Nie jesteś sam

"Cza­sem los nas do­świad­cza i na­tu­ral­nym jest, że po­ja­wia się roz­pacz. Jed­nak trze­ba pa­mię­tać, że rany się goją, te na du­szy rów­nież, i kie­dyś znów po­czuje się na­dzie­ję, ra­dość, a w końcu i szczę­ście. Można być szczę­śli­wym po­mimo wszyst­ko i wbrew wszyst­kiemu, po­nie­waż siła, jaką czło­wiek ma w so­bie, jest nie­skoń­cze­nie wiel­ka".<br> <br> Wszelkiego rodzaju traumy to konsekwencje obciążających psychikę wydarzeń. Często odbierają życiu kolory i utrudniają odczuwanie głębi relacji i czerpania radości <br> z codzienności. Autorka kolejny raz zrzuca na czytelnika emocjonalną bombę. Podjęte tutaj tematy powalają na kolana wywołując szok i niedowierzanie . Bo przecież wychodzimy z założenia ,że matka musi kochać swoje dziecko i dbać o jego bezpieczeństwo ,a relacje pomiędzy rodziną powinny wyglądać inaczej .<br> <br> "Cza­sem mu­simy po­świę­cić coś w imię cze­goś in­nego, być może waż­niej­szego, przy­naj­mniej w na­szym mnie­ma­niu".<br> <br> Śmierć mamy Marka i Konrada burzy spokój rodziny. Ojciec żeni się z młodszą kobietą,która na początku stara się być dobrą"macochą ". Kiedy kobieta zachodzi w ciążę pokazuje swoje prawdziwe oblicze. Tylko w obecności męża potrafi grać zupełnie inną osobę .Narodziny córeczki Julii nie zmieniają Elizy,zdecydowanie jest jeszcze gorzej. Starszy z braci Marek nawiązuje z siostrą niezwykłą więź ,często zastępując jej matkę i ojca pomimo tego ,że są obok. Konrad zamknięty w świecie gier i skrywający straszną tajemnicę ma wszystko gdzieś. Marek tak naprawdę jest zostawiony sam sobie,bo nawet ojciec nie wierzy w jego słowa ,kiedy ten opowiada jaka naprawdę jest macocha Eliza. Natomiast sytuacja dziewczynki z każdym dniem staje się coraz bardziej mroczna i bolesna.<br> Czy Marek dowiedzie prawdy ? Co takiego skrywa Konrad i co wydarzy się kiedy prawda wyjdzie na jaw? Czy decyzję podjęte przez członków rodziny mogły być inne? Jak główny bohater poradzi sobie z poczuciem winy ? Czy jest szansa na szczęśliwe zakończenie?<br> <br> "Czu­łem się jak wię­zień wła­snego umy­słu, w któ­rym ist­niały tylko roz­pacz, po­czu­cie winy i wście­kłość".<br> <br> Często nie mamy wpływu na pewne wydarzenia pomimo tego ,że walczyliśmy. Czasami nie można nic zrobić dopóki nie dojdzie do tragedii. Wtedy właśnie dopada nas poczucie winy.<br> <br> Autorka poprowadziła fabułę w taki sposób ,że ja jako czytelnik dosłownie zbierałam szczękę z podłogi . Najgorsze jest to,że takie sytuacje dzieją się wokół nas . Ta historia jest przepełniona bólem ,ale też daje nadzieję . Wszystko w życiu dzieje się po coś . Nie zdajemy sobie w chwili tragedii i potyczek sprawy, że te gorsze momenty są po to, żeby nas wzmocnić .Dodatkowo stawia na naszej drodze osoby ,które pomogą nam wszystko przezwyciężyć i pokażą ,że jeszcze można być szczęśliwym.<br> <br> Gorąco polecam Wam tą historię. Autorka zaskoczy Was fabułą i doprowadzi do szoku. Ja osobiście polecam i mam nadzieję ,że książka będzie dla Was pomocna w obserwacji zachowań i Waszego otoczenia. Może dzięki niej uda się Wam komuś pomóc.