Nie mów nikomu

"Nie mów nikomu"<br> <br> Ta książka jest niewiarygodnie dobra. Po pierwsze, chcę powiedzieć, że zbyt długo unikałam jej przeczytania. Gdy w końcu miałam okazję spróbować, nie mogłam jej odłożyć, nawet przy natłoku obowiązków. "Nie mów nikomu" ma prostolinijną narrację. Gorąco wierzyliśmy w to, co autor próbował nam przekazać, lecz później zaczął ujawniać dowody, które sprawiały, że do samego końca wciąż na nowo rozważaliśmy nasze podejście. To właśnie czyni tę książkę tak wyjątkową dla mnie.<br> <br> "Lepiej kochać, a potem płakać. Następna bzdura. Wierzcie mi, wcale nie lepiej. Nie pokazujcie mi raju, żeby potem go spalić."<br> <br> Bardzo spodobał mi się styl pisania Harlana Cobena. Zaskakiwał mnie wieloma zwrotami akcji, a cała fabuła była dokładnie zaplanowana. W mojej opinii "Nie mów nikomu" jest najlepszą książką kryminalną, jaką czytałam od czasu, gdy pochłonęłam "Zanim zasnę" Watsona w 2014 roku. Coben skutecznie wbił mi do głowy emocje, które sprawiły, że w tym roku znów zapragnęłam czytać kryminały. I teraz jestem nieodwołalnie jego fanką!<br> <br> David Beck jest postacią wielowymiarową, mimo że przez kilka pierwszych rozdziałów przedstawiał się płytko. Odkąd jest świadomy, że jego żona wciąż żyje, książka nabiera najwyższego tempa. Moje podejrzenia współgrały z rozważaniami Becka i tak samo jak on pragnęłam poznać odpowiedzi na nurtujące pytania. Do tego stopnia, iż obiecywałam sobie jak najszybciej skończyć książkę. "Nie mów nikomu" ma również porywający nastrój i sceny akcji, nie musisz się więc martwić, że książka będzie cię nudzić. <br> <br> Po skończeniu "Nie mów nikomu" nie mogłam się powstrzymać przed podzieleniem się tym, jak niesamowita jest to książka. Harlen Coben będzie od teraz pierwszym autorem, o którym będę myślała na słowo "kryminał". Bez wahania przeczytam jego inne książki.

Historia zaczęła się całkiem nieźle. Około pierwszych 3/4 książki dostaje dużego plusa. Już pierwsze kilka stron było w stanie wessać mnie i zaciekawić historią tamtej nocy. Fabuła opowiada o pozostającym w żałobie Dr Becku, którego żona została brutalnie zamordowana 8 lat temu. Następujące po sobie tajemnicze zdarzenia sprawiają, że główny bohater zaczyna kwestionować wszystko, co wydarzyło tamtej pamiętnej nocy. <br> <br> Akcja toczy się szybko i jest bardzo wciągająca. Podobał mi się styl pisania, który jest bezpośredni i prosty. To zawsze bardzo dobry znak, jeśli czytelnik podczas większości lektury wciąż drapie się po głowie - co stało się tamtej nocy? Myślę, że problemem dla mnie było to, że moje oczekiwania były zbyt wysokie, więc ostatni akt był dla mnie zbytnio w stylu bollywoodu. Tak, autor wykonał kawał dobrej roboty, zgrabnie wiążąc wszystkie wątki. Tak, jest wiele zwrotów akcji ... zbyt wiele. Niemniej przy pierwszym zwrocie akcji szczęka opadła mi z wrażenia. Było trochę banalnych emocjonalnych dramatów, które niepotrzebnie przeciągały ostatnią część. Miałam też problem z zaakceptowaniem rozumowania autora, dlaczego sprawy potoczyły się tak, a nie inaczej. Nie wszystkie postacie zapadają w pamięć, ale większość z tych, które naprawdę miały znaczenie dla fabuły mogą pozostać z wami na dłużej.<br> <br> Krótko mówiąc, dobra lektura, która mogła być świetna. Moja pierwsza książka Harlana Cobena... Nie będzie moją ostatnią, choć mam wrażenie, że historia ta czytała się bardziej jak scenariusz filmowy. Obejrzenie filmu może być lepszą opcją. Polecam tę książkę dla każdego, kto lubi dobry kryminał z elementami dramatu oraz thrillera.

