Patożycie. Z notatnika kuratora sądowego

Z upływem lat nabrałem odporności w tym zawodzie. Nie stałem się obojętny na krzywdę dzieci, ale na dorosłych, którzy wybierają życie na marginesie społeczeństwa. Jeśli jesteś dorosły, możesz pić, zażywać narkotyki, żyć w chaosie lub na ulicy. To w końcu twoja decyzja, a moja rola to pokazanie, że można żyć inaczej. Jednak, jeśli w takim stylu życia wychowujesz dzieci, nie zawaham się ich odebrać. Zrobię to z uśmiechem na twarzy, ponieważ wierzę, że te dzieci zasługują na nową szansę na lepsze życie. Czy ją wykorzystają? Tego nie wiem, ale przynajmniej będą miały wybór.

Książka przybliża codzienność pracy kuratora sądowego. Z kim na co dzień ma do czynienia i jakie wyzwania stawia przed nim ta profesja? Na jej stronach znajdziemy opisy miejsc, takich jak popegeerowskie wsie, zaniedbane osiedla czy stare kamienice. To świat tych, dla których alkohol, bezdomność czy przemoc stały się codziennością, a los własnych dzieci interesuje ich mniej niż kolejna butelka alkoholu. Kurator mierzy się z biurokratycznymi nonsensami, lekceważeniem jego pracy, a niejednokrotnie dziecięce cierpienie jest tylko kolejną statystyką dla służb społecznych.

Książka składa się z ponad dwudziestu realistycznych obrazów, przedstawionych w sposób bezpośredni i pozbawiony retuszu. Autor nazywa rzeczy po imieniu, odkrywając przed czytelnikiem nieznany świat, który jest większą częścią rzeczywistości w Polsce, niż wielu chciałoby przyznać. To właśnie ten świat, od którego często odwracamy wzrok, ale którego istnienie nie można zignorować.