Jak nie zostałem poetą

Szczepan Twardoch, jeden z najbardziej cenionych pisarzy współczesnej literatury, zdobył uznanie nie tylko w Polsce, ale i za granicą. Jego książki sprzedały się w ponad pół miliona egzemplarzy, zdobywając liczne nagrody i nominacje. Jednak niewiele brakowało, by jego kariera potoczyła się inaczej.

W latach dziewięćdziesiątych młody Szczepan, jeszcze jako nastolatek o długich włosach i w ciężkich butach, odwiedzał gliwicki klub poetów, aby zaprezentować swoje wiersze. To doświadczenie okazało się być kluczowym etapem, który ostatecznie doprowadził do wydania jego książki „Jak nie zostałem poetą”. Ta pozycja oferuje czytelnikom wyważoną mieszankę refleksji nad tożsamością oraz literacką autorefleksję, napisaną zarówno z powagą, jak i humorem.

Twardoch zastanawia się, czy pisarstwo to dla niego jedynie zawód, czy może rodzaj psychicznego nałogu. Książka zawiera opowieści, które mogłyby stać się punktem wyjścia dla nowych, fascynujących fabuł. Jedna z nich prowadzi nas do czasów II wojny światowej, kiedy w pewnej śląskiej wsi niespodziewanie ustały dostawy listów miłosnych, które chłopcy z frontu wysyłali do swoich ukochanych. Czyżby zapomnieli? Czy przestali kochać? A może doświadczyli jakiejś tragedii? Zagadkę tę dodatkowo komplikuje postać młodej listonoszki, która być może odegrała w tej historii kluczową rolę.