Krótki życiorys pewnego żołnierza z wojny europejskiej

Pamiętnik Karola Omyły to jedno z najbardziej poruszających świadectw czasów I wojny światowej w polskiej literaturze. Jest to unikalne dzieło, które nie tylko relacjonuje życie żołnierza, ale także przynosi głębsze zrozumienie rzeczywistości tamtych dni. Karol Omyła, wywodzący się z małej wioski Soblówka na Żywiecczyźnie, był nie tylko uczestnikiem tych wydarzeń, ale także ich wnikliwym kronikarzem. Jego pamiętnik, zawierający wspomnienia z lat 1907–1918, powstał w 1927 roku, kiedy autor miał 36 lat. Mimo upływu czasu Omyła zdołał z niezwykłą precyzją oddać dramat życia na froncie, w tym szczegóły bitew pod Gorlicami, Przemyślem, Brześciem i nad Piawą we Włoszech.

Wspomnienia Omyły nie ograniczają się jednak jedynie do wojennych zmagań. Autor przedstawia również osobiste przeżycia, takie jak relacje z rodziną, dzieciństwo, młodzieńcze miłości oraz trudności w relacjach z ojcem i żoną. Te elementy tworzą obraz wiejskiego życia w pierwszej połowie XX wieku. Omyła, mimo iż wywodził się z chłopstwa, wykazał się imponującymi umiejętnościami literackimi i zdolnością refleksji filozoficznych.

Dzięki specyficznej perspektywie szeregowca i podoficera, pamiętnik Omyły umożliwia czytelnikowi wgląd w codzienne realia wojny z zupełnie innej perspektywy niż te znane z opowieści generałów czy polityków. Jego dzieło, uważane za „literaturę źródeł”, wyróżnia się autentycznością i szczerością, oferując unikalną możliwość obcowania z niezwykle bogatym tekstem o dużej wartości historycznej. Andrzej Chwalba podkreśla, że formą i treścią wspomnienia Omyły są niepowtarzalnym elementem polskiej literatury.