Imperium znaków

Roland Barthes (1915-1980) to jeden z kluczowych intelektualistów francuskich XX wieku, znany jako współtwórca semiologii. W swojej książce, stanowiącej efekt podróży do Japonii w 1970 roku, podejmuje wyjątkowe dzieło, które można porównać do japońskich pałeczek – jest podwójne. Po pierwsze, choć stwierdza, że „Wschód jest mi obojętny”, Barthes przeprowadza intelektualny eksperyment dotyczący systemu znaków, który nazywa umownie „Japonia”. W przeciwieństwie do codzienności Zachodu, w jego wizji nie ma tam mitów; istnieją jedynie znaki, które pozbawione są tradycyjnego znaczenia. Nie noszą one w sobie ukrytych sensów; wszystko jest dokładnie takie, jakie się wydaje.

Drugą stroną tej książki jest impresjonistyczny opis Japonii widzianej oczami autora. Uchwycone zostają takie aspekty, jak zgiełk miasta, kulinaria, teatr, sztuka malarska, a także haiku. Barthes prezentuje te elementy w ich „bezsensownej” realności, tak jak jawią się one obcemu obserwatorowi. Przez ten pryzmat książka ofiarowuje unikalny, odnowiony obraz japońskiej rzeczywistości.