Opozycja i opór społeczny w Polsce po 1956 roku Tom 3

Książka oferuje dogłębną analizę rolniczej „Solidarności”, skupiając się na jej dynamicznych relacjach z władzami PRL. Instytut Pamięci Narodowej, będący głównym ośrodkiem badawczym, szczególnie interesuje się tym skomplikowanym aspektem. Publikacja dzieli się na dwie części: ogólnopolską i regionalną.

W części ogólnopolskiej Antoni Kura zastanawia się nad poziomem poparcia dla rolniczej „Solidarności” w 1981 roku, uwzględniając zmieniającą się sytuację polityczną i społeczną tamtego okresu. Krzysztof Osiński przybliża kulisy bydgoskiego strajku rolników, który zapoczątkował ogólnopolski konflikt między władzami a „Solidarnością”, znany jako bydgoski marzec. Andrzej Kaczorowski bada wpływ, jaki internowania wywarły na działaczy rolniczych podczas stanu wojennego, przedstawiając zgromadzone informacje o doświadczanych przez nich represjach.

Część regionalna koncentruje się na mikrohistoriach. Wojciech Gonera analizuje lokalne działania niezależnego ruchu chłopskiego na Kujawach Zachodnich w latach 1980–1981. Mateusz Szpytma i Marcin Zwolski rozważają relacje rolniczej „Solidarności” z innymi podmiotami na scenie politycznej, w tym z ówczesnymi konkurencyjnymi partiami i Służbą Bezpieczeństwa. Karol Seidel przedstawia szczegółowe badanie działań SB skierowanych przeciwko rolniczej „Solidarności” w województwie leszczyńskim, a Grzegorz Klonowski porusza podobną tematykę w byłym województwie sieradzkim.

Eugeniusz Wilkowski bada historię rolniczej „Solidarności” w regionie Lubelszczyzny i południowego Podlasia na przestrzeni lat osiemdziesiątych. Z kolei Bogusław Wójcik oferuje biograficzne spojrzenie na życie Antoniego Bartyńskiego, aktywisty ludowego, który odegrał kluczową rolę w tworzeniu „Solidarności Wiejskiej”, uczestniczył w strajkach rzeszowsko-ustrzyckich oraz działał w OKOR, jego życie będące obrazem losów rolniczych związków zawodowych tamtych czasów.