Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Jeden jest zawsze ostrzem. Inna nowoczesność Zygmunta Haupta
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Książka dotycząca prozatorskiej działalności Zygmunta Haupta stanowi próbę umiejscowienia jego twórczości w kontekście polskiej literatury nowoczesnej. Autor podejmuje się zdefiniowania szczególnego miejsca Haupta jako twórcy, którego prace można postrzegać jako "manierystyczne" przejawy "nienachalnej misterności". Ta twórczość w istocie rzuca wyzwanie wszelkim jednoznacznym poglądom oraz ambicjom artystycznym, które zmierzają do tworzenia totalnych koncepcji. Zamiast tego, Haupt dyskretnie celebruje sztukę, nie próbując uczynić z niej jedynego absolutnego punktu odniesienia, ani nie sprowadza jej wyłącznie do wirtuozowskiej zabawy konwencjami i językowymi schematami. Haupta trudno zakwalifikować jako typowego przedstawiciela literackiej nowoczesności. Jego twórczość jeszcze bardziej komplikuje już i tak skomplikowany obraz problematyki XX wieku, jednocześnie podważając gotowe rozwiązania oraz wypracowane sposoby ich przekraczania. W efekcie zaciera on granice pomiędzy literackim rewolucjonizmem a konserwatyzmem.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Książka dotycząca prozatorskiej działalności Zygmunta Haupta stanowi próbę umiejscowienia jego twórczości w kontekście polskiej literatury nowoczesnej. Autor podejmuje się zdefiniowania szczególnego miejsca Haupta jako twórcy, którego prace można postrzegać jako "manierystyczne" przejawy "nienachalnej misterności". Ta twórczość w istocie rzuca wyzwanie wszelkim jednoznacznym poglądom oraz ambicjom artystycznym, które zmierzają do tworzenia totalnych koncepcji. Zamiast tego, Haupt dyskretnie celebruje sztukę, nie próbując uczynić z niej jedynego absolutnego punktu odniesienia, ani nie sprowadza jej wyłącznie do wirtuozowskiej zabawy konwencjami i językowymi schematami. Haupta trudno zakwalifikować jako typowego przedstawiciela literackiej nowoczesności. Jego twórczość jeszcze bardziej komplikuje już i tak skomplikowany obraz problematyki XX wieku, jednocześnie podważając gotowe rozwiązania oraz wypracowane sposoby ich przekraczania. W efekcie zaciera on granice pomiędzy literackim rewolucjonizmem a konserwatyzmem.
