Nieznośna lekkość bytu

Pierwsze wydanie powieści "Nieznośna lekkość bytu" Milana Kundery z 1984 roku uznawane jest za jego najbardziej rozpoznawalne dzieło, które podsumowuje tematy poruszane w jego twórczości. Losy bohaterów tej książki, w tym psa, ukazują jak różnymi ścieżkami dochodzą do zrozumienia, że właściwie wszystko, co mają, to tytułowa lekkość.

Kundera w tej powieści bada, jak przypadek kieruje ludzkim życiem. To przypadkowe spotkanie decyduje, kogo pokochamy, jaką obierzemy ścieżkę zawodową, i z kim się zetkniemy. W czasach totalitaryzmu ten wpływ losowości nabiera szczególnego znaczenia, gdyż władza stara się go kontrolować i ograniczać. Biografie postaci poruszają się pomiędzy tymi rzeczywistymi a fikcyjnymi realiami.

Styl pisania Kundery, lekki i pozornie chaotyczny, doskonale współgra z tematyką książki, przepełniony myślami i refleksjami, które zdają się być jednocześnie istotne i ulotne.

Jak wspomina Agnieszka Holland, w Paryżu, Kundera przekazał jej rękopis tej powieści, który wywarł na niej ogromne wrażenie. Przypominał jej o dawnych doświadczeniach z Pragi w 1968 roku, a także rezonował z kontekstem polskiej emigracji i wydarzeniami sierpniowymi. Po konsultacji z Kunderą, z entuzjazmem przystąpiła do tłumaczenia książki na język polski, choć Kundera, nie znając polskiego, nie mógł ocenić jego jakości.

Milan Kundera, urodzony w 1929 roku, jest jednym z najwybitniejszych czeskich pisarzy. Brał udział w Praskiej Wiośnie i dwukrotnie był członkiem Czeskiej Partii Komunistycznej. W 1975 wyemigrował do Francji, gdzie w 1981 przyjął obywatelstwo francuskie. Po wydaniu ostatniej powieści po czesku w 1990 roku, pisze jedynie po francusku i nie zgadza się na tłumaczenia tych prac na język czeski. Do jego najważniejszych dzieł należą "Żart", "Śmieszne miłości", "Księga śmiechu i zapomnienia", "Nieznośna lekkość bytu" oraz "Nieśmiertelność", a także esej "Sztuka powieści".