Powszechna historia nikczemności

Nie jest to pierwsza polska edycja "Powszechnej historii nikczemności", jednak została ona starannie zrewidowana i poprawiona, a także wzbogacona o przypisy.

Ta książeczka, wydana po raz pierwszy w 1935 roku, przez Jorge Luisa Borgesa została uznana za właściwe rozpoczęcie jego literackiej kariery prozatorskiej. Zawiera cykl utworów, które były publikowane w latach 1933-1934 na łamach popularnego dodatku pisma "Crítica", znanego z sensacji i wyrazistych ilustracji. Borges określa je jako mistyfikacje bądź pseudoeseje, będące próbami fałszowania tekstów innych autorów. Tom ten składa się z częściowo fikcyjnych biografii rzeczywistych oszustów, piratów, gangsterów, a także baśni i niezwykłych opowieści przepisanych na nowo. Utwory te, nigdy moralizatorskie, zawsze zwięzłe, łączące konkrety z liryzmem, a powagę z subtelnym humorem, przypominają siłą oddziaływania filmy. Są one pełne miejsc, które czytelnik może wypełnić swoją wyobraźnią. Te opowieści i fragmenty z innych książek dały początek specyficznemu, rozbudowanemu gatunkowi literackiemu, znanemu dziś jako Borgesowskie fikcje.

Przekładu dokonali Stanisław Zembrzuski i Andrzej Sobol-Jurczykowski.