Generał Stalina

Georgij Żukow, znany powszechnie jako "Marszałek zwycięstwa", pozostaje jedną z najbardziej fascynujących postaci radzieckiej elity wojskowej, budząc jednocześnie podziw i kontrowersje. Czy naprawdę był genialnym strategiem, który odegrał kluczową rolę w ochronie Związku Radzieckiego przed hitlerowską ofensywą, czy jego status to efekt silnej propagandy sowieckiej? Żukow uosabia historię spełnienia "sowieckiego snu", wspinając się ze skromnych chłopskich korzeni na najwyższe szczeble wojskowego przywództwa, co przyniosło mu nie tylko najwyższe odznaczenia, lecz także status legendy po II wojnie światowej. Jego nazwisko stało się niemal tak rozpoznawalne jak Gagarina czy Stachanowa.

Podczas radzieckiej ofensywy w 1944 roku Żukow odegrał nieocenioną rolę, choć postęp operacji zaburzył wybuch Powstania Warszawskiego. Jego doświadczenia z zaciekłych bitew, zwłaszcza z Łuku Kurskiego, były przełomowe w jego karierze. Mimo że jego triumfy przyszły ogromnym kosztem ludzkim, przyniosły mu znaczną sławę na arenie międzynarodowej. Po zakończeniu wojny jego status był ambiwalentny; choć przyjmowany z honorami, jego relacje z Józefem Stalinem były pełne napięć i miały zmienny wpływ na jego pozycję w strukturach ZSRR.

W swojej książce Geoffrey Roberts analizuje te i inne aspekty kariery Żukowa. Dzięki temu czytelnik może lepiej zrozumieć, dlaczego Żukow jest nadal tak ważną postacią w rosyjskiej pamięci historycznej.