest do niego niepodobna i ja osobiście tego nie kupuję. Nie mogę wam powiedzieć dokładnie o co mi chodzi, bo byłby to spoiler - kto ciekaw, sięgnie sam i znajdzie odpowiedź. Druga sytuacja rozegrała się pod koniec tej powieści.. Wówczas Chyłka spotkała się z pewnym jegomościem i wynik tego spotkania również wydaje się zupełnie abstrakcyjny, ale to już indywidualna sprawa czytelnika, czego oczekuje po bohaterach ksązkii, która zawładnie jego wyobraźnią. Część moich znajomych nie podziela tej opinii, co tylko pokazuje, jak wielką przestrzeń w odbiorze swojej twórczości prezentuje Remigiusz Mróz. <br> "Kasację" i "Zaginięcie" czytało mi się szybko i nie mogłem się od nich oderwać. Odniosłem wrażenie, że w "Rewizji" ta cała sprawa morderstwa zeszła gdzieś na bok, a na pierwszy plan wysunęły się wątki obyczajowe, które nie ukrywam chwilami trochę mnie nużyły. Zakończenie utworu jest świetne i nie mogę się doczekać, aż sięgnę po czwarty tom, ale za bardzo nie zmienia ono tego, co myślę na temat samej powieści w jej trzeciej odsłonie.<br> Jeszcze słowo na temat samej bohaterki powieści, Joanny Chyłki. Bez wątpienia trzecia część serii pozwala zobaczyć w końcu słabość u odnoszącej wcześniej liczne sukcesy zawodowe pani mecenas: jej profesjonalizm i klasa ustąpiły na rzecz pociągu do alkoholu i zagubieniu w życiu. Zmianie nie ulega jednak jej stosunek do innych: wciąż jest chamska, ma niewyparzony język i zawsze musi mieć ostatnie zdanie. Ten dysonans w przedstawianiu głównej postaci serii powoduje, że wszystko do czego przywykł fan serii wystawione jest na próbę: Ci, którzy do tej pory nie lubili Chyłki za jej sposób bycia, mają szansę poddać refleksji dotycz sowy odbiór jej osoby, a Ci, którzy ją pokochali wcześniej... pokochają ją jeszcze bardziej, lub znienawidzą, gdy zobaczą w niej człowieka. Minusem utworu też jest to, że na temat życia prywatnego Kordiana znajdziemy mało informacji, wiemy za to więcej o Joannie, co może ucieszyć ale i zdziwić z uwagi na to, że wcześniej wyraźnie była przedstawiona jako bastion własnych tajemnic i sekretów, niechętnie poddając ekspresji swoje życie wewnętrzne. "Rewizja" to zmienia, choć sama relacja Zordona i Chyłki została słabo przedstawiona. Natomiast postać Langera jest plusem, bo nadaje tajemniczości, a niekiedy wywołuje dreszcze. To taki dodatkowy smaczek.<br> Podsumowując: "Rewizja" to trzecia cześć sagi, inna - nie znaczy gorsza - niż dwie poprzednie, na pewno warto usiąść do niej z otwartą głową, Remigiusz Mróz daje bowiem okazje spojrzeć na prawniczy thriller nieco pod innym kątem, zadając chwilami pytania natury egzystencjalnej. Czyżby autor postawił sobie za cel nie tylko bawić i dostarczać rozrywki, ale również wzbudzać w czytelniku głębokie refleksje? Efekty oceńcie sami :-)<br> Daje 4 gwiazdki i czekam na weekend, wcześniej nie zabiorę się za "Immunitet" bo wiem jak to się skończy: wciągnie mnie i nie przygotuje się na kolejne zajęcia na uczelni!

