Notatnik i modlitewnik drogowy III

Trzecia część "Notatnika i modlitewnika drogowego" autorstwa Henryka Wańka oferuje fascynujące zakończenie tej wciągającej serii dzienników, obejmującej dynamiczny okres przemian od 1984 do 2015 roku. Ta wyjątkowa forma literacka nie tylko dokumentuje, ale także odzwierciedla zmiany ustrojowe, społeczne, kulturalne oraz przemiany wewnętrzne. Wańka używa swojego tekstu jak lustra, z którego wypływa komentarz przesiąknięty nutą oniryczną, a czasem nawet ezoteryczną. W tej części czytelnicy odkryją wiele intymnych zapisków, w tym niezwykle osobiste wspomnienie Wańka jako malarza o Zdzisławie Beksińskim. Wańka wyraża się z niezwykłą wolnością, podobną do tej, jaką odczuwa wędrowca będącego bardziej na ścieżce poszukiwań niż tradycyjnego pielgrzyma. Zamiast poddawać się rutynie, Wańka staje się unikalnym symbolem nieustannego ruchu, dalekim od banalnej codzienności. W jego pisarstwie brak jest wpływów współczesnych polskich trendów literatury ruchu, takich jak teoria bieguństwa Olgi Tokarczuk, której postawy krytykuje. Karol Samsel