Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Złota księga nalewek
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Tworzenie nalewki to prawdziwa sztuka, której sekretów większość z nas chciałaby poznać. W "Złotej księdze nalewek" znajdziecie przepisy, które łączą w sobie piękno arcydzieł malarstwa z kulinarną kreatywnością, inspirując wszystkich miłośników tego rzemiosła. Historia nalewek sięga starożytności, kiedy to Hipokrates z wyspy Kos stworzył pierwszą taką miksturę, łącząc aromatyczne wino z cynamonem i miodem. Ten eliksir, znany jako hipokras, miał właściwości rozgrzewające, dezynfekujące i lecznicze. W czasach renesansu, apteki oferowały "Hipokratesa dla ludzi starych, zadumałych a flegmistych", który zyskał znaczną popularność. W I wieku naszej ery, Pedanios Dioskorides, grecki lekarz na dworze rzymskich cesarzy i autor "O środkach leczniczych ksiąg pięcioro", podkreślał w jednej z części swojego dzieła znaczenie win. Pisał, że wina niezmieszane i proste są łatwo przyswajalne, pobudzają apetyt, są dobre dla żołądka i mają właściwości odżywcze. Umiarkowane ilości były skuteczne w przypadku zatruć, przy ukąszeniach jadowitych węży, a także pomagały na wzdęcia, czkawkę i biegunkę.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Tworzenie nalewki to prawdziwa sztuka, której sekretów większość z nas chciałaby poznać. W "Złotej księdze nalewek" znajdziecie przepisy, które łączą w sobie piękno arcydzieł malarstwa z kulinarną kreatywnością, inspirując wszystkich miłośników tego rzemiosła. Historia nalewek sięga starożytności, kiedy to Hipokrates z wyspy Kos stworzył pierwszą taką miksturę, łącząc aromatyczne wino z cynamonem i miodem. Ten eliksir, znany jako hipokras, miał właściwości rozgrzewające, dezynfekujące i lecznicze. W czasach renesansu, apteki oferowały "Hipokratesa dla ludzi starych, zadumałych a flegmistych", który zyskał znaczną popularność. W I wieku naszej ery, Pedanios Dioskorides, grecki lekarz na dworze rzymskich cesarzy i autor "O środkach leczniczych ksiąg pięcioro", podkreślał w jednej z części swojego dzieła znaczenie win. Pisał, że wina niezmieszane i proste są łatwo przyswajalne, pobudzają apetyt, są dobre dla żołądka i mają właściwości odżywcze. Umiarkowane ilości były skuteczne w przypadku zatruć, przy ukąszeniach jadowitych węży, a także pomagały na wzdęcia, czkawkę i biegunkę.
