Izmaił 1790. Ostatnia wschodnia wojna Suworowa

Pod koniec 1790 roku wojska rosyjskie zaatakowały Izmaił, co nie było, jak się często uważa, kluczowym momentem w wojnie rosyjsko-tureckiej z lat 1787-1792. Mimo straty tej twierdzy, Osmanowie kontynuowali opór przez kolejny rok zarówno na lądzie, jak i na morzu. Dopiero w 1791 roku doszło do istotnych wydarzeń, takich jak zdobycie Anapy po kilku latach nieudanych prób oraz bitwa pod Măcin, która była ostatecznym starciem na lądzie. Wydaje się więc naturalne, że czytelnik może zastanawiać się, dlaczego książka nosi tytuł „Izmaił 1790”.

Autor tej popularnonaukowej publikacji postanowił skupić się na wydarzeniach, które są dobrze znane polskiemu czytelnikowi z zainteresowaniami militarnymi. Właśnie takim momentem w historii wojny rosyjsko-tureckiej jest szturm na Izmaił, kierowany przez generała Aleksandra Suworowa, znanego z niechlubnej reputacji w Polsce. Rosyjscy historycy wojskowi także nie zaprzeczali brutalności tego ataku, który można porównać do późniejszych wydarzeń, takich jak szturm na warszawską Pragę.

Rosyjska historiografia często przedstawia Suworowa jako niepokonanego dowódcę i innowatora w taktyce wojskowej. Książka, którą trzymasz w rękach, dostarcza jednak wielu dowodów obalających ten niemalże mitologiczny obraz. W spisie treści znajdziesz między innymi rozdziały poświęcone sytuacji Rosji i Turcji przed wybuchem wojny, oraz opis różnych kampanii i bitew, które kształtowały ten konflikt, aż po jego zakończenie w Jassach.