Najnowsze dzieje języka polskiego

Książka Stanisława Dubisza dzieli się na dwie główne części, z których pierwsza analizuje rozwój języka polskiego w obrębie krajowej wspólnoty komunikacyjnej, a druga bada jego ewolucję w kontekście społeczności polonijnych za granicą. Autor nie tylko opisuje zmiany, które zaszły w języku polskim w Polsce, ale także wnikliwie przedstawia sytuację języka w polskich środowiskach za granicą, zarówno w społecznościach autochtonicznych, jak i polonijnych.

W efekcie, czytelnik otrzymuje kompleksowy obraz transformacji, jakie przeszedł język polski—zarówno w jego ogólnej formie, jak i w jego wariantach używanych na świecie. Publikacja ta szczegółowo omawia także ewolucję metod badawczych w dziedzinie językoznawstwa polonistycznego. Zadanie to mógł podjąć jedynie ekspert z wieloletnim doświadczeniem, który ma na swoim koncie liczne oryginalne opracowania dotyczące tych kwestii, łącząc wiedzę historyczną z badaniami współczesnymi.

Dubisz starannie dobiera zagadnienia badawcze, wypełniając niszę naukową, która do tej pory była jedynie fragmentarycznie poruszana w pojedynczych artykułach. Ten imponujący tom nie jest konwencjonalnym podręcznikiem języka polskiego minionego stulecia. To ambitne, pełne pasji kompendium, które integruje diachronię z dialektologią, synchronię z gramatyką tradycyjną, a także stylistykę z językoznawstwem oraz naukami o literaturze i historii. Jest to wyjątkowa lektura dla wszystkich zainteresowanych odkrywaniem związków języka z różnorodnymi czynnikami, zarówno wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi.

Dzięki tej książce, autor pragnie poszerzyć naszą wiedzę o historii języka polskiego oraz polskiej wspólnoty komunikacyjnej w ostatnim stuleciu, a także zwiększyć zainteresowanie współczesną historią polszczyzny.