Niemowa

<p>Minęło trochę czasu od kiedy czytałam pierwsze trzy tomy z serii &nbsp;Michaela Hjortha i Hansa Rosenfeldta poświęconej postaci Sebastiana Bergmana, ale i tak szybko odnalazłam się w tej historii. I muszę przyznać - jestem absolutnie zachwycona również tym tomem, “Niemową”! Mieszanka śledztw wokół morderstwa rodziny i skomplikowanych relacji między zespołem Krajowej Policji Kryminalnej była tym razem w sam raz.</p><p>Autorzy utrzymują swój charakterystyczny styl pisania i często przełączają perspektywy, czasem w środku rozdziału. Co jednak wcale mi nie przeszkadzało ani nie dezorientowało - to bardzo ciekawe i udane rozwiązanie, które bardzo przybliża czytelnikowi poszczególnych bohaterów, sytuacje i sceny.</p><p>Zwłaszcza uczucia i wewnętrzne konflikty bohaterów zostały świetnie tutaj przedstawione. Sebastian Bergman, jak wiemy z poprzednich książek, jest psychicznym wrakiem, a incydent z pewną kobietą jeszcze bardziej wytrącił go z równowagi. Nowa sprawa morderstwa konfrontuje go również z ciemnymi stronami jego przeszłości - no i zawsze jest Vanja. Jego związek z nią wydaje się umacniać, ale on doskonale wie, jak bardzo jest chwiejny.</p><p>Jednak szef zespołu, Torkel Höglund, również zmaga się z osobistym kryzysem, Vanja nie wie już, komu ufać, a Billy ma zamiar wziąć ślub, który jego dziewczyna planuje nie zważając na jego zdanie. Miłą odmianą jest dla Billy'ego przyjazny kontakt z Jennifer, która wciąż bada, co łączy Bergmana z Vanją.</p><p>Choć w toku fabuły wydaje się, że poza odrobiną pracy śledczej nic wielkiego się nie dzieje, to jednak wyczuwa się ukryte napięcie, które raz po raz daje o sobie znać. Sama sprawa morderstwa jest ciekawa i podstępnie skonstruowana - niby byłam w stanie cały czas zgadywać, kto za tym stoi, ale moje podejrzenia nigdy nie były trafne.</p><p>Oczywiście obaj autorzy zachowali nieoczekiwany zwrot akcji na koniec i nawet na ostatnich stronach mają w zanadrzu dwie niespodzianki!</p><p>Hans Rosenfeldt i Michael Hjorth przedstawili bardzo udaną kontynuację losów zespołu śledczych i Sebastiana Bergmana. Dzięki emocjonującej sprawie i zaskakującym dalszym losom bohaterów, potrafili mnie urzec i z niecierpliwością czekam na kolejny tom, za który zabiorę się chwilę po tym, gdy skończę czytać inną książkę. “Niemowa” okazała się być świetnie utkanym thrillerem, który naprawdę warto przeczytać.</p>

<p>Wraz ze znakomitymi opowiadaczami, Hansem Rosenfeldtem i Michaelem Hjorthem, dotarliśmy do czwartej książki z serii o Sebastianie Bergmanie pt. “Niemowa”. Była to świetna przygoda, ale szkoda, że znajdujemy się już w drugiej połowie do tej pory wydanych książek (jest ich siedem na polskim rynku) i trzeba będzie się z tą serią powoli żegnać.</p><p>Po trzecim tomie, “Grobie w górach”, który zakończył się sporym cliffhangerem, z niecierpliwością czekałam, aż sięgnę po sequel i dowiem się, co wydarzyło się dalej. Z pewnych względów musiałam na tą przyjemność poczekać, ale kiedy się w końcu dobrałam się do tej książki, to skończyłam ją w trzy dni. Autorzy świetnie poradzili sobie z tą kontynuacją.</p><p>Rodzina Carstenów, ojciec, matka i dwóch synów. Kompletna rodzina, która z dnia na dzień zostaje zamordowana. Na miejscu szybko pojawia się znany nam z wcześniejszych odsłon zespół śledczy. Jeden z jego członków znajduje ślady stóp dziewczyny, jak się później okazuje Nicole, małej krewnej rodziny. Dziewczyna po tym, czego była świadkiem postanawia wziąć nogi za pas. Ze sprawcą podążającym jej śladami, grupa śledcza wraz z Sebastianem Bergmanem, dąży do odkrycia prawdy na temat zbrodni - i znalezienia dziewczynki. Muszą ją złapać, zanim zrobi to morderca.</p><p>Hans Rosenfeldt i Michael Hjorth, znany szwedzki duet kryminalny, już w pierwszych trzech książkach z tej serii udowodnili swoją wartość. Ze swoimi ekscytującymi historiami z wielką dbałością o szczegóły i wysoce rozwiniętymi postaciami, w tym czwartym tomie po prostu kontynuują znaną receptę. Ale jeśli myśleliście, że znacie już większość głównych bohaterów, to się mylicie. Bo o osobliwym i dziwacznym Sebastianie Bergmanie, Vanji, Billym i reszcie można powiedzieć znacznie więcej. Ta sprawa porusza Sebastiana bardziej niż jakiekolwiek śledztwo przez niego prowadzone, także dlatego, że dziewczyna, której szukają, bardzo przypomina mu jego własną córkę, która, gdyby żyła, miałaby dziś tyle samo lat.</p><p>Fascynująca, emocjonująca i jak dla mnie prawdopodobnie najlepsza książka z tej serii. Po raz kolejny w “Niemowie” autorzy udowodnili, że są jednymi z najlepszych skandynawskich pisarzy. Po raz kolejny tom kończy się cliffhangerem, więc można mieć tylko nadzieję, że będę miała bardzo szybko okazję do ponownego zanurzenia się w tej historii. Polecam, polecam, polecam!</p>