Historie eksperymentalne. Szkice o gatunkach radia artystycznego

Eksperymentalne artystyczne audycje radiowe stanowią niezwykle inspirujący punkt wyjścia dla rozważań zawartych w niniejszych szkicach. Największą uwagę przyciągają formy audycji, które odchodzą od tradycyjnych wzorców radiowej sztuki i zmierzają ku innowacyjnemu podejściu. Zastosowanie wielopoziomowej narracji, nielinearnej fabuły oraz zabawy z gatunkowymi konwencjami stało się kluczowe w wyborze i opisie audycji, które mogą uchodzić za eksperymentalne. Choć wspominam także o audycjach fikcyjnych, to szczególnie fascynujące wydają mi się te o charakterze artystyczno-dokumentalnym, tak zwane features, słuchowiska bazujące na faktach i radiowe eksperymenty, które odnoszą się do prawdziwych wydarzeń.

Eksperymenty w literaturze, sztukach wizualnych, teatrze, filmie czy muzyce są powszechnie znane, jednak eksperymentalne podejście do sztuki radiowej wciąż pozostaje w cieniu. Historia eksperymentalna to ważny krok w kierunku ujawnienia jej potencjału. Autorka w brawurowy sposób łączy eksperymentalne dokonania z akceptacją estetyki brzydoty i podejmuje próbę zdefiniowania tego pojęcia w kontekście radiowego medium. Wyjątkowo cenny okazał się również rozdział poświęcony Eugeniuszowi Rudnikowi, twórcy wciąż niedocenianemu i niewystarczająco znanemu, który wniósł znaczący wkład w rozwój sztuki radiowej.