Pieśń Susannah. Mroczna Wieża. Tom 6

"Wilki z Calla "zostały pokonane, ale ka-tet stoi w obliczu kolejnej katastrofy. Ciało Susannah Dean zostało uzurpowane przez demona o imieniu Mia, który chce wykorzystać postać Susannah do spłodzenia demonicznego dziecka. Kradnąc Czarną Trzynastkę, Mia przenosi się przez do Nowego Jorku w 1999 roku, gdzie planuje urodzić swojego potomka - dziecko zrodzone z dwóch matek i dwóch ojców, które wyrośnie na nemezis Rolanda. Z pomocą podróżującej w czasie Manni, Roland i Eddie zamierzają śledzić Susannah, podczas gdy ojciec Callahan i Jake odnajdą Calvina Towera, właściciela pustej działki, na której rośnie magiczna róża: róża, którą trzeba za wszelką cenę ocalić. Ale mimo intencji naszego ka-tetu, ka ma swoje własne plany. Jake, Callahan i jego kompan włóczęga zostają przetransportowani do Nowego Jorku, by śledzić Susannah, podczas gdy Eddie i Roland trafiają do East Stoneham w stanie Maine, gdzie wita ich stary wróg Eddiego, gangster Balazar. Roland i Eddie muszą stawić czoła nie tylko pociskom. Wkrótce spotkają swojego stwórcę w postaci młodego pisarza Stephena Kinga. <br> <br> Nie lubię wypełniaczy. Ostatnie dwie książki wydawały się być tego bliskie, ale "Pieśń Susannah" zawiera wszystkie ważne wątki i żaden z nich nie może być uznany za nieistotny. Wydarzyło się naprawdę wiele i większość z nich miała miejsce w "naszym wymiarze". Po raz kolejny dochodzi do epickiej strzelaniny między Rolandem i Eddiem a "starymi wrogami".Jest też część Callahan/Jake/Oy, ale nie jest ona aż tak długa. Tytuł książki jasno wskazuje, że będzie się ona koncentrować na Susannah. Ten wątek Mia/Susannah jest dziwny i w pewnym momencie trochę pokręcony. Przypomniało mi to "Łowcę snów". Bardzo podobają mi się nawiązania do innych powieści Kinga i dość ryzykowne łamanie czwartej ściany, które moim zdaniem zdecydowanie się opłaciło. Jest to kluczowy aspekt, który nie tylko zawiązał wszelkie wątki, ale również połączył wszystkie poprzednie zadania tych postaci i ich historie. Jedyny zarzut, jaki mam do tej książki, to decyzja o zakończeniu jej na kolejnym cliffhangerze.<br> <br> Jestem podekscytowana kontynuacją serii "Mroczna Wieża" i spodziewam się, że nie będę zawiedziona.

"Pieśń Susannah" zaczyna się zaraz po zaskakującym zakończeniu "Wilków z Calla". Tytułowa bohaterka próbuje przeciwstawić się rywalce, która zawładnęła jej ciałem i pragnie za jej sprawą urodzić Mordreda, który raczej nie będzie zbyt pozytywną postacią... Roland i Eddie kupują nieruchomość z niezwykłą różą i... spotykają się z samym Stephenem Kingiem, który przerwał pisanie "Mrocznej Wieży". Natomaist Jake i Pere Callahan, korzystając z Jaskini Przejścia, wyruszają odnaleźć Susan i Czarną Trzynastkę. "Pieśń Susannah" jest moim zdaniem jedną z najlepszych części serii Mroczna Wieża. Ma szybką, pełną napięcia akcję i fantastyczny, ubóstwiany przeze mnie styl Stephena Kinga. Nieszablonowość i kolejne wizje świata sprawiały, że raz po raz na mojej twarzy malowało się zaskoczenie. Zastanawiam się, co musiał brać Stephen King, żeby jego kreatywność sięgała takiego poziomu xD <br> <br> "Wiecie - powiedział King - ja kiepsko opowiadam. Może i dziwnie to brzmi, ale pewnie dlatego zapisuję moje opowieści" - Stephen King o Stephenie Kingu<br> <br> Smutno się robi na myśl, że została mi już tylko jedna część do końca serii.

