Niezłomni czy realiści? Polskie podziemie antykomunistyczne bez patosu

Dla jednych są bohaterami, dla innych pozostają kontrowersyjnymi postaciami - historia antykomunistycznej partyzantki stanowi jeden z najbardziej zmitologizowanych rozdziałów powojennej Polski. Temat ten często staje się polem do manewrów politycznych, gdzie mity przybierają odcienie od jasnych po ciemne, zależnie od zapotrzebowania. Tymczasem historycy, prof. Rafał Wnuk i dr Sławomir Poleszak, podejmują się obiektywnej analizy, by rzucić nowe światło na te wydarzenia.

W roku 1945 ruch oporu przeciwko władzy komunistycznej skupiał ponad 100 tysięcy osób, w tym 15-17 tysięcy zbrojnych partyzantów. Dlaczego, mimo nadejścia Armii Czerwonej, nie złożyli oni broni? Jaki przebieg miała ich codzienna egzystencja? Na te i inne pytania odpowiadają autorzy, opierając się na losach konkretnych ludzi. Analizują życiorysy znanych dowódców, takich jak Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka”, Józef Kuraś „Ogień”, Leopold Okulicki „Niedźwiadek” oraz Marcelina Malessa „Marcysia”, jak również mniej znanych uczestników ruchu oporu.

Czy byli to najodważniejsi z odważnych, czy raczej donkiszotowscy rycerze bez celu? Czy to ideowi romantycy czy też przemocą zniszczeni weterani, którzy bali się powrotu do zwyczajnego życia? Książka autorstwa Wnuka i Poleszaka ukazuje, jak różnorodne i skomplikowane były powojenne losy podziemia antykomunistycznego oraz jak wiele wciąż jest do odkrycia. Autorzy prowadzą ożywione dyskusje, piszą pełni pasji, ale z zachowaniem precyzji i klarowności. Burzą mit o „wspólnocie podziemia”, ukazując rywalizujące oraz wzajemnie zwalczające się frakcje. Podejmują też temat kontrowersji wokół użycia terminu „Żołnierze Wyklęci”.

„Niezłomni czy realiści?” to współczesne podejście do pisania historii Polski, które łączy rzetelność z nowoczesnym spojrzeniem. To opowieść o ludziach, którzy musieli dokonywać wyborów w czasach, gdy każdy wybór zdawał się zły.