Głowa Kasandry

"Matt podniósł dłoń w geście pozdrowienia i głową wskazał na monitory. <br> - Już się dzieje - skomentował - od dwóch godzin. <br> - Co? - zapytał Cloney.<br> - Historia świata - odpowiedział Soros takim tonem, jakby chodziło o wyrzucenie kubka po kawie do śmieci. (...)<br> Cloney był zaintrygowany.<br> - A co się dzieje? - zapytał.<br> - Zaczyna się miłość - wyjaśniła Tabaka z zadowoleniem".<br> "Wesele dusza" w tomie "Głowa Kasandry" to absolutnie ciekawe opowiadanie - historia prowadzona od nocnego i prawie pustego lotniska do... iście biblijnego ratowania świata.<br> <br> TO BĘDZIE DŁUGI DZIEŃ <br> "Świat o tej porze wydawał się zupełnie inny niż w dzień, jakby wyszła z niego dusza".<br> Godzina 2:37, w sumie środek nocy, na pewno jeszcze nie dzień, a dopiero wkrótce jego rozpoczęcie. <br> Jak wiele się w takim jednym dniu może wydarzyć to tylko nam czytelnikom dane będzie się dowiedzieć.<br> Nam, obserwatorom Mikołaja i Carli, i ich nieuświadomionej misji, jaką przyjdzie im podjąć.<br> Czytając to opowiadanie będziemy jak na podglądzie z kamery obserwowali dwoje ludzi i mocno im kibicowali.<br> A zwłaszcza jemu, który jak ten jeden jedyny, wybraniec jak w Matrixie, a na jego barkach losy reszty świata.<br> Akcja dzieje się w przyszłości, nie wiemy, jak dalekiej. W każdym razie można już na własne życzenie podrasować swój mózg i poprawić jego zdolności: bycia bardziej inteligentnym i sprawnym.<br> Na zmianę krążymy w tej historii po lotnisku we Frankfurcie przyglądając się pewnemu zjawisku - temu, jak rodzi się miłość; miłość jako uczucie, które ma uratować świat, dosłownie. A pomiędzy jakimś tajnym miejscem na Alasce, gdzie odbywa się narada na szczeblach władzy świata.<br> Bo tu jednoczenie przenikają się dwie kwestie: uczucie między parą nieznajomych i międzynarodowy konflikt na skalę globalną.<br> Jaki ma to ze sobą związek? <br> Jakie znaczenie ma dla nieświadomych niczego miliardów ludzi fakt, że gdzieś pod nocnym niebem mężczyzna zakochuje się w kobiecie, a ona w nim?<br> <br> NAUKA NA USŁUGACH... CZEGOŚ GŁĘBSZEGO <br> "Ma wyjątkowo dobrą komunikację ze swoim Ja (...), które można nazwać wewnętrznym operatorem każdego człowieka. (...) kiedy zdarza się ktoś, kto (...) zawarł zgodę ze swoim Ja, ten ktoś zawarł zgodę z rzeczywistością świata".<br> Ta książka to, można powiedzieć, banalna kwestia: ona i on, jakiś drobiazg ich ku sobie skłania a potem leci jak w łańcuszki zdarzeń, jedne zazębiają się z kolejnymi.<br> Ale pod pozorem banalnej treści czytamy o historii, która może mieć niebagatelne znaczenie dla ludzkości w wielu zakątkach ziemi. <br> Musi być ktoś kto będzie jak "oliwa na wzburzoną wodę", załagodzi rodzący się międzynarodowy konflikt. <br> "Wesele dusz" to coś więcej, niż impreza zaślubin. To taniec wątpliwości i rodzącego się uczucia złożonego na ołtarzu nadziei. Nadziei w ludzkie odruchy do dnia ostatniego.<br> To opowiadanie o przeznaczeniu, podświadomości, intuicji - jak to wszystko się ze sobą łączy a my nie tyle to wiemy, co bardziej wyczuwamy. O losie, który czasem z nami igra.<br> O tym, jak rodzi się w ludziach odwaga do działania i postanowienia, że można żyć w końcu bez strachu i na własnych zasadach. <br> Czy my ludzie możemy nawoływać się jak wieloryby, które pokonują setki kilometrów, aby odnaleźć tą jedną jedyną? <br> Jak to się dzieje, że odnajdujemy się w jakiś magiczny sposób i wpadamy na siebie?<br> Czy naprawdę wystarczy "jeden sprawiedliwy" (nawiązując do starotestamentowego "niech znajdzie się dziesięciu sprawiedliwych", aby uratować Sodomę i Gomorę), by dzięki niemu świat przetrwał i został podtrzymywany przez właściwych ludzi?<br> Czy grzebanie w naszym mózgu, odnosząc się do romantycznego "szkiełka i oka" może wznieść na ponadprzeciętny poziom "czucie i wiarę"?<br> Czy to możliwe? Czy to się jakoś łączy?<br> Ja chcę w to wierzyć.<br> Przed nami opowiadanie o utopii, o tym czego bardzo byśmy w świecie chcieli: tego ładu i życia według najważniejszych wartości. A z drugiej strony to bardzo życiowa, codzienna historia. Tyle że jej waga jest niebagatelnie większa.<br> Co zostaje, kiedy trzeba podjąć decyzję dotyczącą losów całego prawie świata? Czym się kierować, aby zachować twarz i zachować świat?<br> <br> Z CZYM MNIE ZOSTAWIŁA?<br> Niesamowite to opowiadanie. <br> Takie magnetyczne i wciągające w swoją historię.<br> Wiecie co czułam czytając je?<br> Nadzieję, taką głęboką i uspokajającą. <br> Że nie wszystko jeszcze na tym świecie stracone, nie wszystko zgubione.<br> Nie wszystko sczeźnie, kiedy będziemy podążali za intuicją, odruchami serca.<br> Że tyle jeszcze niezbadanych kwestii w nas ludziach.<br> To tylko kilkadziesiąt stron tekstu w małym formacie, ale ma dość dużo do przekazania. <br> Dla mnie ta historia to kompilacja najważniejszych zagadnień, jakie według mnie nadal ludzkość zajmuje a do tego podana w bardzo skondensowanej formie.<br> Jeden dzień, dwoje ludzi a jakie znaczenie ma w tej historii ich konkretny wybór, aby za sobą pójść i dać się ponieść... wewnętrznemu wołaniu.<br> Dziś zapomnę, co daje nam nauka i wiedza, za to skieruję wewnętrzny wzrok na to, co ukryte głęboko w nas, i będę to pielęgnować.<br> <br> Ostatni akapit. Ostatnie zdanie - Natalia Leszka