Polski redaktor i węgierski polonista

Współpraca między Jerzym Giedroyciem a Györgyem Gömörim przyniosła znaczące korzyści dla obu stron. Redaktor miał w osobie Gömöriego eksperta oraz pośrednika do spraw węgierskich, co pozwoliło na regularne poruszanie tematyki węgierskiej w "Kulturze" i "Zeszytach Historycznych". Dzięki temu węgierski literaturoznawca zyskał platformę do prezentacji swoich myśli w jednym z najważniejszych polonijnych periodyków, co z kolei pozwoliło mu zyskać pewną rozpoznawalność wśród polskich środowisk emigracyjnych.

György Gömöri miał również ciągły dostęp do publikacji Instytutu Literackiego, które później omawiano i recenzowano w czasopismach węgierskich i anglosaskich, co zwiększało ich popularność. Taka sytuacja była korzystna zarówno dla Gömöriego, jak i dla Giedroycia. Dodatkowo, Giedroyc pełnił rolę kluczowego kontaktu z innymi literatami na emigracji, takimi jak Gombrowicz, Mrożek czy Hłasko, których twórczość Gömöri tłumaczył na węgierski, zwracając się do nich o prawa autorskie dla swoich przekładów.