Czerwona księżniczka

W 1907 roku, gdy hrabianka Sophy z Bobrinskich i książę Piotr Dołgoruki z radością powitali na świecie swoje pierwsze dziecko, córeczkę Sofkę, wydawało się, że jej przyszłość będzie promienna. Dziewczynka, pochodząca z arystokratycznych rodów i związana rodzinnie z samym carem oraz jego bliskimi, miała do swojej dyspozycji ogromne majątki i nieprzebrane bogactwa, które zapewniały jej wszystko, czego mogłaby potrzebować. Jednak los zaplanował dla niej zupełnie inną ścieżkę. Zawirowania historyczne zmusiły ją do opuszczenia luksusowego życia w Rosji i spędzenia większej części swego życia w zachodniej Europie, w warunkach zupełnie odmiennych od tych, do których przywykła w dzieciństwie.

Prawie wiek później, jej wnuczka, również imieniem Sofka Zinovieff, podejmuje emocjonującą podróż w przeszłość. Wyposażona w dokumenty i wspomnienia swojej niezwykłej babki, zapragnęła odkryć prawdę o jej życiu. Słynnym impulsem do tej wyprawy stał się dziennik, który babka Sofka napisała na emigracji, a który wnuczka otrzymała w dniu swoich szesnastych urodzin. Efektem tego rodzinnego „śledztwa” stała się książka, obrazująca życie kobiety, która będąc osobą pełną dumy i słabości, zdolną do romantycznych uniesień, a zarazem poddającą się bardziej prymitywnym żądzom, odważnie kroczyła własną ścieżką, nie bacząc na osądy innych. Sofka, mimo swojego arystokratycznego pochodzenia, nie wahała się sięgnąć po alkohol czy oddać się zabawie; zaskoczyła też wielu, wstępując do partii komunistycznej i porzucając dzieci dla ukochanego mężczyzny.

Przemyślana narracja Sofki Zinovieff przedstawia złożoność rewolucji 1917 roku, a także skomplikowaną panoramę losów tych, którzy znaleźli się po obu stronach rewolucyjnych wydarzeń. To opowieść nie tylko o jednej odważnej kobiecie, ale i o całym pokoleniu, które musiało odnaleźć swoją tożsamość w chaotycznych, zmiennych czasach.