Między fizyką a filozofią. Filozofia przyrody i filozofia fizyki w pismach Mariana Smoluchowskiego

Marian Smoluchowski jest jednym z najwybitniejszych polskich naukowców, często przywoływanym w międzynarodowych badaniach. Według Web of Science, jego prace były cytowane łącznie 7235 razy między 1894 a 2014 rokiem, co stawia go przed Maria Curie-Skłodowską, której prace w tym okresie cytowano 1582 razy. Smoluchowski zasłynął szczególnie w dziedzinie teorii procesów stochastycznych. Jego równanie ciągłości stało się fundamentem w opisach zjawisk takich jak sedymentacja i koagulacja. Badania nad ruchami Browna odegrały kluczową rolę w potwierdzeniu teorii atomistycznej fizyki, a ich praktyczne zastosowanie przyczyniło się do przyznania Richardowi Zsigmondy’emu, Jeanowi Perrinowi i Theodorowi Svedbergowi nagród Nobla w latach 1925-1926.

Ta książka dogłębnie analizuje, jaki wpływ Smoluchowski wywarł na naukę i filozofię, zwłaszcza w aspekcie filozofii przyrody. Wprowadził rachunek prawdopodobieństwa do fizyki, badając przyczynowość i przypadek. Jego prace dotyczące kryterium użyteczności analizują, jak rozwija się nauka i weryfikowane są hipotezy, ukazując uniwersalność użyteczności we wszystkich aspektach ludzkiego życia i interakcji z przyrodą.

Autor książki, Jan Grzanka, to doktor nauk filozoficznych z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Jest absolwentem Wydziału Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej oraz filozofii na Uniwersytecie Gdańskim. Ukończył również Studia Podyplomowe w Szkole Filozofii Tadeusza Gadacza Collegium Civitas. Aktywnie działa w Pomorskim Towarzystwie Filozoficzno-Teologicznym, Polskim Towarzystwie Filozoficznym, gdzie pełni funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego oraz pełni rolę redaktora naczelnego Universitas Gedanensis.