Obrazki z wystawy

Czy korespondencja z czasów wojennych może być źródłem szczęścia w czasach współczesnych?

Londyn, 1942 rok. Brytyjski rząd, w odpowiedzi na nieustające niemieckie naloty i narastające zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, podjął decyzję o zabezpieczeniu dzieł sztuki z muzeów i galerii przed możliwą okupacją. By jednak podnieść morale mieszkańców, postanowiono, że raz w miesiącu National Gallery zaprezentuje jedno arcydzieło. W tym czasie Daisy Milton regularnie pisała listy do swej przyjaciółki w Kanadzie, w których opisywała wystawiane obrazy oraz swoje życie pełne obaw w bombardowanym Londynie, a także związki z mężczyznami, których kochała.

Londyn, czasy współczesne. Claire przeżywa głęboki kryzys po ogromnej tragedii, która nie tylko wprowadziła ją w stan depresji, ale także postawiła jej małżeństwo z Robem na krawędzi. Chociaż ich związek oparty na wielkiej miłości niegdyś dawał obojgu spełnienie, teraz nie wydaje się, by cokolwiek mogło go ocalić. Jednak, gdy wydaje się, że życie Claire nie przyniesie już żadnej zmiany, w jej ręce trafiają listy Daisy, pisane do babki Roba, Elizabeth. Z upływem czasu, świat Daisy z lat 40. staje się dla Claire bardziej rzeczywisty niż jej własne życie. Claire zaczyna zauważać niezwykłe podobieństwa między swoim życiem a losami Daisy. Zanim Claire zda sobie sprawę, że przeszłość to rozdział, który trzeba zamknąć, by otworzyć się na teraźniejszość, ryzykuje utratą wszystkiego, co kochała, i stawia na szali całe swoje życie.