Sława i fortuna. Listy Stanisława Lema do Michaela Kandla 1972-1987

Korespondencja między Stanisławem Lemem a jego tłumaczem, Michaelem Kandlem, to fascynujący wgląd w świat literatury i sztuki przekładu. Listy, które wymieniali od 13 stycznia 1972 do 15 stycznia 1987, stanowią największy zbiór tego typu dokumentów, jakie wyszły spod pióra Lema. W swoich pismach do Kandela, Lem, który cenił go jako swojego najznamienitszego tłumacza, omawiał swoje plany zdobywania amerykańskiego rynku wydawniczego. Krytykował również lokalnych wydawców, krytyków oraz czytelników, którzy byli przyzwyczajeni do typowego science fiction. Listy te, będące pełne analiz politycznych i literackich, odsłaniały również tajniki jego twórczości oraz plany dotyczące obecności w kulturze.

Jednakże intensywność tej wymiany utrzymała się jedynie do połowy 1980 roku, kiedy to Kandel, zachęcony sukcesem tłumaczeń, postanowił napisać własną powieść zatytułowaną "The Sleeping Beauty". Wysłał do Lema kilka fragmentów swojej pracy, czego efekt był dość nieoczekiwany. Lem, w swojej krytycznej analizie, nie szczędził słów, sugerując, że jego uwagi mają na celu pomoc młodszemu koledze w rozwoju literackim. Mimo że miały one być konstruktywne, doprowadziły do znacznego ochłodzenia stosunków między nimi. Od tego momentu ich korespondencja została ograniczona do kilku listów w ciągu następnych sześciu i pół roku, a z czasem całkowicie ustała.