Pamięć zapisana w listach

W 1969 roku malarka Emma Reyes rozpoczęła niezwykłą korespondencję, pisząc do swojego przyjaciela, historyka Germana Arciniegasa, pierwszy z serii 23 listów, w których opisała swoje pełne wyzwań dzieciństwo. Historia, którą opowiada, jest tak poruszająca, że Arciniegas decyduje się podzielić listami z Gabrielem Garcią Márquezem. Zafascynowany ich treścią, Márquez zachęca Emmę do kontynuowania pisania, co trwa aż do 1997 roku.

Reyes ujawnia swoje wspomnienia z dzieciństwa w Kolumbii z niezrównaną szczerością. Opisuje swoją przeszłość bez użalania się nad sobą, łącząc dojrzałą refleksję z dziecięcą wrażliwością. Książka jest szczególnie atrakcyjna dla tych, którzy pasjonują się kulturą Ameryki Południowej. Pierwsze wydanie "Pamięci zapisanej w listach" ukazało się w Kolumbii w 2012 roku i od razu zdobyło tytuł książki roku, nieustannie poruszając czytelników na całym świecie.

Tekst Reyes zachwycił świeżością, umiejętnością ożywienia przeszłych czasów, unikając przy tym sztuczności, a także starannym doborem słów. Jednak najważniejsze jest pełne humanizmu i poetyckie brzmienie jej prozy, co podkreśla Piedad Bonet.

Czytelnik wczuwa się w nienazwane wprost przez autorkę ciemne aspekty Kościoła i bezdusznego postępowania uprzywilejowanych warstw społecznych, o czym wspomina Marianne Ponsford w El Espectador. Opowieść ta jest porównywana do dzieł Dickensa i zdobyła uznania jako książka roku w Kolumbii w 2012 roku, zasługując na swoje miejsce w kanonie literatury klasycznej, jak zauważa Dario Jaramillo.