Gmina. Życie powszednie na południu Polskiego..

Po zakończeniu wojny, tysiące emigrantów w Wielkiej Brytanii zdołały stworzyć swoisty „świat równoległy”, który funkcjonował obok istniejącego już polskiego państwa na uchodźstwie oraz centralnych instytucji. W procesie społeczne samoorganizacji powstały różnorodne stowarzyszenia skupiające rolników, wyższych oficerów, pisarzy, filatelistów, absolwentów przedwojennych instytucji edukacyjnych, marynarzy oraz górali. Te społeczności same wypełniały wszelkie nisze, kierując się zawodami, jakimi zajmowali się przed wyjazdem z kraju lub obecnie na emigracji, pochodzeniem społecznym i geograficznym, zainteresowaniami oraz doświadczeniami z okresu wojny.

Z biegiem czasu duże znaczenie zaczęła odgrywać identyfikacja z miejscem zamieszkania w nowym kraju. Społeczności te organizowały się terytorialnie jako gminy, które były formą wsparcia emigracyjnych „dołów”. Ich działalność koncentrowała się na podstawowych aspektach codziennego życia, pełniąc funkcję ochronną nad parafiami, klubami sportowymi, szkołami sobotnimi oraz innymi formami aktywności społecznej.