Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Pułkownik kawalerii Adam Bogoria-Zakrzewski (25 II 1892 Mokręszczyzna - 14 X 1958 Sopot)
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Adam Bogoria-Zakrzewski, jeden z czołowych oficerów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, urodził się 25 lutego 1892 roku na Kresach. Podczas I wojny światowej służył jako oficer w armii rosyjskiej, a od grudnia 1917 roku przyłączył się do polskich formacji wojskowych działających w Rosji, w tym do I Korpusu Polskiego dowodzonego przez generała Józefa Dowbor-Muśnickiego, oraz do jednostek polskich na Kubaniu i południu Rosji. W 1919 roku, po powrocie do Polski, uczestniczył w budowie nowo powstającego wojska państwa polskiego, gdzie przez osiem lat pełnił funkcję dowódcy 1. Pułku Strzelców Konnych z Garwolina jako pułkownik. W czasie wojny polsko-niemieckiej w 1939 roku dowodził Pomorską Brygadą Kawalerii. Po klęsce wrześniowej, przez Węgry, przedostał się do Francji, a potem do Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuował swoją służbę w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Po zakończeniu wojny wrócił do Polski, gdzie opublikował swoje wspomnienia z okresu II wojny światowej. Zmarł 14 października 1958 roku w Sopocie.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Adam Bogoria-Zakrzewski, jeden z czołowych oficerów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, urodził się 25 lutego 1892 roku na Kresach. Podczas I wojny światowej służył jako oficer w armii rosyjskiej, a od grudnia 1917 roku przyłączył się do polskich formacji wojskowych działających w Rosji, w tym do I Korpusu Polskiego dowodzonego przez generała Józefa Dowbor-Muśnickiego, oraz do jednostek polskich na Kubaniu i południu Rosji. W 1919 roku, po powrocie do Polski, uczestniczył w budowie nowo powstającego wojska państwa polskiego, gdzie przez osiem lat pełnił funkcję dowódcy 1. Pułku Strzelców Konnych z Garwolina jako pułkownik. W czasie wojny polsko-niemieckiej w 1939 roku dowodził Pomorską Brygadą Kawalerii. Po klęsce wrześniowej, przez Węgry, przedostał się do Francji, a potem do Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuował swoją służbę w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Po zakończeniu wojny wrócił do Polski, gdzie opublikował swoje wspomnienia z okresu II wojny światowej. Zmarł 14 października 1958 roku w Sopocie.