Historia zaczęła się całkiem nieźle. Około pierwszych 3/4 książki dostaje dużego plusa. Już pierwsze kilka stron było w stanie wessać mnie i zaciekawić historią tamtej nocy. Fabuła opowiada o pozostającym w żałobie Dr Becku, którego żona została brutalnie zamordowana 8 lat temu. Następujące po sobie tajemnicze zdarzenia sprawiają, że główny bohater zaczyna kwestionować wszystko, co wydarzyło tamtej pamiętnej nocy. <br> <br> Akcja toczy się szybko i jest bardzo wciągająca. Podobał mi się styl pisania, który jest bezpośredni i prosty. To zawsze bardzo dobry znak, jeśli czytelnik podczas większości lektury wciąż drapie się po głowie - co stało się tamtej nocy? Myślę, że problemem dla mnie było to, że moje oczekiwania były zbyt wysokie, więc ostatni akt był dla mnie zbytnio w stylu bollywoodu. Tak, autor wykonał kawał dobrej roboty, zgrabnie wiążąc wszystkie wątki. Tak, jest wiele zwrotów akcji ... zbyt wiele. Niemniej przy pierwszym zwrocie akcji szczęka opadła mi z wrażenia. Było trochę banalnych emocjonalnych dramatów, które niepotrzebnie przeciągały ostatnią część. Miałam też problem z zaakceptowaniem rozumowania autora, dlaczego sprawy potoczyły się tak, a nie inaczej. Nie wszystkie postacie zapadają w pamięć, ale większość z tych, które naprawdę miały znaczenie dla fabuły mogą pozostać z wami na dłużej.<br> <br> Krótko mówiąc, dobra lektura, która mogła być świetna. Moja pierwsza książka Harlana Cobena... Nie będzie moją ostatnią, choć mam wrażenie, że historia ta czytała się bardziej jak scenariusz filmowy. Obejrzenie filmu może być lepszą opcją. Polecam tę książkę dla każdego, kto lubi dobry kryminał z elementami dramatu oraz thrillera.

"Nie mów nikomu"<br> <br> Ta książka jest niewiarygodnie dobra. Po pierwsze, chcę powiedzieć, że zbyt długo unikałam jej przeczytania. Gdy w końcu miałam okazję spróbować, nie mogłam jej odłożyć, nawet przy natłoku obowiązków. "Nie mów nikomu" ma prostolinijną narrację. Gorąco wierzyliśmy w to, co autor próbował nam przekazać, lecz później zaczął ujawniać dowody, które sprawiały, że do samego końca wciąż na nowo rozważaliśmy nasze podejście. To właśnie czyni tę książkę tak wyjątkową dla mnie.<br> <br> "Lepiej kochać, a potem płakać. Następna bzdura. Wierzcie mi, wcale nie lepiej. Nie pokazujcie mi raju, żeby potem go spalić."<br> <br> Bardzo spodobał mi się styl pisania Harlana Cobena. Zaskakiwał mnie wieloma zwrotami akcji, a cała fabuła była dokładnie zaplanowana. W mojej opinii "Nie mów nikomu" jest najlepszą książką kryminalną, jaką czytałam od czasu, gdy pochłonęłam "Zanim zasnę" Watsona w 2014 roku. Coben skutecznie wbił mi do głowy emocje, które sprawiły, że w tym roku znów zapragnęłam czytać kryminały. I teraz jestem nieodwołalnie jego fanką!<br> <br> David Beck jest postacią wielowymiarową, mimo że przez kilka pierwszych rozdziałów przedstawiał się płytko. Odkąd jest świadomy, że jego żona wciąż żyje, książka nabiera najwyższego tempa. Moje podejrzenia współgrały z rozważaniami Becka i tak samo jak on pragnęłam poznać odpowiedzi na nurtujące pytania. Do tego stopnia, iż obiecywałam sobie jak najszybciej skończyć książkę. "Nie mów nikomu" ma również porywający nastrój i sceny akcji, nie musisz się więc martwić, że książka będzie cię nudzić. <br> <br> Po skończeniu "Nie mów nikomu" nie mogłam się powstrzymać przed podzieleniem się tym, jak niesamowita jest to książka. Harlen Coben będzie od teraz pierwszym autorem, o którym będę myślała na słowo "kryminał". Bez wahania przeczytam jego inne książki.