Jaskiniowiec. William Wisting. Tom 9

"Jaskiniowiec" to dziewiąta z rzędu część serii o doskonałym policyjnym śledczym Williamie Wistingu. Z trzech książek Jørna Liera Horsta, które do tej pory przeczytałam, ta jest zdecydowanie najbardziej emocjonująca, dojrzała i kompletna.

Historia zaczyna się od znalezienia zwłok - chodzi o samotnego mężczyznę, który pozostawał martwy przez cztery miesiące, zanim został przypadkowo odkryty w swoim domu. Policja nie uznała tego za czyn przestępczy, a jedynym komentarzem było to, że nikt ze znajomych ani przyjaciół nie szukał zmarłego. Line, córka inspektora Williama Wistinga, postanawia napisać artykuł o samotności i samotnych ludziach.

W tym samym czasie zostaje odkryte kolejne ciało, na wpół zakopane pod drzewem w lesie. Ale w tym przypadku nie ma wątpliwości: to morderstwo. Fakt, że od momentu śmierci do jej odkrycia upłynął równie długi czas, początkowo nie martwi policji. Zespół rozpoczyna śledztwo i wkrótce jest na tropie amerykańskiego seryjnego mordercy, który najwyraźniej od lat schronił się w skandynawskim kraju. Policjanci nie wiedzą tylko, czy ciało należy do niego, czy do jednej z jego ofiar.

Nie mija wiele czasu, gdy w sprawę angażuje się FBI, gdyż zabójca jest poszukiwany za ponad dwadzieścia morderstw w USA. To właśnie wtedy William Wisting i jego współpracownicy zdadzą sobie sprawę z powagi sytuacji, ponieważ możliwe jest, że zabójca kontynuował swoją działalność w Norwegii. Kiedy śledczy zaczynają łączyć ze sobą wątki tej sprawy, tworzy się przed nimi bardzo ponury obraz - kobiety, które przez lata uważano za zaginione, mogły paść ofiarą poszukiwanego mordercy pochodzącego z USA. Teraz wszyscy będą musieli zrobić wszystko, aby podążać za każdym najmniejszym tropem, który doprowadzi ich do schwytania tego niebezpiecznego przestępcy - zanim będzie mógł uderzyć po raz kolejny. Ale co ta sprawa może mieć wspólnego z samotnym sąsiadem Wistinga, który wydaje się, że zmarł mniej więcej w tym samym czasie, co człowiek znaleziony w lesie? Czy to zwykły zbieg okoliczności, czy też sprawa jest jeszcze bardziej skomplikowana niż się z początku wydaje?

"Jaskiniowiec" to niewątpliwie bardzo miłe zaskoczenie dla fanów Jørna Liera Horsta oraz skandynawskiego kryminału. Jest to doskonały przykład gatunku, gdyż posiada w obfitych dawkach wszystkie te elementy, które decydują o sukcesie takiej książki: zbrodnia, przemoc, zgony, pytania bez odpowiedzi, akcja policyjna, rozwój wypadków i zwroty akcji są doskonale "ogarnięte" przez idealną scenerię dla mrocznych zbrodni: ciężką skandynawską zimę, z jej krótkimi dniami, ciemnymi nocami, białymi polami i śladami stóp pozostawionymi na śniegu wśród mroźnego krajobrazu Norwegii.

Jeśli chodzi o Jørna Liera Horsta, to "Jaskiniowiec" jest zdecydowanie jego najlepszą i najbardziej spełnioną książką. Wysoce "satysfakcjonującą", bo traktującą nie tylko o przestępcy, ale o seryjnym mordercy z długą historią działania po obu stronach Atlantyku. Doskonałym pomysłem jest połączenie jego zbrodni na obu kontynentach, co daje Horstowi możliwość dalszego rozwoju postaci, wzbogacenia akcji i udowodnienia, że jego pióro jest na tyle sprawne, by utkać mroczniejszą fabułę niż te, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Każdy rozdział książki zachwyca, każda nowa rewelacja jest witana przez czytelnika z ekscytacją i entuzjazmem, a porównanie szwedzkich i amerykańskich policjantów, a także relacji między nimi, nadają świeżego i ciekawego powiewu polowaniu na sprawcę, a także ogólnej fabule.

Co jeszcze wydało mi się niezwykle poruszające to fakt, że dość duża część książki dotyczy ludzi samotnych, takich, którzy żyją i umierają zupełnie sami i zapomniani. Współczesność i jej szalone tempo odizolowały świat i sprawiły, że większość ludzi zamknęła się w sobie; nikt nie wie, co robi sąsiad, nikt nie ma czasu na krótką pogawędkę, nikogo nie obchodzi życie innych, mniej zsocjalizowanych. Wisting, jego córka i sąsiedzi czują się winni, gdy dowiadują się, że jeden z ich sąsiadów nie żyje od czterech miesięcy i nikt się o niego nie troszczył, żyjąc każdy własnym życiem. Artykuł Line, odniesienia do zbliżających się świąt Bożego Narodzenia, do relacji międzyludzkich, do starych znajomych, z których każdy poszedł w swoją stronę, do śmierci, która nachodzi cię w samotności; wszystko to składa się na smutny, ale poruszający i realistyczny obraz współczesnej rzeczywistości, który dotyka, zasmuca, niepokoi i sprawia, że ponownie rozważasz pewne sprawy.

