Książka moich wspomnień

Jarosław Iwaszkiewicz w swojej książce oferuje czytelnikom zbiór wspomnień, które zachwycają lekkością narracji, ale potrafią również wzruszyć głębią emocji. Ryszard Matuszewski w „Nowej Kulturze” podkreśla, że autor z mistrzostwem łączy różnorodne nastroje, tworząc barwne obrazy miejsc, relacji i środowisk, które miały istotny wpływ na jego życie. W te osobiste relacje wpisana jest refleksja nad istotą życia — jego pięknem i ulotnością, radościami oraz cierpieniami. Historie i losy, które Iwaszkiewicz wskrzesza na kartach książki, są pełne dramatycznego napięcia, co nadaje im charakter autonomicznych opowieści, jak zauważa A. Hamerliński w „Tygodniku Kulturalnym”.

Wspomnienia te obejmują okres dzieciństwa i młodości spędzone w Ukrainie, czas wojennej zawieruchy, moment odzyskiwania niepodległości oraz doświadczenia z życia artystycznego epoki międzywojennej. Czytelnik spotka tu wyjątkowe postacie, takie jak Karol Szymanowski, Julian Tuwim, Jan Lechoń i Leopold Staff. Dla miłośników twórczości Iwaszkiewicza to szansa na odkrycie kulis powstawania jego dzieł i źródeł inspiracji dla jego literackich bohaterów. Autor ukazuje się jako przenikliwy obserwator rzeczywistości, z poczuciem dystansu do samego siebie, co umożliwia mu szczere ukazanie własnych słabości i ambicji.