Powstanie Warszawskie 1944

Książka po raz pierwszy ukazuje Powstanie Warszawskie z punktu widzenia niemieckiego. 5 sierpnia 1944 roku, SS-Gruppenführer Heinz Reinefarth, znany jako rzeźnik Woli, zgłosił do sztabu 9. Armii, dramatycznie informując o braku amunicji, po tym jak zamordował już tego dnia 10 000 mieszkańców Warszawy. Te oraz inne przerażające szczegóły masakry cywilów odkrył Hanns von Krannhals, który badał 7000-stronicowe dzienniki wojenne niemieckich formacji tłumiących powstanie.

Tekst ten ujawnia nie tylko brutalne zbrodnie SS i wschodnich kolaborantów oraz decyzję Hitlera o całkowitym zniszczeniu Warszawy, ale także zdradę Sowietów, którzy cynicznie pozostawili walczących Polaków bez wsparcia. Dzieło nie pomija również krytyki dowódców Powstania, zwracając uwagę na ich polityczną naiwność oraz ogromne braki w zakresie strategii i taktyki wojskowej.

Publikacja von Krannhalsa wzbudziła w Niemczech ogromne poruszenie, zwłaszcza w czasach, gdy dawni naziści zajmowali wysokie pozycje w Republice Federalnej, a Reinefarth, burmistrz Westerland na wyspie Sylt, był szanowaną osobą. Wywołała ona efekt „kija włożonego w mrowisko”, ukazując choćby część zbrodni SS. W PRL książka nie została opublikowana z uwagi na cenzurę.