Niemieckie ludobójstwo Polaków w komorach gazowych opodal Dworca PKP Warszawa Zachodnia 1942-1944

Grupa badawcza, w skład której wchodzą prof. W. Bojarski, J. Sawicki i W. Terlecki, od lat zajmuje się badaniem losów mieszkańców Warszawy w okresie II wojny światowej. W swojej książce przypominają oni o tragicznej historii obozu koncentracyjnego w okupowanej przez Niemców stolicy, gdzie systematycznie zabijano zarówno warszawiaków, jak i więźniów przywożonych z innych miejsc. Do tego celu wykorzystywane były m.in. jedna lub dwie komory gazowe, zlokalizowane w okolicy dzisiejszego Dworca PKP Warszawa Zachodnia. Elementy tych budowli i ich wyposażenie przetrwały aż do połowy lat 90. XX wieku.

Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce dopiero w latach 80. XX wieku rozpoczęła dochodzenie w sprawie prawdziwości istnienia tej infrastruktury. Prace te kontynuowane były później przez Instytut Pamięci Narodowej. Książka zawiera nie tylko dokumentację fotograficzną, ale również ekspertyzy specjalistów, w tym naukowców, inżynierów oraz ekspertów wojskowych, którzy analizowali ruiny wspomnianych komór gazowych.

Autorzy zwracają również uwagę na to, że od dłuższego czasu różne instytucje państwowe i wpływowe osoby utrudniają działania społeczne, mające na celu upamiętnienie tych miejsc kaźni Polaków w czasie wojny, w tym także zbudowanych przez nazistów komór gazowych w Warszawie.