Improwizacja w literaturze polskiej XX wieku

Tomasz Bocheński prowadzi czytelników przez unikalną eksplorację dzieł wybitnych pisarzy XX wieku, takich jak Wiesław Myśliwski, Bruno Schulz, Witold Gombrowicz, Julian Tuwim i Witkacy. W swojej książce wykorzystuje pojęcie improwizacji, zaczerpnięte z muzykologii, które teraz po raz pierwszy znajduje zastosowanie w polskim literaturoznawstwie. Ta metoda interpretacji nadaje analizom Bocheńskiego niepowtarzalny rytm autorskiej wolności. Chociaż podchodzi on do literatury z nowatorskim zapałem, nie oddala się od oryginalnych tekstów. Odsłaniając ich kolejne warstwy, dociera do fundamentalnych poziomów znaczenia, pozwalając, aby to interpretowane dzieła same za siebie przemawiały.