Jedyna szansa

Harlan Coben jest mistrzem w tworzeniu niezmiernie wciągających, trzymających w napięciu i szybko czytających się powieści, co w dużej mierze zawdzięcza swojemu zwięzłemu, skrótowemu stylowi pisania oraz wyrazistym, naturalnym dialogom - to wszystko w przeciwieństwie do autorów, którzy używają długich akapitów z błyskotliwie sformułowanymi opisami. Jest również mistrzem w stopniowym odkrywaniu wydarzeń, tak aby jednocześnie nie być w tym zbyt wolnym i nie zanudzić czytelników, a z drugiej strony zbyt szybkim i nie zepsuć im zabawy.

Książka opowiada o chirurgu plastycznym, który po kilkunastu dniach śpiączki budzi się w szpitalu i dowiaduje się, że został prawie zamordowany, jego żona nie żyje, a córka przepadła bez śladu. Pojawia się wiadomość z żądaniem okupu, lecz przez kontakty z policją, dziecko nie wraca do ojca. Gdy pojawia się drugie żądanie, chirurg postanawia działać na własną rękę, tym bardziej, że porywacze piszą, iż to ostatnia, jedyna szansa. Co ciekawe, w pewnym momencie policja staje się wrogiem.
Przede wszystkim, ta książka każe się dla ciebie absolutnie chwytająca za serce, jeżeli masz dzieci. Pamiętacie zapewne, jakie były wasze dzieci w wieku 6 miesięcy. Wyobraźcie sobie, że budzicie się w szpitalu, a ktoś mówi wam, że wasz 6-miesięczne dziecko zniknęło bez śladu.

W "Jedynej szansie" nie zobaczycie wielu super bohaterów, policjantów z powodzeniem pokonujących pół tuzina napastników i wychodzących z tego bez szwanku czy złoczyńców z super mocami. Zamiast tego dostajemy zwykłych ludzi, którzy robią niezwykłe rzeczy z dobrych lub złych powodów.

"Jedyna szansa" to wielka historia z ogromną listą małych szczególików, które koniec końców wszystkie do siebie pasują. Przyjemność, jaką czerpałam z czytania tak skomplikowanej fabuły, była ogromna. Harlan jest autorem na szczycie swojego gatunku. Jeśli chcesz komuś podarować książkę, aby zainteresować go czytaniem książek jako hobby, to ta książka jest idealna.

Ponadto, książka podobała mi się z powodu utrzymującego się stale napięcia przez całą historię. Wprost jak u mojego ulubionego autora - Stephena Kinga. Coben szybko sprawia, że zaczyna nam zależeć na głównym bohaterze i jego sukcesie w walce o odzyskanie córeczki. Kilka ciekawych czarnych charakterów, wiarygodnych w swoim postępowaniu, tylko potęguje to podejście.

Idealny przykład gatunku. Coben w najlepszej wersji.

Harlan Coben jest mistrzem w tworzeniu niezmiernie wciągających, trzymających w napięciu i szybko czytających się powieści, co w dużej mierze zawdzięcza swojemu zwięzłemu, skrótowemu stylowi pisania oraz wyrazistym, naturalnym dialogom - to wszystko w przeciwieństwie do autorów, którzy używają długich akapitów z błyskotliwie sformułowanymi opisami. Jest również mistrzem w stopniowym odkrywaniu wydarzeń, tak aby jednocześnie nie być w tym zbyt wolnym i nie zanudzić czytelników, a z drugiej strony zbyt szybkim i nie zepsuć im zabawy.

Książka opowiada o chirurgu plastycznym, który po kilkunastu dniach śpiączki budzi się w szpitalu i dowiaduje się, że został prawie zamordowany, jego żona nie żyje, a córka przepadła bez śladu. Pojawia się wiadomość z żądaniem okupu, lecz przez kontakty z policją, dziecko nie wraca do ojca. Gdy pojawia się drugie żądanie, chirurg postanawia działać na własną rękę, tym bardziej, że porywacze piszą, iż to ostatnia, jedyna szansa. Co ciekawe, w pewnym momencie policja staje się wrogiem.
Przede wszystkim, ta książka każe się dla ciebie absolutnie chwytająca za serce, jeżeli masz dzieci. Pamiętacie zapewne, jakie były wasze dzieci w wieku 6 miesięcy. Wyobraźcie sobie, że budzicie się w szpitalu, a ktoś mówi wam, że wasz 6-miesięczne dziecko zniknęło bez śladu.

W "Jedynej szansie" nie zobaczycie wielu super bohaterów, policjantów z powodzeniem pokonujących pół tuzina napastników i wychodzących z tego bez szwanku czy złoczyńców z super mocami. Zamiast tego dostajemy zwykłych ludzi, którzy robią niezwykłe rzeczy z dobrych lub złych powodów.

"Jedyna szansa" to wielka historia z ogromną listą małych szczególików, które koniec końców wszystkie do siebie pasują. Przyjemność, jaką czerpałam z czytania tak skomplikowanej fabuły, była ogromna. Harlan jest autorem na szczycie swojego gatunku. Jeśli chcesz komuś podarować książkę, aby zainteresować go czytaniem książek jako hobby, to ta książka jest idealna.

Ponadto, książka podobała mi się z powodu utrzymującego się stale napięcia przez całą historię. Wprost jak u mojego ulubionego autora - Stephena Kinga. Coben szybko sprawia, że zaczyna nam zależeć na głównym bohaterze i jego sukcesie w walce o odzyskanie córeczki. Kilka ciekawych czarnych charakterów, wiarygodnych w swoim postępowaniu, tylko potęguje to podejście.