Bardzo mi się podobało!<br> Zdecydowanie było kilka fragmentów, które nie miały odpowiedniego tempa, ale "Pieśń Susannah" ma przede wszystkim takie rzeczy jak:<br> - historię silnej kobiety (lub kobiet, można powiedzieć) walczącej,<br> - łamanie czwartej ściany, wspaniały element tej książki<br> - odniesienia do innych prac Kinga, udział Kinga jak pisarza "Mrocznej Wieży" w samej sadze "Mroczna Wieża" :D<br> <br> Wreszcie, "Pieśń Susannah" odznacza się nieco innym stylem, wkomponowując w historię więcej magii przy obecności krwawych elementów rodem z horrorów. "Mroczna Wieża" to seria, która staje się lepsza tylko wtedy, gdy ogarniasz ten ogrom szczegółów, które łączą poszczególne historie i dodajesz do tego myśl, że Stephen King włożył w tę serię niemal całe dorosłe życie. Co mam przez to na myśli? Cóż, jak sam przyznaje, jest to jego zapierająca dech w piersiach, kradnąca duszę epopeja, która łączy w sobie większość jego oddzielnych powieści i opowiadań i daje nam całą kosmologię zawiniętą w niesamowicie ciasną historię, która nie tylko ma wszelkie wyobrażenie o standardowych gatunkach, ale rozkoszuje się łamaniem każdego gatunku. Innymi słowy: jest to historia mistrza opowiadania. Niewielu pisarzom mogłoby ujść na sucho opublikowanie tego, lub ujście tego wszystkiego, co jemu uchodzi na sucho.<br> <br> "Dołącz do poszukiwań Mrocznej Wieży" - ale lepiej zacznijcie od pierwszej części, bo zbyt wiele by was ominęło!

Na pierwszy rzut oka byłam trochę zawiedziona, że "Pieśń Susannah" jest o wiele krótsza niż poprzednie części, szczególnie biorąc pod uwagę, że jest to przedostatnia książka z serii Mroczna Wieża. Jednakże, długość nie równała się brakowi odpowiedniej fabuły. Pomimo szybszego czytania, książka była gęsto wypełniona akcją i ekscytującymi wydarzeniami, tak jak dłuższa książka, ale bez żadnych przeciągających się przejść lub powolnego budowania. Nie znaczy to, że brakowało w niej szczegółów, bo Stephen King jest z pewnością jednym z najbardziej opisowych gawędziarzy - ale bardziej, że było mniej momentów "spokoju przed burzą" pomiędzy ekscytującymi częściami. "Pieśń Susannah" nie przeciąga czytelnika do ostatniego rozdziału opowieści o Rolandzie i jego ka-tet, ona popycha go do przodu, tak jak sami bohaterowie są popychani w kierunku nieuchronnego końca ich podróży. <br> "(...) skąd mamy wiedzieć, że nie jesteśmy bohaterami dzieła jakiegoś pisarza, przelotną myślą kogoś nudzącego się w autobusie albo źdźbłem w oku Boga, źdźbłem, od którego w tym oku pojawiły się łzy?"

"Wilki z Calla "zostały pokonane, ale ka-tet stoi w obliczu kolejnej katastrofy. Ciało Susannah Dean zostało uzurpowane przez demona o imieniu Mia, który chce wykorzystać postać Susannah do spłodzenia demonicznego dziecka. Kradnąc Czarną Trzynastkę, Mia przenosi się przez do Nowego Jorku w 1999 roku, gdzie planuje urodzić swojego potomka - dziecko zrodzone z dwóch matek i dwóch ojców, które wyrośnie na nemezis Rolanda. Z pomocą podróżującej w czasie Manni, Roland i Eddie zamierzają śledzić Susannah, podczas gdy ojciec Callahan i Jake odnajdą Calvina Towera, właściciela pustej działki, na której rośnie magiczna róża: róża, którą trzeba za wszelką cenę ocalić. Ale mimo intencji naszego ka-tetu, ka ma swoje własne plany. Jake, Callahan i jego kompan włóczęga zostają przetransportowani do Nowego Jorku, by śledzić Susannah, podczas gdy Eddie i Roland trafiają do East Stoneham w stanie Maine, gdzie wita ich stary wróg Eddiego, gangster Balazar. Roland i Eddie muszą stawić czoła nie tylko pociskom. Wkrótce spotkają swojego stwórcę w postaci młodego pisarza Stephena Kinga. <br> <br> Nie lubię wypełniaczy. Ostatnie dwie książki wydawały się być tego bliskie, ale "Pieśń Susannah" zawiera wszystkie ważne wątki i żaden z nich nie może być uznany za nieistotny. Wydarzyło się naprawdę wiele i większość z nich miała miejsce w "naszym wymiarze". Po raz kolejny dochodzi do epickiej strzelaniny między Rolandem i Eddiem a "starymi wrogami".Jest też część Callahan/Jake/Oy, ale nie jest ona aż tak długa. Tytuł książki jasno wskazuje, że będzie się ona koncentrować na Susannah. Ten wątek Mia/Susannah jest dziwny i w pewnym momencie trochę pokręcony. Przypomniało mi to "Łowcę snów". Bardzo podobają mi się nawiązania do innych powieści Kinga i dość ryzykowne łamanie czwartej ściany, które moim zdaniem zdecydowanie się opłaciło. Jest to kluczowy aspekt, który nie tylko zawiązał wszelkie wątki, ale również połączył wszystkie poprzednie zadania tych postaci i ich historie. Jedyny zarzut, jaki mam do tej książki, to decyzja o zakończeniu jej na kolejnym cliffhangerze.<br> <br> Jestem podekscytowana kontynuacją serii "Mroczna Wieża" i spodziewam się, że nie będę zawiedziona.