Gołda Tencer. Jidisze Mame

Gołda Tencer to postać, której życie mogłoby posłużyć za scenariusz filmowy. Urodzona w powojennej Łodzi, Tencer poświęciła swoje życie ocaleniu żydowskiej kultury i tradycji. Jej dzieciństwo naznaczone było edukacją w żydowskiej szkole im. Icchoka Lejba Pereca oraz trudnymi wspomnieniami rodziny — ojca ocalałego z warszawskiego getta, Oświęcimia i Mauthausen, oraz matki, która przeżyła syberyjskie łagry. Wychowywała się w otoczeniu znanych żydowskich smaków takich jak wątróbka, cebulka czy czulent, a język jidysz był nieodłącznym elementem codzienności pełnej wspomnień o utraconych bliskich.

Przez życie Gołdy nieoczekiwanie przetoczyła się polityka, której echa dotarły do niej szczególnie w Marcu 1968 roku. Mimo że wiele osób opuściło wtedy Polskę, Gołda zdecydowała się zostać. Przeniosła się do Warszawy i rozpoczęła pracę w Teatrze Żydowskim. Na praktycznie pustej widowni, w teatrach opuszczonych po wyjeździe Idy Kamińskiej i tysięcy innych polskich Żydów, Tencer zbudowała swoją aktorską karierę. To tu poznała Szymona Szurmieja, swoją miłość i wieloletniego partnera w pracy artystycznej. W rzeczywistości opustoszałych scen, Gołda rozpoczęła swoją walkę o utrwalenie pamięci i przywrócenie honoru żydowskiej kulturze.

Gołda Tencer w swoim życiu spotykała zarówno zwykłych, jak i niezwykłych ludzi. Przez jej ręce przetoczyły się niezliczone przedmioty i fotografie — świadectwa historii, które w innej rzeczywistości mogłyby zaginąć na zawsze. Jej życie to ciągłe zderzenie polityki, historii, sztuki i codziennych realiów, gdzie przeszłość miesza się z teraźniejszością, a przynależność do społeczności polskich Żydów odsłania bogactwo ich kultury na nowo.