Lala

Jest rok 1919, a w Kielcach na świat przychodzi dziewczynka. Rodzina, choć pełna czułości, przez pięć lat nie potrafi się zdecydować na imię dla niej, nazywając ją „Lalka”, „Laleczka” czy „Lalunia”. Ostatecznie rodzice nadają jej imię, lecz bohaterka pozostaje na zawsze Lalą. W książce Jacka Dehnela jej imię staje się symbolem kilku różnych aspektów życia. Z jednej strony nawiązuje do miłości, którą była otoczona przez bliskich, z drugiej staje się metaforą jej starczej niemocy i powolnego pogrążania się w letargu, co budzi emocje aż do ostatniej części powieści. "Lala" jest historią, która balansuje pomiędzy rodziną sagą, biografią, opowieścią o dorastaniu oraz wywiadem-rzeką, ukazując życie kobiety, która posiadając więcej rozumu niż szczęścia, przetrwała burzliwe czasy XX wieku w Europie. Śledzimy jej losy z perspektywy wnuka, który wkracza w dorosłość, co nadaje opowieści wyjątkowego uroku i głębi. Dzięki swojemu intelektowi i odrobinie szczęścia, bohaterce udaje się przetrwać to najbardziej niespokojne stulecie, co stanowi esencję tej poruszającej historii.