"Jaskiniowiec" to powieść kryminalna, która naprawdę ma w sobie to „coś”. Akcja idzie w parze z dreszczykiem, rozwój wydarzeń ze zwrotami akcji, a każdy rozdział prowadzi - poprzez narrację, która jest dobrze napisana, złożona i przemyślana - do równie niezwykłego punktu kulminacyjnego. Polecam - nie tylko fanom i fankom kryminału o ciężkim klimacie.

William Wisting sprowadza śmierć do własnej dzielnicy w "Jaskiniowcu" Jørna Liera Horsta, najnowszej powieści o przygoach Williama Wistinga. Trzeba przyznać, że Jørn Lier Horst stał się w ostatnich latach niekwestionowanym królem norweskiego kryminału. Ostatnie książki z serii o Williamie Wistingu, "Poza sezonem", "Psy gończe", a teraz "Jaskiniowiec", wyraźnie wyróżniają się na tle jego pozostałych książek. Dostajemy skondensowany suspens, ciekawe tajemnice i wiarygodną historię, która ma swoje naturalne wyjaśnienie. Widać też sporą ewolucję stylu Horsta od momentu, kiedy opublikował pierwszy tom tej serii.

"Jaskiniowiec" opowiada o amerykańskim seryjnym mordercy, który od dziesięcioleci ukrywa się pod fałszywym nazwiskiem gdzieś w Norwegii, oraz o ścisłej współpracy policji z Larvik z agentami FBI... Nie brzmi to do końca wiarygodnie? Cóż, może nie do końca, ale pisanie powieści kryminalnej nie polega na odzwierciedlaniu rzeczywistości takiej, jaka jest, ale takiej, jaka mogłaby być. Innymi słowy, pisarz kryminałów musi umieć stworzyć scenerię, w której coś takiego mogło się wydarzyć i Jørn Lier Horst robi to doskonale. Jest bardzo prawdopodobne, że kilku z najbardziej poszukiwanych amerykańskich seryjnych morderców ukrywa się za granicą. Może w Norwegii? Może w Larvik? Może nawet w sąsiedztwie Wistinga? Czy to realny scenariusz...? NIE! Czy wiarygodny w tym sensie, że mógł się wydarzyć...? TAK!

W "Jaskiniowcu" Jørn Lier Horst pisze najbardziej fascynującą i najciekawszą jak dotąd historię z serii powieści o śledczym Williamie Wistingu. Wciąga mnie sama historia i to, co kryje się za tajemnicą tu ukazaną. Teoria FBI o "jaskiniowcach" budzi moją ogromną ciekawość. Że przestępcy ukrywają się przejmując życie innego człowieka, swojej ofiary, którą najpierw zabili, a ciało skrzętnie ukryli. Najczęściej jest to osoba, za którą nikt nie tęskni. Osoba, która jest tak aspołeczna i wycofana, której zniknięcia nikt nie zauważa może być idealnym kamuflażem dla takiego zbrodniarza. Niedostosowany społecznie i stroniący od ludzi człowiek, z którym nikt nie rozmawia, nikt się nie wita, nikt nie odwiedza. Fakt, że w roli pojawia się nowa osoba (która co prawda musi wyglądać trochę jak on) przechodzi niezauważony. Mamy kilka rzeczywistych przykładów, że to się dzieje, więc nie jest to jakaś nowatorska teoria wyssana z palca.

Polowanie na tego seryjnego mordercę mocno mnie wciągnęło. Nabrałem coraz większej ochoty na poznanie prawdy. Siedziałem wciśnięty w fotel nie mogąc się oderwać od czytania kolejnych stron tej książki. Musiałem dokończyć książkę i mieć w końcu to rozwiązanie. Musiałem wiedzieć, jak to się stało. Nie jest to najbardziej emocjonująca powieść Horsta, ale zdecydowanie ta, która wzbudziła największe zaangażowanie czytelnicze z mojej strony. Dlatego też i ona należy do tej samej klasy co dwie poprzednie książki.

Mam też nadzieję, że w kolejnych książkach Jørn Lier Horst rozwinie trochę wątki z córką Williama Wistinga - Line. Jej śledztwa dziennikarskie są dobrymi, wciągającymi wątkami pobocznymi, co do tego nie ma wątpliwości, ale mam jedno poważne zastrzeżenie. Ona i jej rola stały się trochę przewidywalne. Za każdym razem, gdy w policyjnej części książki robi się ciekawie, przenosimy się do historii Line. Ten sposób wykorzystania narzędzia cliffhangera jest skuteczny, ale kiedy dzieje się to samo w każdej książce, zaczyna nudzić. Bardzo przewidywalne stało się również to, że sprawy, nad którymi Line pracuje, zawsze są w taki czy inny sposób powiązane ze śledztwem jej ojca, a to wplątuje Line w kolejne niebezpieczeństwa.

"Jaskiniowiec" zachwyci fanów kryminału i proceduralnego śledztwa policyjnego. Kariera Jørna Liera Horsta jako detektywa wpływa na tę powieść. William Wisting i jego koledzy śledczy, a także ekspert miejsca zbrodni i prokurator w zespole są wiarygodnymi postaciami. Surowe otoczenie norweskiego Larvik Horsta wzbogaca fabułę, ale służy również jako podłoże dla egzystencjalnych refleksji Wistinga i Line, gdy zastanawiają się nad własną samotnością i śmiertelnością. Polecam wszystkim fanom kryminału.