Rynek literacki dostarcza nam wielu ciekawych pozycji, trudno jednak znaleźć serie książek, które traktują o losach tych samych bohaterów i.... trzymają równy poziom na przestrzeni kolejnych części. "Rewizja" to już trzecia odsłona cyklu o losach mojego ulubionego duetu, czyli Joanny Chyłki i Kordiana Oryńskiego. Czy warto i tym razem sięgnąć po książkę Remigiusza Mroza? <br> <br> Przewrotnie zacznę od Kordiana - popularnego "Zordona" - jak nazywa go sama Chyłka. Młody aplikant radzi sobie co raz lepiej w prawniczym świecie, awansował. Natomiast jego była patronka, Joanna Chyłka wchodzi w rolę bohatera upadłego: po licznych sukcesach w poprzednich częściach, tym razem popada w alkoholizm. Udziela porad prawnych w mniej prestiżowych miejscach jak galeria handlowa, a ludzie, którzy do tej pory wybaczali jej opryskliwy sposób bycia, ewidentnie się od niej odwracają w obliczu jej kłopotów. Pewnego dnia w jednej z galerii spotyka robotnika z Ursynowa, który chwilę wcześniej dowiedział się o tragicznej śmierci swojej żony i córki. Kobiety zostały zgwałcone, a następnie brutalnie zamordowane. Ich polisa na życie jest tak duża, że towarzystwo ubezpieczeniowe nie śpieszy się z jej wypłaceniem. Co więcej, ubezpieczyciel reprezentowany przez kancelarię Żelazny&McVay, odmawia wypłaty odszkodowania twierdząc, że to robotnik zamordował rodzinę. W następstwie tych dramatycznych wydarzeń, prokurator stawia pogrążonemu w żałobie mężczyźnie zarzut popełnienia kwalifikowanej postaci zabójstwa, a on sam stoi w obliczu wyboru: poddania się lub.... walki o dobre imię i pamięć swoich bliskich, a także - własną niewinność. I to na pomoc spieszy niezastąpiona i jedyna w swoim rodzaju - Joanna Chyłka.<br> Bez wątpienia Remigiusz Mróz rozkręca się z każdą kolejną częścią swojej serii: znów serwuje nam intrygującą, ciekawą i trzymającą w napięciu historię, która zaskoczyła mnie kolejnymi zwrotami akcji, co powoli stanowi znak firmowy autora. To z kolei sprawia, że nie ma co stawiać sobie samemu obietnic w stylu "to już ostatnia strona...". Dobry autor książek wie, kiedy czytelnik chce iść spać i zupełnie niespodziewanie właśnie w obliczu takich postanowień stawia go przed dylematem: iść spać czy odkryć rozwiązanie kolejnej zagadki? Książkę czytałam w zapartym tchem i z wypiekami na twarzy, i mówiąc szczerze naprawdę trudno mi było się od niej oderwać. Ciekawy jest nie tylko wątek kryminalny, ale także obyczajowy, czyli relacja Chyłki i Zordona oraz alkoholizm kobiety. W książce znajdziemy również wiele intryg, sprzecznych wskazówek, które dodają kryminałowi „tego czegoś” - nikt nie potrafi tego nazwać, ale każdy tego szuka. Książka skończyła się w sposób działający na wyobraźnię - nie mogę się doczekać, kiedy w moje ręce trafi kolejna część serii czyli „Immunitet”.<br> Na koniec przypomnę, że "Rewizja" została bardzo ciepło przyjęta przez krytyków i samych czytelników, zwyciężając w plebiscycie w kategorii kryminał/sensacja/thriller niedługo po swoim debiucie na rynku literackim. Moim zdaniem jest to jak najbardziej zasłużona nagroda!<br> Bez wątpienia jest to unikatowa książka z wielu powodów, ale to co w mojej opinii wysuwa się na pierwszy plan to poczucie humoru i cięte riposty Joanny Chyłki: tego brakuje większości kryminałów, gdzie intrygi i mroczne, często psychopatyczne osobowości bywają przytłaczające: tutaj tego nie ma. Czuć oczywiście, że w tle rozgrywa się ludzki dramat, a sprawcą zbrodni jest człowiek o wyjątkowo podłym usposobieniu, całość jednak wzbogacona jest o błyskotliwe, często zabawne dialogi i to wielki plus tej pozycji! Nie czytałam do tej pory książki podobnej do tej, który jednocześnie byłby tak ciekawa pod względem fabuły oraz w taki specyficzny i oryginalny sposób skonstruowana pod względem językowym. Mróz zdecydowanie trafił w dziesiątkę z tą serią, wśród moich znajomych panuje podobna opinia:-)<br> Podsumowując: "Rewizja" to kolejna z obowiązkowych pozycji dla fanów polskich kryminałów, - Remigiusz Mróz rozkręca się w swojej twórczości podobnie jak bohaterowie jego powieści i Ci spośród was, których zachwycił jego styl będą znów zakopani pod kocem czytać książkę z wypiekami na twarzy póki jej nie skończą. Dla tych, którym dopiero przyjdzie poznać losy Joanny Chyłki ostrzeżenie: nie każdy chciałby się z nią zaprzyjaźnić, ale każdy chciałby iść z nią na drinka, panią mecenas albo się kocha, albo nienawidzi - trudno przejść obok niej obojętnie. 4.5 gwiazdki!