Idealny przykład gatunku. Coben w najlepszej wersji.

"Jedyna szansa" okazała się być dokładnie taka jak oczekiwałam. Szybkie tempo, ciągłe pytania o to, co może zdarzyć się dalej i napięcie. Jest to moja trzecia książka tego autora i choć nie oceniam jej tak wysoko jak "Tylko nie mów nikomu", to bardzo mi się podobała.

W historii, którą opowiada książka, doktor Seidman budzi się ze śpiączki i uświadamia sobie, że stracił swoją rodzinę - jego żona zginęła, a kilkumiesięczna córka przepadła bez śladu. Najgorsze w tym wszystkim wydaje się, to, że wszystkie wspomnienia Seidmana z tego okropnego dnia wydają się niejasne i mało wiarygodne. Pytanie jakie zadaje sobie Seidman, to kto chciałby śmierci Marca i zniszczenia jego rodziny? Drugie, oczywiste pytanie, dotyczy losów niemowlęcej córeczki. Sprawy nabierają tempa, gdy Marc Seidman dowiaduje się, że porywacze dają mu szansę odzyskania córki. Gdy jesteś rodzicem i słyszysz, że istnieje cień szansy, to wydaje mi się, że podświadomie musisz myśleć, że to się nie może nie udać.

Tak autor tworzy bardzo interesujący i emocjonalny pościg ojca za odzyskaniem córki. Droga, którą przebędzie Seidman przyniesie mu odkrycie wielu tajemnic, które pozornie nieistotne, koniec końców przyczynią się do znalezienia sedna sprawy. Od pewnego momentu, akcja powieści gna do przodu jak szalona. Za każdym razem, gdy sądziłam, że znajduje w porwaniu jakiś sens, autor dawał mi prztyczka w nos. Rozwiązanie totalnie mnie zszokowało. Styl pisania podobał mi się tak samo ja we wcześniejszych przeczytanych przeze mnie książek Cobena. Podobnie opisywanie postaci oraz dynamiczne dialogi.

"Jedyna szansa" prócz rozrywkowych elementów każe się też pochylić nad tym co tak naprawdę wiemy o naszych najbliższych. Po przeczytaniu prawdopodobnie zastanowicie się, czy wasza przeszłość wam nie zagraża. Czy wasza przeszłość może kiedyś powrócić.

Kiedy czytasz książki tego autora, to wyjątkowo łatwo przychodzi Ci powiedzieć "jeszcze jeden" w momencie zakończenia rozdziału. Tak, w przypadku powieści Cobena trzeba mieć silną wolę, aby móc powiedzieć dość.

Kto nie czytał albo chociaż nie słyszał o Harlanie Cobenie? Bez wątpienia to jeden z najbardziej znanych obecnie pisarzy. Pewne jest, że jeżeli jeszcze nie czytaliście żadnej książki Cobena, to musicie to zmienić. Ja musze się przyznać. Pokochałam jego książki!

Ale to była świetna książka! Jest to pierwsza książka Harlana Cobena, którą przeczytałam, ale z pewnością nie będzie to ostatnia. „Jedyna szansa” to naprawdę fantastyczna lektura! Uwielbiam, kiedy przez całą książkę muszę się wiele zastanawiać aby rozgryźć pewne rzeczy, a jednocześnie nie do końca wszystko jest tak jak wydaje się z początku. Świetna tajemnica i niesamowite zakończenie.

Dr Marc Seidman, chirurg plastyczny, zostaje dwukrotnie postrzelony i pozostawiony losowi w kałuży krwi. Przeżywa, ale jego żona Monica zostaje zabita, a ich malutka córeczka Tara zostaje porwana.

Mężczyzna pogrąża się w rozpaczy, lecz wkrótce otrzymuje list z żądaniem okupu, a bogaty teść Seidmana przygotowuje dwa miliony dolarów. Marc pieniądze dostarcza, ale porywacz ucieka nie oddając mu dziecka. Rachel dawna miłość Marka jest "emerytowaną" agentką FBI i pomaga mężczyźnie w poszukiwaniu ukochanej Tary.

Miesiące mijają. Porywacze dają Marcowi jeszcze jedną szansę. Za kolejne 2 miliony dolarów oddadzą Tarę. Teść pakuje kolejną torbę z pieniędzmi, ale tym razem Rachel wkłada do środka radiowy nadajnik. Sama chowa się do bagażnika niestety szybko musi opuścić kryjówkę, by uratować życie Marca, gdy widzi, że jeden z porywaczy ma zamiar zastrzelić Marca. Na szczęście udaje się go uratować.

Przez całą książkę, cały czas pojawia się pytanie, kto postrzelił Marca, zabił Monicę oraz uprowadził Tarę i dlaczego? Monica podejrzewała Marca o romans z Rachel i obawiała się, że mężczyzna rozwiedzie się z nią i zabierze Tarę. Czy zrozpaczona kobieta mogła zrobić coś czego nikt, by się po niej nie spodziewał…?

„Jedyna szansa” była świetnym wyborem jeśli chodzi o przygodę z Harlanem Cobenem! W końcówce, kiedy myślałam, że wszystko już wiem, wszystko zmierza w kierunku, którego nigdy bym się nie spodziewała! Polecam z całego serca ten thriller. „Jedyna szansa” Harlana Cobena nie pozwoli ci się oderwać do samego końca. Bawiłam się przy niej wyśmienicie.