Niemieckie wojska kolonialne w Afryce Wschodniej 1886-1918

I wojna światowa jest często postrzegana jako konflikt ograniczony do Europy, a skutki dla Afryki i Azji uważa się za marginalne i jedynie wynikające z europejskich działań wojennych. Takie podejście eurocentryczne utrudnia pełne zrozumienie znaczenia, jakie miały siły zbrojne utworzone z ludów skolonizowanych, zróżnicowanych pod względem stopnia rozwoju tożsamości. Ta monografia skupia się na szczególnej jednostce militarnej, niemieckich cesarskich wojskach ochronnych, zwanych Kaiserliche Deutsche Schutztruppe, działających w Niemieckiej Afryce Wschodniej (obecnie Tanzania) w latach 1886-1918. Początek tego okresu wyznacza powołanie pierwszych niewielkich oddziałów wartowniczych w nowo zdobytych przez Niemcy terenach wschodnioafrykańskich, a zakończenie stanowi rok 1918, który oznacza koniec niemieckiego imperium kolonialnego wraz z kapitulacją Schutztruppe 25 listopada. Aby te jednostki były efektywne, Niemcy musieli zrozumieć i zaakceptować wojenne tradycje ludów, z których rekrutowali swoich żołnierzy askarich. Wpływ na transformacje tych formacji miały długotrwałe postępy kolonialne, zmieniające się postrzeganie Schutztruppe, nowe przepisy uchwalane w Niemczech oraz wybuch I wojny światowej, która stanowiła wielkie zagrożenie nawet dla niemieckich kolonizatorów oddalonych od Rzeszy o tysiące kilometrów. Poza historią Schutztruppe autor pragnie również przybliżyć, jaką rolę odgrywały wojska kolonialne i ich żołnierze w niemieckiej debacie publicznej na temat klęski w I wojnie światowej, która trwa do dziś.